Περιδιαβαίνοντας στο Facebook, εντελώς τυχαία, έπεσα επάνω σε ένα καταπληκτικό κείμενο της κ. Αριστοθέας Λαζαρίδου, που με εντυπωσίασε.
Το κείμενο αναφέρεται στις φωτιές στο Μάτι ,τις αιτίες τους, αλλά και τα χρόνια προβλήματα του Πυροσβεστικού Σώματος.
Προσπάθησα να βρω κάποια στοιχεία για τη συγγραφέα του, μα δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα στο διαδίκτυο πέρα από το ότι η κ. Λαζαρίδου είναι Χημικός Μηχανικός και από τα συμφραζόμενα του κειμένου της διαφαίνεται ότι έχει σχέση με το Πυροσβεστικό Σώμα.
Τέλος πάντων, αυτά δεν έχουν καμιά αξία. Αξία έχει το κείμενο το οποίο αναδημοσιεύω αυτούσιο και χωρίς καμία παρέμβαση ή αλλαγή.
Διαβάστε το και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
«Τις τελευταίες μέρες έχω ακούσει πολλές ανοησίες, κυρίως στην τηλεόραση σχετικά με την τραγωδία που ξετυλίχτηκε στο Μάτι της Αττικής. Αυτό κατά κάποιο τρόπο το περίμενα. Εκείνοι όμως, που με εξέπληξαν δυσάρεστα ήταν πολλοί αξιωματικοί του Π.Σ. εν αποστρατεία αλλά και εν ενεργεία και ορισμένοι εκπρόσωποι εργαζομένων… Πολλοί δε εξ αυτών δεν μπορούμε να πούμε ότι στην καριέρα τους ήταν ιδιαίτερα… επιχειρησιακοί!
Ακούστηκε ότι φταίει η κλιματική αλλαγή!!! Αυτή η καραμέλα που χρησιμοποιούν διάφοροι πολιτικοί γιατί έτσι πιστεύουν ότι μπορούν να ξεφύγουν από τις ευθύνες τους είτε γιατί πιστεύουν ότι… πουλάει. Δεν το περίμενα όμως από υψηλόβαθμους αξιωματικούς…
Αναφέρθηκε ότι δεν μπορούσαμε ή ότι δεν προλαβαίναμε να αντιδράσουμε… Αλήθεια ποιον κοροϊδεύουμε;
Αναφέρθηκε ότι έχουμε καταπληκτικά ψηφιακά συστήματα στη διάθεσή μας, που θα μπορούσαν να προβλέψουν την εξέλιξη της κατάστασης από τη στιγμή που ξέσπασε η πυρκαγιά στο Βουτσά, που τα έχουμε αγοράσει χρυσά αλλά… δεν μπορούμε να τα θέσουμε σε εφαρμογή… ! Αναφέρθηκε ότι ο αρχηγός του Π.Σ. αντικαθίσταται κάθε χρόνο, θαρρείς και αυτός είναι ο βασικός λόγος της καταστροφής… Για την υποχρέωση ανεξάρτητου όμως μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων, που θα πρέπει να τίθεται σε εφαρμογή ασχέτως του εκάστοτε αρχηγού, δεν μίλησε κανείς… Και αυτά τα λέμε σε ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους μη σεβόμενοι τη μνήμη των θυμάτων που πέθαναν μόνοι τους και αβοήθητοι…
Όλα αυτά αποτελούν κατά τη γνώμη μου μεγάλη προσβολή, τόσον στους νεκρούς, στις οικογένειές τους αλλά και στους πυροσβέστες (και φυσικά αξιωματικούς) οι οποίοι πραγματικά ρίχτηκαν στη μάχη με τις πλέον αντίξοες συνθήκες και δυσκολίες οι οποίες όμως δεν συζητήθηκαν, όπως θα έπρεπε.
Αφού λοιπόν θέλουμε να πούμε αλήθειες ας τις πούμε.
Πολλοί αναφέρθηκαν στο ότι οι κάτοικοι του Ματίου τάχα «πήγαν και έχτισαν μέσα στο δάσος», το Μάτι όμως ΔΕΝ υπήρξε στο απώτερο παρελθόν «δασική περιοχή»! Σύμφωνα με τις πρώτες αεροφωτογραφίες του 1948-49 όλη η περιοχή αυτή ήταν αγροί. Χωρίς δένδρα…
Ελάχιστα παραθεριστικά σπίτια βρίσκονταν εκεί πριν τη δεκαετία του ’50. Από τα μέσα εκείνης της δεκαετίας άρχισαν να χτίζονται τα πρώτα «εξοχικά». Κι οι άνθρωποι στα «οικόπεδα» που αγόρασαν έχτισαν τα σπιτάκια τους και το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να βάλουν δένδρα στις αυλές τους. Κι ύστερα δένδρα στους «ακάλυπτους» χώρους.
Και εγένετο ζούγκλα! Η «ζούγκλα» Ματίου (έτσι ονομαζόταν μέχρι προχθές η περιοχή – που τώρα κάηκε ολοσχερώς!)
Οι άνθρωποι δεν έχτισαν «μέσα στο δάσος», όπως λένε σήμερα κάποιοι άσχετοι. Φύτεψαν δένδρα γύρω από τα σπίτια τους και έφτιαξαν δάσος. Και γεννήθηκε, εκ του μηδενός σχεδόν, μια Κηπούπολη, μια περιοχή που ήταν ήδη πλήρως ρυμοτομημένη από τότε.
Ότι τα δασαρχεία και οι τοπικές πολεοδομίες δεν άφηναν τον κόσμο να κόψει τα ξερά δένδρα μέσα στην Κηπούπολη, γιατί η νομοθεσία το απαγορεύει ακόμα, που ζητάνε να μην υπάρχουν δένδρα κοντά σε σπίτια, αλλά ταυτόχρονα απαγορεύουν να κοπούν τα δένδρα ακόμα κι όταν ακουμπάνε τα σπίτια. θα το πούμε; Υπάρχει όλη αυτή η περιβαλλοντική ανοησία που απαγόρευε να κοπούν δένδρα γενικά – ακόμα και ξερά και άρρωστα.
Υπάρχουν οι γραφειοκρατικές στρεβλώσεις δεκαετιών. Οι σχεδιασμοί που προβλέπουν τα πάντα και τίποτε. Ανεξαρτήτως το πώς εκλέγεται ένας αρχηγός (όπως προανέφερα), πόσες φορές και με ποια κριτήρια, θα πρέπει να υπάρχει ανεξάρτητος μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων. Αυτό θα το πούμε;
Για την έλλειψη συντήρησης του στόλου των ιπταμένων μέσων με αποτέλεσμα στην πρώτη κρίση να μείνουμε γυμνοί ή/και τις πολύ σοβαρές ελλείψεις στη στοιχειώδη συντήρηση, των πυροσβεστικών οχημάτων θα αναφερθούμε όπως πρέπει;
Είναι ντροπή να μιλάμε για κλιματική αλλαγή! Δεν είναι πρωτοφανές το σφοδρό μπουρίνι δυτικού ανέμου στην περιοχή. Μήπως η κλιματική αλλαγή έφταιγε όταν το ’98 η πυρκαγιά κατέβηκε στην πλατεία της Πεντέλης, ή όταν κάηκε η Ηλεία, ή όταν πνίγηκε η Μάνδρα Αττικής; Ας σταματήσουμε λοιπόν να «χρησιμοποιούμε» τέτοιου είδους προφάσεις για να καλύψουμε τις αδυναμίες μας γενικότερα.
Για την ουσιαστική ανυπαρξία του Σχεδιασμού Έκτακτης Ανάγκης σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, «εν καιρώ ειρήνης», γιατί απλούστατα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, (κάτι φάκελοι μόνο που αναφέρονται κυρίως στις δυνάμεις των σταθμών και αυτό είναι όλο…) αυτό αναφέρθηκε από αξιωματικούς όμως που δεν έκαναν κάτι επ’ αυτού στο παρελθόν. Εάν η αδυναμία είναι εκτός Πυροσβεστικής μήπως πρέπει να το πούμε;
Δεν με ενδιαφέρει τι υπάρχει στα χαρτιά, ούτε τι θα μπορούσε να είχε εφαρμοστεί, ή τι έχει στη διάθεσή του το Σώμα! Δεν με ενδιαφέρουν τόσο τα super ψηφιακά μοντέλα και συστήματα σ’ αυτή τη φάση. Τα θεωρώ εκτός θέματος. Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε πυρηνικοί επιστήμονες για να αντιμετωπίσουμε μία φυσική καταστροφή! Με ενδιαφέρει τι μπορεί πραγματικά να εφαρμοστεί σήμερα, στη χώρα μου με τις δεδομένες συνθήκες. Γιατί δυστυχώς ο μηχανισμός γενικά είναι σαθρός (και σ’ αυτό δεν ευθύνεται η Πυροσβεστική) και ο σχεδιασμός ανύπαρκτος και εκεί φέρουμαι μέρος των ευθυνών μας.
Μήπως υπάρχει σαφής και εμπεριστατωμένη εκπαίδευση του πυροσβέστη ή/και του αξιωματικού που να επικεντρώνεται στους τομείς και, στις δυσκολίες που θα συναντήσει στο επάγγελμά του; Η απάντηση είναι ότι εκείνο που ενδιαφέρει είναι ενδιαφέρει να εμφανίζεται στα χαρτιά ότι βγάζουμε αξιωματικούς από ανώτατο ίδρυμα….
Πού είναι όλοι αυτοί οι ικανοί επιστήμονες που διαθέτει το Σώμα; Με πτυχία, με μεταπτυχιακά, με διδακτορικά, με μετεκπαιδεύσεις στο εξωτερικό σε τομείς όπως αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών Risk management κ.ά. Ανθρώπους που γνωρίζω προσωπικά και που οι περισσότεροι είναι μάλλον παροπλισμένοι, στην αφάνεια ή υπηρετούν σε κάποιο σταθμό που δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις γνώσεις τους και την αξία τους… ως υπάλληλοι Π.Σ. γενικών καθηκόντων! Αυτό θα το πούμε;
Αυτές τις στιγμές λοιπόν είναι προτιμότερο κανείς να σιωπά, όταν δεν γνωρίζει ή δεν είναι σε θέση να μιλήσει για πραγματικά προβλήματα και ουσιαστικές, εφαρμόσιμες λύσεις… Θέλει τόλμη και γνώση να μιλήσει κάποιος για τα πολύ πραγματικά προβλήματα του Σώματος κυρίως εν καιρώ ειρήνης και όχι πάνω στις στάχτες…
Αγαπητοί συνάδελφοι που οι περισσότεροι υπήρξατε μαθητές μου, εύχομαι να σας δοθεί η ευκαιρία να αναδείξετε τα πραγματικά προβλήματα του Σώματος όταν έρθει η ώρα… ΟΛΑ όμως τα προβλήματα και όχι επιλεκτικά και ότι… «πουλάει»… Χρησιμοποιήστε του επιστήμονες που διαθέτει το Σώμα (δασολόγοι, μηχανικοί κ.λπ.). Αναγνωρίστε την αξία στο δυναμικό σας. Πείτε αλήθειες, που όλοι εμείς στην Πυροσβεστική οικογένεια γνωρίζουμε, και να τις πείτε θαρραλέα, χωρίς να υπολογίζετε το οποιοδήποτε προσωπικό ή άλλο «κόστος»… Διαφορετικά σας παρακαλώ μην κάνετε δηλώσεις οι οποίες προσβάλλουν τους συναδέλφους, το σπίτι σας και τον «καμένο πολίτη».
