Οι πρόσφατες φονικές πυρκαγιές στο Μάτι, τη Ραφήνα αλλά και την Κινέτα, πού ευτυχώς δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα, έφεραν στο φως την πλήρη ανυπαρξία σχεδίου πρόληψης και αντιμετώπισης της καταστροφής από πλευράς κρατικής μηχανής.
Ενώ για ώρες καίγονταν σπίτια, δασικές εκτάσεις και φτάσαμε στον τραγικό απολογισμό των 77 νεκρών και των εκατοντάδων αγνοουμένων και τραυματιών, αποδείχτηκε ότι από τη μεριά του κράτους δεν υπήρχε ούτε σχέδιο, αλλά ούτε και συντονισμός, ώστε να αποφευχθούμε τα χειρότερα.
Συγκεκριμένα, δεν υπήρξε:
- κανένα σχέδιο εκκένωσης της περιοχής.
- καμία αντιπυρική ζώνη κατά μήκος της Μαραθώνος
- κανένας σχεδιασμός ώστε να μπει πυροσβεστικό μπλόκο στη Μαραθώνος και να ανακόψει τη φωτιά να κατέβει προς τη θάλασσα
- καμία καθοδήγηση για το πως και που να κινηθούν οι πολίτες σε ασφαλή σημεία. Ενδεικτικό είναι πως οι κάτοικοι και οι παραθεριστές κινήθηκαν όλοι με δική τους πρωτοβουλία.
Επιπλέον είδαμε τους συναρμόδιους φορείς να αυτοσχεδιάζουν, καθώς δεν υπήρχε κεντρικό συντονιστικό όργανο όπως προβλέπει το σχέδιο «Ξενοκράτης».
Ενδεικτικό του μπάχαλου είναι το γεγονός ότι μέχρι και αυτή τη στιγμή υπάρχει αλαλούμ για τον αριθμό των νεκρών και των αγνοουμένων. Τι κι αν ο κόσμος καλεί σε τρεις υπηρεσίες, αυτές δεν συντονίζονται μεταξύ τους.
Είναι εκπληκτικό ότι δεν λειτούργησε ή δεν συγκλήθηκε το Κεντρικό συντονιστικό όργανο πολιτικής προστασίας.
Συνοψίζοντας, ο κυβερνητικός μηχανισμός εμφανίστηκε ανίκανος να διαχειριστεί καταστροφές τέτοιου μεγέθους, την ίδια στιγμή που σε άλλα ευνομούμενα κράτη υπάρχει απόδοση ευθυνών.
Ενδεικτικό της αδράνειας του κρατικού μηχανισμού είναι το γεγονός ότι τα πυροσβεστικά οχήματα πήγαν στην Κινέτα και εγκλωβίστηκαν! Και αυτό διότι όταν άδειασαν τα βυτία τους δεν είχαν σχέδιο πως θα τα γεμίσουν στη συνέχεια για να επιστρέψουν στην κατάσβεση.
