Ήταν 15 Νοεμβρίου 2017, τότε που η Μάνδρα Αττικής θρήνησε τους 23 νεκρούς, θύματα μιας απρονοησίας δεκαετιών, της πολύ πιο πρόσφατης καθυστέρησης ακόμη και να προκηρυχθούν αναγκαία επείγοντα αντιπλημμυρικά έργα και της απουσίας ενός αποτελεσματικού σχεδίου ώστε μια καταστροφή να μην εξελιχθεί σε τραγωδία.
Τώρα είναι η σειρά της Ανατολικής Αττικής. Μια χωρίς προηγούμενο τραγωδία, καθώς έγινε αυτό που εδώ και χρόνια όλοι φοβόντουσαν: μια πυρκαγιά στην Αττική να ξεφύγει από κάθε έλεγχο και να χτυπήσει τις κατοικημένες περιοχές.
Ο απολογισμός τραγικός. Οι νεκροί να έχουν φτάσει τους 75, οι εικόνες φοβερές και τα ερωτήματα αναπάντητα:
Τελικά δεν έχει κανένας καμιά πολιτική ή αυτοδιοικητική ευθύνη;
Παρά το ότι έχουμε μια νέα τραγωδία, ΚΑΝΕΙΣ δεν αναλαμβάνει οποιαδήποτε ευθύνη.
Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και σε προηγούμενους, ιδίως όταν μιλάμε για τραγωδίες που έχουν τις αιτίες τους σε διαχρονικά προβλήματα, όπως η άναρχη δόμηση, η απουσία σοβαρής δασικής πολιτικής κλπ. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν έγιναν μάθημα όλες οι προηγούμενες τραγωδίες.
Όμως υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη σε αυτούς που «παίζουν μπάλα» σήμερα. Να το πούμε διαφορετικά: δεν υπάρχουν ούτε πρωθυπουργοί, ούτε υπουργοί, ούτε περιφερειάρχες «περιορισμένης ευθύνης».
Όταν κυβερνάς, δεσμεύεσαι να εφαρμόσεις ένα πολιτικό πρόγραμμα, όμως ας μη λησμονούμε ότι αναλαμβάνεις, ταυτόχρονα, στο ακέραιο και χωρίς εκπτώσεις και «αστερίσκους», να εγγυηθείς ότι κάποιες κρατικές δομές και λειτουργίες θα είναι εκεί βρέξει χιονίσει. Ότι θα έχεις σχέδια και εναλλακτικά σχέδια ώστε να προστατεύσεις στοιχειωδώς την ζωή των πολιτών, να εγγυηθείς δηλαδή τον πυρήνα της κρατικής λειτουργίας.
Στους πολιτικούς στόχους, στα προγράμματά σου, στα μέτρα που εφαρμόζεις μπορείς να έχεις αστοχίες. Κάποιες μπορεί να έχουν αντικειμενικούς λόγους.
Όμως, το να μην καίγονται άνθρωποι, σε κατοικημένες περιοχές, εντός οικισμών, εντός των ορίων του μητροπολιτικού συγκροτήματος της Αττικής και από ένα είδος δασικής πυρκαγιάς που το περιμένεις ως κίνδυνο κάθε χρόνο, αυτό είναι καθήκον σου να το αποτρέψεις.
Και εάν δεν τα καταφέρεις πρέπει να έχεις την στοιχειώδη ευθύνη και να παραιτείσαι.
Όταν δεν λύνονται τα προβλήματα, διαιωνίζονται
Προφανώς και με τις παραιτήσεις δεν λύνονται προβλήματα. Όμως, με την άρνηση ανάληψης ευθύνης, τα επικοινωνιακά τερτίπια τα προβλήματα απλώς διαιωνίζοντα και ουσιαστικά ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για την επόμενη τραγωδία.
Σε ότι αφορά την παρούσα κυβέρνηση έχουμε να παρατηρήσουμε ότι συχνά φέρεται, ως εάν για κάποιο λόγο να διαθέτει ασυλία.
Φέρεται έτσι που να φαίνεται ότι γι’ αυτούς δεν ισχύουν οι κλασικοί κανόνες της πολιτικής ευθύνης.
Ότι αυτά είναι για τους «άλλους», για το «κατεστημένο» (τώρα ποιοι είναι κατεστημένο αυτό είναι άλλο ερώτημα).
Οι νυν κυβερνώντες είναι η «αριστερά», το «ηθικό πλεονέκτημα», αυτοί που είτε τα κάνουν όλα σωστά, είτε όταν συμβεί κάτι κακό, φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους ίδιους.
Αγαπητοί «σύντροφοι», η ανάληψη ευθύνης, η παραδοχή λαθών, οι παραιτήσεις δεν είναι «κατεστημένη» πρακτική. Είναι η στοιχειώδης αίσθηση λογοδοσίας που αποτελεί το θεμέλιο της δημοκρατίας.
Είναι αυτό που συντηρεί την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς και αυτό που μπορεί εν τέλει να τους κινητοποιήσει για το κοινό καλό.
Ακολουθούν δυο βίντεο με δηλώσεις του πρωθυπουργού μας κ. Τσίπρα. Το πρώτο για την τραγωδία της Μάνδρας Αττικής και το δεύτερο για την φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική
Μετά τον κύκλο διαφωνιών που άνοιξε για τον Δήμο Αθηναίων και την αύξηση των τελών στις μικρομεσαίες…
Η 25η Νοεμβρίου καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας…
Η «Εταιρία Διάσωσης, Αξιοποίησης και Ανάπτυξης Ιστορικών Ακινήτων και Φυσικών Μνημείων Οινιαδών – ΑΜΚΕ» με…
Με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης,…
H διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με αγωνία την κλιμάκωση στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας μετά και τη…