Ο «αριστερός» υπέρ-ρεαλισμός και ο δεξιός αντι-ρεαλισμός από το Σκοπιανό μέχρι την επόμενη του μνημονίου και το χρέος, είναι ένα ακόμη φαινόμενο της περιπετειώδους πολιτικής σκηνής και των αντιφάσεων των ημερών. Οι μεν πετούσαν με την ελπίδα και οι δε με τις θεωρίες του μονόδρομου και τώρα προσγείωση και απογείωση ανάποδα στο διάδρομο. Πριν λίγες μέρες αποχαιρετήσαμε ένα εξαιρετικό νέο άνθρωπο, συνδικαλιστή, τον Νίκο Αλεξόπουλο, που επεσήμανε αυτή την αντιστροφή και έθετε το ερώτημα που θα καταλήξει και όχι μόνο στο εκλογικό αποτέλεσμα.
Εν τω γίγνεσθαι της ζωής και του θανάτου η άνθιση των ιδεών, των ανθρώπων, της προόδου και των πολιτικών είναι σύνθετα γεγονότα, σημαντικά αλλά και γεμάτα απροσδόκητα δεδομένα. Οι κύκλοι της ιστορίας, της ζωής έχουν κάθε φορά διαφορετικές αφηγήσεις. Τα παράξενα, συγκλονιστικά, αιρετικά, τα κανονικά, εναλλάσσονται με ταχύτητα που αιφνιδιάζει. Έτσι όμως δημιουργείται η συναρπαστική πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού. Και μπορεί η επιστήμη, η γνώση, η τεχνολογία να δίνουν δύναμη στην προσδοκία αλλά έχουν και επικίνδυνες διαστάσεις στην διαχείριση των ανθρώπων.
Οι G8 συγκεντρώθηκαν και σκόρπισαν άδοξα κάτι που αντανακλά την αδυναμία της παγκόσμιας κοινότητας να κινηθεί με συνεννόηση και συνεργασία απέναντι στα μεγάλα της εποχής και του αιώνα. Σήμερα οι μύθοι ξέφτισαν ή διαλύονται γρήγορα ή δεν αντέχουν στα διαρκώς νέα αναδυόμενα στοιχεία. Η «αταξία και ανομία» από τον Καναδά μέχρι την Πατησίων, από το παγκόσμιο εμπόριο μέχρι το προοίμιο του πολυνομοσχεδίου για τον κατώτατο μισθό χωρίς συνοδευτικό άρθρο, κυριαρχεί και χαρακτηρίζει την ιστορική περίοδο που βιώνουμε. Για πόσο, πώς και πού οδηγεί είναι άγνωστο γιατί είναι δύσκολοι οι καιροί και για τους προφήτες. Άλλωστε στην ιστορική τροχιά η ύπαρξη δικαιοσύνης και ευτυχίας για τους ανθρώπους δεν είναι μόνιμο δεδομένο και δεν συμπεριλαμβάνει το σύνολο των πολιτών και κοινωνιών του πλανήτη.
Και ενώ περισσεύουν οι συγχαρητήριες δηλώσεις για την συμφωνία με τα Σκόπια οι αυξομειώσεις στις αντικειμενικές αξίες, η επικαιροποίηση του μνημονίου και τα σενάρια για την στάση του Προέδρου της Δημοκρατίας και την πρόταση μομφής της ΝΔ προσπαθούν να βάλουν φωτιά στην εικόνα «επιτυχίας» και πλεονεκτήματος της κυβέρνησης. Ενώ το Eurogroup ετοιμάζεται για την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος και «εμπροσθοβαρή μέτρα ελάφρυνσης του χρέους» ο Υπ. Εξωτερικών ανοίγει από την Μόσχα την βεντάλια των εθνικών: Ελληνοαλβανικές σχέσεις, Κυπριακό, δηλαδή επιχειρεί την αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδος. Άλλοι θα μιλούν για διάτρητες πρωτοβουλίες και συμφωνίες και άλλοι για επωφελείς συμβιβασμούς. Σε κάθε περίπτωση η νίκη ή ήττα στην διπλωματία είναι σχετικά αφού καλές συμφωνίες είναι αυτές που «χάνουν» και τα δυο μέρη.
Οι κανόνες στο ποδόσφαιρο είναι απλοί αλλά αρκετές φορές το ορθό του σφυρίγματος του διαιτητή δεν είναι αυταπόδεικτο. Έτσι και η αλήθεια στην πολιτική εξέλιξη και ιστορία. Η σκέψη σε υπερφορτισμένες συγκυρίες και ιδιαίτερα η εποικοδομητική δεν είναι εύκολη και ποτέ χωρίς τίμημα. Τώρα εδώ στο στάδιο της παρακμής η διάκριση του όλου παρόντος και κυρίως του μέλλοντος είναι ακόμη πιο δύσκολη. Το αύριο των Βαλκανίων ή της διεύρυνσης της ΕΕ ή το παίγνιο των επιρροών που διθυραμβικά προεξοφλείται μένει να επιβεβαιωθεί. Οι τίτλοι σύντομοι: θύελλα, νέος γύρος, σκληρή κόντρα κ.ά..
Μπροστά για νέα συλλαλητήρια, νέες ερμηνείες για την δεδηλωμένη, την κοινοβουλευτική και κοινωνική, λαϊκή νομιμοποίηση σαρώνουν με πάθος τα δελτία και όχι μόνο. Εσύ Νίκο ίσως να βλέπεις και να ξέρεις το σασπένς και να έχεις λύσεις στις τωρινές εξισώσεις πλέον. Καλό δρόμο αγαπημένε φίλε !
*Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι πρώην Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
