Δεν μπορώ να μην το λάβω σοβαρά υπ’ όψη μου. Είναι κάτι που με ξεπερνάει…
Όλοι έχουμε κάνει και συνεχίζουμε να κάνουμε γκάφες στη ζωή μας. Όλοι μας εν δυνάμει θα μπορούσαμε να πούμε εκείνο με το λαγό και το λιοντάρι «Λέμε και καμιά μ.. για να περνά η ώρα.». Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι κάποιος, ο οποίος μάλιστα στοχεύει να κυβερνήσει τη χώρα, εκφράζεται με λόγια τού αέρος, κοινώς μπουρδολογίες, ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται δημόσια και μιλάει πιο πολύ απ’ ό,τι του πάει.
Ε, θα καταλάβατε βέβαια πως αναφέρομαι στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη… Εγώ δεν θέλω να αντιμετωπίσω με λογική «αυστηρής κριτικής» τα λεγόμενα τού προέδρου και της έμπιστής του περί τού Τύπου, η οποία το τόσο το έκανε, με το συμπάθιο, τόόόόσο (!), γιατί, απλούστατα, όλα τα περί δεκαεπτάρη και γεγονότων τού ’63 με τη δολοφονία τού βουλευτή της αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, επαναλαμβάνω, δεν αντέχουν ως σοβαρό θέμα, παρόλο που άκουγα τα ραδιόφωνα υπέρμετρα να αφιερώνουν ολόκληρα δίωρα περί τού φαιδρού θέματος.
Φρόντισα να μη χωθώ κι εγώ στο τρυπάκι της αστοχίας (βάλτε κι όποια άλλη λέξη) τού προέδρου. Θεωρώ πως μια συγγνώμη, για την γκάφα, δεν θα ενοχλούσε κανέναν και θα ηχούσε πιο συμπαθητικά η παραδοχή πως εν τη ρύμη του λόγου ή της κούρασης, δεν διατύπωσε το θέμα με τον σωστό τρόπο. Τι το κακό θα ήταν μια προεδρική παραδοχή; Τι πιο γήινο και απλό; Φαίνεται όμως ότι η αντίληψη πως ο πρόεδρος Κυριάκος δεν «επιτρέπεται» να κάνει λάθη και να ζητάει συγγνώμες, είναι βαθιά ριζωμένα στην «υπεράνω» αντίληψη των αρχηγών, των ηγετών, των ηγεμόνων, των Αυτοκρατόρων, των Πλανηταρχών!!!
Έτσι, νομίζουν πως δημιουργούν τεράστιες αποστάσεις μιας αριστοκρατικής «αίγλης», η οποία όχι μόνο δεν υπάρχει, όταν ξεστομίζονται τέτοιες ανιστόρητες κουβέντες ωθώντας τους εφήβους μας προς την ιστορική άγνοια, αλλά δημιουργείται από την ηγεσία το ψεύτικο προσωπείο τού αλάνθαστου ηγέτη, της μεγαλοπρέπειας του αρχηγού.
Έχουμε παραδεχτεί και συμφωνεί ο περισσότερος κόσμος ανεξαρτήτου πολιτικής τοποθέτησης, πως στους καιρούς μας, διεθνώς, εξέλειπαν οι ηγετικές προσωπικότητες κύρους… Τα μπαλκόνια έχουν αντικατασταθεί πλέον από τις τηλεοπτικές οθόνες και τα διαδικτυακά κοινωνικά μέσα. Τώρα, ισχυρός αρχηγός-ηγέτης, θα έπρεπε να είναι εκείνος που κατέχει καλά τη γλώσσα, τον τρόπο που μιλάει και εκφράζεται, την αίγλη που αναδύεται από την παρουσία του, ώστε να γίνει κοινό μυστικό πως «το έχει». Κατά κάποιο τρόπο ο Τσίπρας, διαθέτει τέτοια προσόντα, παρ’ όλες τις λεκτικές γκάφες (Λέσβος- Μυτιλήνη) και τις τζάμπα υποσχέσεις τις οποίες μοίραζε ανερυθρίαστα. «Το έχει» όμως και κερδίζει ψηφουλάκια απ’ αυτό το χάρισμα.
Μου έρχονται στο νου πολλές κοπέλες και αγόρια με πολύ ωραία φωνή, που οραματίζονται να ανέβουν στη σκηνή, αλλά με μηδαμινή σκηνική παρουσία, χωρίς τσαγανό, σώμα και προσωπικότητα ανύπαρκτα. Χάνουν την ικανότητα του λάρυγγα και των ηχοχρωμάτων τους και μετατρέπονται σε φοβισμένα πλασματάκια που τα λυπάσαι. Απλούστατα: δεν «το έχουν».
Ο χώρος της πολιτικής έχει ανάγκη από πρόσωπα με ισχυρή και χαρισματική προσωπικότητα και-ομολογώ-θα με συγκινούσε, ένα τέτοιο πρόσωπο το οποίο, μετά από μια γκάφα, θα ζητούσε συγγνώμη. Δηλαδή, να προσγειωθεί στη Γη όπου και ανήκει..
Ο πρόεδρος της ΝΔ, υποτίμησε τη μνήμη της περιόδου του ’63, «κάλυψε» το υπόλογο πολιτικό κατεστημένο της ΕΡΕ, μετέπειτα ΝΔ, καθώς και εκείνης της ταραγμένης πολιτικής εποχής, απαλλάσσοντας τους νεότερους από την άτυπη υποχρέωση να γνωρίσουν την ιστορία, η οποία προηγήθηκε της γέννησής τους!!!
Το θέμα περιέχει μπόλικο υλικό, το οποίο σηματοδοτεί έναν ηγέτη ακατάλληλο, οπισθοδρομικό και καιροσκόπο.
Θα έπρεπε ο πρόεδρος να είχε ήδη διορθώσει με κάποιο τρόπο την αστοχία του, καθώς και εκείνην της αψυχολόγητης συνεργάτισσάς του Μαρίας Σπυράκη, κι αφού δεν το έπραξε είναι υπεύθυνος για ένα αναχρονιστικό αφήγημα με σκοτεινό όραμα, για τις σχέσεις των νέων με την ιστορική μνήμη και την πληροφόρηση γύρω από ένα παρελθόν, το οποίο διδάσκει πολλά. Φυσικά, η περίπτωση αυτής της γκάφας δεν μπορεί να καλυφθεί πλέον και όποια προσπάθεια γίνει προς αυτή την κατεύθυνση, το μόνο που θα πετύχει, θα είναι ο διασυρμός του comandante της ΝΔ.
Το θέμα δεν είναι μόνο η περίπτωση της γκάφας ολκής, αλλά η βεβαιότητα- πρόταση της στενοκέφαλης πολιτικής άποψης πως οι νέες γενιές δεν ενδιαφέρονται για το πολιτικό παρελθόν της χώρας, οπότε ας κοιμηθούν τον ύπνο τού δικαίου.
Ο πρόεδρος, με την άποψή του αυτή, δείχνει πως απέχει από την πολιτική διάσταση και την ατμόσφαιρα των εποχών, αγνοώντας πως η νεολαία δημιουργεί νέες μορφές έκφρασης πολιτικής συνειδητοποίησης και κοινωνικής ευαισθησίας. Ανεξαρτήτως της εντύπωσης, ότι η νεολαία απομακρύνεται από την όποια δράση και διαμορφώνει απόψεις χωρίς πολιτικό υπόβαθρο, ένας ηγέτης, ο οποίος υποτίθεται στοχεύει στο μέλλον, δεν δικαιολογείται να κάνει τέτοιες δηλώσεις, αφαιρώντας έτσι από την νεολαία ευθύνες, λόγω πολιτικής και ιστορικής άγνοιας…
*Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
