Ζούμε το μεγάλο «Βατερλό» της Ελληνικής διπλωματίας, αναφορικά με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς;

Τον τελευταίο καιρό όλοι μας διαπιστώνουμε ότι η κυβέρνηση είναι πλέον εγκλωβισμένη στη διαχειριστική της ανεπάρκεια και στις λανθασμένες εκτιμήσεις σχετικά με τη στάση της απέναντι στην Τουρκία. Αυτό συμβαίνει λίγες ώρες μετά το σοκ που προκάλεσαν οι δηλώσεις του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφορικά με την ανταλλαγή των δύο ελλήνων στρατιωτικών, που  βρίσκονται φυλακισμένοι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης με τους 8 Τούρκους αξιωματικούς που βρίσκονται εδώ στην Ελλάδα.
Μιλάμε για διαχειριστική ανεπάρκεια λόγω του γεγονότος ότι εδώ και πολύ καιρό υπήρχαν μηνύματα που εξέπεμπε Άγκυρα πολύ πριν από την σύλληψη ή αρπαγή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, Τα μηνύματα αυτά, δυστυχώς, στο Μέγαρο Μαξίμου και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν τα ανέλυσαν όπως θα έπρεπε , ώστε να πάρουν τις ανάλογες αποφάσεις και να προλάβουν το γεγονός με τους δύο.

Και τώρα τι κάνουμε και τώρα τι κάνουμε;
Με δεδομένα τα μηνύματα που έχουν εκπεμφθεί από την Αθήνα: τόσο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και από την κυβέρνηση και τα κόμματα στο σύνολό τους, ότι δηλαδή δεν τίθεται θέμα ανταλλαγής, δυστυχώς για εμάς, η ελληνική διπλωματία βρίσκεται αυτή την ώρα με την πλάτη στον τοίχο!

Γιατί βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο;
Γιατί τα δύο ελληνόπουλα βρίσκονται στις τουρκικές φυλακές και είναι άγνωστο πότε θα επιστρέψουν. Οι διαπραγματεύσεις που υποτίθεται ότι θα έκανε κυβέρνηση έχουν καταλήξει σε αδιέξοδο και τα κυβερνητικά στελέχη έχουν, κατά τη γνώμη μας, εκτεθεί ανεπανόρθωτα.
Φυσικά αυτή η λάθος διαχείριση είχε τεράστιο πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ η οποία με βάση τις ενδείξεις των τελευταίων δημοσκοπήσεων φαίνεται ότι έχει υποστεί ένα τρομακτικό πλήγμα. Αυτό το πλήγμα, της παρατεταμένη κράτηση των Κούκλατζη και Μητρετώδη, φαίνεται να είναι πολύ μεγαλύτερο από τα ψέματα, τις αυταπάτες και την δημιουργική ασάφεια των μνημονίων και της οικονομίας.
Αυτό συμβαίνει διότι η σύλληψη των δύο στρατιωτικών και ο εγκλεισμός τους σε φυλακές υψίστης ασφαλείας χωρίς να υπάρχει κάποια ένδειξη για το πότε θα αποφυλακιστούν προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα και κάνει την κοινωνία να βράζει εναντίον της κυβέρνησης κατηγορώντας την για ανεπάρκεια.

Έδωσαν υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα ενώ δεν θα έπρεπε
Είναι δυνατόν να ξεχάσει κανείς τις υποσχέσεις που έδωσαν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη σχετικά με την επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτικών;
Με έναν Ερντογάν ο οποίος είναι κοινώς παραδεκτό ότι είναι απρόβλεπτος, θα ήταν λογικό η κυβέρνηση αν ήθελε να μην εκτεθεί να μην υποσχεθεί τίποτα χωρίς να έχει κάποιο συγκεκριμένο δεδομένο στα χέρια της παίζοντας με τις ζωές των δύο στρατιωτικών.
Ας μην ξεχνάμε ότι στις 2 Μαρτίου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος χαρακτήριζε «τυπικό θέμα» τη σύλληψη των παιδιών ενώ για τα σενάρια ανταλλαγής των δύο στρατιωτικών τις 8 Τούρκους, που είναι στην Ελλάδα και κατηγορούνται για πραξικόπημα κατά του Ερντογάν, είπε ότι «πρόκειται για συνωμοσιολογικά σενάρια που δεν είναι άξια σχολιασμού»..
Επίσης λίγες ώρες αργότερα έλεγε ότι είναι θέμα εικοσιτετραώρων η επιστροφή τους ενώ στις 6 Μαρτίου ο ίδιος σε ερώτηση για το αν ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να τηλεφωνήσει στον Ταγίπ Ερντογάν για να τους απελευθερώσει είχε πει: «Αν χρειαστεί ο Πρωθυπουργός θα τηλεφωνήσει στον Ερντογάν». Από τότε έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες για να φτάσουν στη χθεσινή εξέλιξη και πάλι όλο αυτό το διάστημα στην κυβέρνηση δεν έβαλαν μυαλό.
Να υπενθυμίσουμε ότι την ημέρα του θανάτου ηρωικού πιλότου μας Γιώργου Μπαλταδώρου και με αφορμή το τηλεφώνημα του τούρκου πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ, ο οποίος τηλεφώνησε στον Αλέξη Τσίπρα για να εκφράσει τα συλλυπητήριά, το Μαξίμου διέρρευσε ένα μέρος της συζήτησης λέγοντας ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός έθεσε το θέμα με τον πλέον επίσημο τρόπο. Από το Μαξίμου διέρρευσαν ότι ο Γιλντιρίμ δεσμεύτηκε ώστε οι διαδικασίες να κινηθούν με γοργούς ρυθμούς, για να υπάρξει κατηγορητήριο και να ολοκληρωθεί σύντομα η δικαστική διαδικασία.
Το μέγεθος της αφέλειας των κυβερνόντων γίνεται εμφανές και από το γεγονός ότι κάποιοι στην κυβέρνηση έσπευσαν να διαβεβαιώσουν ότι ολοκληρώνεται η διαδικασία και σύντομα θα έχουμε ευχάριστα νέα, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να οικειοποιηθούν θετικές εξελίξεις, οι οποίες δυστυχώς για άλλη μία φορά διαψεύστηκαν.

Τα δύο μεγάλα λάθη που προηγήθηκαν της σύλληψης
Το πρώτο μεγάλο λάθος που προηγήθηκε της σύλληψης και αφορά την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι ότι ενώ γνώριζαν πως οι Τούρκοι «ψάχνονται» για να δημιουργήσουν κάποιο ή κάποια επεισόδια, δεν φρόντισαν εκεί στα σύνορα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, κάτι που έγινε εκ των υστέρων. Ας μην λησμονούμε ότι προϋπήρξαν δύο περιστατικά: η παρεμπόδιση του Καμμένου, τότε με το στεφάνι στα Ίμια που δεν του επέτρεψαν να προσεγγίσει τα νησιά Ίμια και το δεύτερο ήταν ο παρ’ ολίγον εμβολισμός της του σκάφους « Γαύδος»  του λιμενικού σώματος.
Το δεύτερο μεγάλο λάθος αφορά στην κακή διαχείριση της υπόθεσης όλες τις επόμενες εβδομάδες όταν άργησαν να διεθνοποιήσουν το θέμα, δεν πίεσαν προς όλες τις κατευθύνσεις και τρίτον δεν έγινε ποτέ η τηλεφωνική επικοινωνία Τσίπρα προς Ερντογάν η οποία ίσως και να μην είχε κανένα αποτέλεσμα, όμως δεν έγινε ποτέ.
Ενδεικτικό των καθυστερήσεων και παλινωδιών είναι το γεγονός ότι μόλις την Πέμπτη που μας πέρασε βγήκε το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου κατά της Τουρκίας και μάλιστα με πρωτοβουλία ευρωβουλευτών από το Λαϊκό και το σοσιαλιστικό κόμμα.

Ο Ερντογάν έθεσε το θέμα της ανταλλαγής των δύο είναι με τους 8 Τούρκους στη Βάρνα
Όπως αποκάλυψε ο Πρόεδρος Τουρκίας Ρετζέπ ταγίπ Ερντογάν στη Βάρνα παρουσία της ελληνικής αποστολής η Τουρκία έθεσε ανοιχτά το θέμα ανταλλαγής των δύο ελλήνων με τους 8 Τούρκους.. Εδώ πια τίθενται τα ερώτηματα:

• Γιατί αυτό το μάθαμε από την Άγκυρα;
• Ποια ήταν η αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού;
• Γιατί δεν άσκησε π.χ. βέτο για να μην εκταμιευτούν χρήματα στην Τουρκία για το προσφυγικό;
• Άσκησε πίεση στους Ευρωπαίους ηγέτες, ώστε με τη σειρά τους να πιέσουν την Τουρκία;

Αυτά είναι κάποια ερωτήματα που πρέπει κάποτε να απαντηθούν, ώστε να γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη κι αν υπήρξε ένα ακόμα «βατερλό» της Ελληνικής διπλωματίας.