Έχουμε αμερικάνικη και ρώσικη στροφή που δημιουργούν ισορροπία του τρόμου για την Ελλάδα;

Εδώ και πολύ καιρό ως ιστοσελίδα έχουμε επισημάνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσο της αντιπαλότητας των ΗΠΑ και της Ρωσίας και φυσικά ως μικρή χώρα θα πρέπει να ισορροπήσει πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί. Επίσης είναι γνωστή η παροιμία που λέει ότι: «όταν παλεύουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια» και στην προκειμένη περίπτωση τα βουβάλια είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία ενώ τα βατράχια είναι η χώρα μας και άλλες μικρές χώρες σαν τη δική μας.
Αυτό είναι που επιβάλει η χώρα μας, σε τούτη τη δεδομένη στιγμή, να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και σοβαρή ενώπιον των επικίνδυνων γεωπολιτικών παιχνιδιών που παίζονται στην ευρύτερη περιοχή.
Παιχνίδια που έχουν σχέση με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και ειδικά τη Συρία, που έχουν σχέση με τον έλεγχο του Αιγαίου και βεβαίως με τη μοιρασιά των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, ειδικότερα της κυπριακής ΑΟΖ.
Εκτιμούμε ότι η σημερινή ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται εν μέσω νέου «ψυχρού πολέμου» μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσία, ένας πόλεμος που γίνεται εμφανέστερος από την υπόθεση της δηλητηρίασης του πρώην κατασκόπου Σκριπάλ, από τις αποκαλύψεις που έχουν γίνει στο παρελθόν για τον ρωσικό δάκτυλο στις αμερικανικές εκλογές,  καθώς επίσης και με την αλλαγή του Status quo στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και εννοούμε τα συμβαίνοντα στη Συρία και το κουρδικό.
Εκτιμούμε ότι η Ελλάδα πολύ θα κληθεί να αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει», που λέει και ο ποιητής.
Όλα δείχνουν μέχρι αυτή τη στιγμή ότι οι Αμερικανοί εμφανίζονται διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τον παραδοσιακό τους σύμμαχο την Τουρκία δεδομένου ότι δεν μπορούν όπως φαίνεται να συνεννοηθούν με τον ανεξέλεγκτο πλέον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Τι μας οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα;
Σε αυτό το συμπέρασμα μας οδηγούν τα δεδομένα και οι αλλαγές που έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα στις σχέσεις Τουρκίας – Ρωσίας.
Πρώτον: Η απόφαση του Ερντογάν να προχωρήσει σε στρατηγική συνεργασία με τον αντιπρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν για την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου.
Δεύτερον: Η απόφαση της Τουρκίας να αγοράσει τους S-400 από τους Ρώσους, παρά τις προειδοποιήσεις της Ουάσινγκτον, δεδομένου ότι είναι μέλος της ατλαντικής Συμμαχίας και τα όπλα αυτά δεν είναι συμβατά με τα οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ.
Τα παραπάνω αποτελούν καθαρή ένδειξη ότι η Τουρκία έχει σκοπό να απομακρυνθεί από τον Αμερικανικό άξονα.

Ποια είναι η αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών δεδομένων όλων των παραπάνω; 
Αυτές τις μέρες είχαμε μία κίνηση των ΗΠΑ με υψηλό συμβολισμό. Είναι η απόφασή τους να προστατέψουν τα συμφέροντα της Exxon Mobil που διενεργεί έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, ειδικότερα τώρα που η Τουρκία αποφάσισε να βγάλει το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» και αυτή για έρευνες και να στήσει πλωτή πλατφόρμα για γεωτρήσεις στα κυπριακά χωρικά ύδατα. Αυτό δείχνει ότι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και το Ισραήλ, ενδιαφέρονται πάρα πολύ για αυτή την περιοχή.
Ένα άλλο στοιχείο που δεν πρέπει να μας διαφύγει, προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε τα γεγονότα, είναι η παρουσία του αναπληρωτή βοηθού Υπουργού Άμυνας των νομών Πολιτειών αρμόδιο για θέματα ΝΑΤΟ και Ευρώπης Τόμας Γκόφφους και στην Αθήνα αλλά και στη Λευκωσία.
Μία επίσκεψη που δείχνει ότι ΗΠΑ μάλλον είναι αποφασισμένες να εγκαταλείψουν την Τουρκία και σταδιακά να προσεγγίσουν την Ελλάδα. Άλλωστε προς αυτή την κατεύθυνση κατατείνει και η φήμη που κυκλοφορεί ευρέως ότι η στρατιωτική βάση των Αμερικανών στο Ίντσιρλικ  της νοτιανατολικής Τουρκίας μεταφέρεται στην Ελλάδα.
Στη διεθνή σκακιέρα όλα κρίνονται από το πόσο υλοποιούνται οι σχεδιασμοί και φυσικά στο μέλλον θα δούμε κατά πόσο τα παραπάνω θα υλοποιηθούν. Αν οι ΗΠΑ  μεταφέρουν τη βάση του Ίντσιρλικ  , αν καταγγείλουν την Τούρκικη προκλητικότητα εάν πάρουν σαφή θέση τόσο για τα συμβαίνοντα στην κυπριακή ΑΟΖ όσο και για τους δύο Έλληνες φυλακισμένους στην Αδριανούπολη, τότε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η Ουάσιγκτον κάνει ξεκάθαρη στροφή στην πολιτική της στο μεσανατολικό που αλλάζει πλέον τις γεωπολιτικές ισορροπίες.
Από την άλλη πλευρά του λόφου παρατηρούμε ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δεν κάνει καμία αναφορά για την τουρκική προκλητικότητα και για τους φυλακισμένους Έλληνεςστρατιωτικούς Απλά σε πρώτη φάση μόνο περιορίζεται να κάνει μπίζνες με τον Ερντογάν και μάλλον δείχνει να μην ενδιαφέρεται πλέον για τον παραδοσιακό σύμμαχό τους την Ελλάδα. Αυτό δε, συμβαίνει σε μία χρονική στιγμή που, εννοώ πολλές Ευρωπαϊκές χώρες προχώρησαν σε απελάσεις διπλωματών για την υπόθεση Σκριπάλ, μία από τις χώρες που δεν αντέδρασε ήταν η Ελλάδα και τούτο γιατί οι επαφές ελληνικής κυβέρνησης με τη Μόσχα είναι διαρκής και πολυετής. Αν τα τελευταία γεγονότα αλλάξουν αυτές τις παραδοσιακές θα φανεί στο μέλλον.

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα;
Με βάση τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η Ελλάδα βρίσκεται όπως είπαμε και πριν εν μέσω της αντιπαλότητας ΗΠΑ – Ρωσίας και φυσικά πρέπει κυβερνώντες να έχουν ιδιαίτερη ευφυΐα ώστε να μπορέσουν να ισορροπήσουν και να κάνουν τις αναγκαίες επιλογές προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Αν σας κακοκαρδίσαμε «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ – ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»