Κώστας Λουκέρης: Τα δεσποζόμενα κατοικίδια συντροφιάς δεν είναι έπιπλα

Όταν πριν τρία περίπου χρόνια προσθέσαμε στην οικογένειά μας τη σκυλίτσα μας την Αύρα σκεφτόμασταν σοβαρά αν θα ήταν «σωστό» να την στειρώσουμε. Διαβάσαμε, το συζητήσαμε, ώσπου ο κτηνίατρός μας, μας είπε πως εάν θέλαμε να ζήσει «φυσιολογικά» θα έπρεπε να την αφήσουμε να γεννοβολά όσο ορίζει η φύση της ή/και η τύχη. Εφόσον λοιπόν κάτι τέτοιο δε γινόταν, προχωρήσαμε συνειδητά στη στείρωση με το αντίστοιχο φυσικά κόστος. Σε καμία περίπτωση δεν είδαμε το κόστος αυτής της επέμβασης σε σύγκριση με το κόστος ενός… αυτοκινήτου.
Δυστυχώς, με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου αποκαλύπτεται η βαθιά φιλοσοφία ενός εκάστου. Τα δεσποζόμενα κατοικίδια συντροφιάς δεν είναι έπιπλα, δεν είναι καταναλωτικά αγαθά, δεν είναι  αυτοκίνητα! Είναι θηλαστικά και συγγενείς του ανθρώπου! Δυστυχώς, το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου βάζει τα ζώα και πάλι «απέναντι»! Τα εξετάζει με μια οικονομίστικη και κατασταλτική λογική που δεν έχει σχέση με τη ζωοφιλία, πολύ περισσότερο δε με την πολιτική οικολογία. Αρκεί μόνο η προτεινόμενη απαγόρευση σε κτηνιάτρους να εξετάζουν μη τσιπαρισμένα ζώα για να αντιληφθούμε τη λογική του. Αλήθεια, να απαγορεύαμε και σε γιατρούς να εξετάζουν ανθρώπους χωρίς χαρτιά;
Η ελληνική κοινωνία μοιάζει πιο έτοιμη παρά ποτέ για ένα πραγματικά σχέδιο νόμου ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ των ζώων και δημιουργίας μιας νέας σχέσης ανθρώπου και ζώων στη χώρα μας.  Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες και τις επιθυμίες της κοινωνίας μας. Όπως δυστυχώς συμβαίνει και με το κυνήγι και τα «ζώα-θηράματα», τα γουνοφόρα, τη βιομηχανία παραγωγής κρέατος, τα καταστήματα κατοικιδίων ζώων, τα ζώα στη βιομηχανία παραγωγής καλλυντικών και φαρμάκων, ακόμα και με την εκμετάλλευση ζώων στην πολεμική βιομηχανία, οφείλουμε να πάρουμε σοβαρές αποφάσεις. Μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, οι οποίοι τυχαίνει να έχουν και τη νομοθετική πρωτοβουλία, δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια εδώ, να κλείνει το μάτι σε λόμπι εκεί, να αποκλείει φιλοζωικά σωματεία παραπέρα, να ξιφουλκεί εμμονικά κατά κάθε αντίθετης άποψης. Και πάλι κρίμα…