Νέο άρθρο από Λαλιώτη με μηνύματα… μέσω Τσόρτσιλ για τα ελληνοτουρκικά

Όταν ο Κώστας Λαλιώτης υπογράφει ή συνυπογράφει ένα κείμενο πάντα προκαλεί συζητήσεις και εμπεριέχει έμμεσα ή άμεσα μηνύματα με πολλαπλούς αποδέκτες.
Αυτή τη φορά είναι ένα κείμενο που συνυπογράφει με τον Αντώνη Τριφύλλη. Αφορά στα «καπρίτσια» της ιστορίας, τις αμφιθυμίες των Ηγετών, τις «σκοτεινές ώρες» των μεγάλων αποφάσεων, τα μεγάλα διλήμματα για τα «εάν» της ιστορίας, με αναφορά τον Ουίνστον Τσόρτσιλ και βέβαια στην ταινία “The Darkest Hours”.
Το κείμενο αυτό έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό “the books’ journal” (Μάρτιος 2018).
Σ’ ένα επιμύθιο με νόημα οι συγγραφείς σημειώνουν ότι: «στο δραματικό δίλημμα τί κάνεις εάν και όταν το κεφάλι σου είτε είναι είτε πρόκειται να μπει στο στόμα μιας τίγρης, έχουν χρέος να απαντούν κάθε φορά με συναίσθηση της ιστορικής τους ευθύνης Έθνη και Λαοί, Δημοκρατίες και Κόμματα, Πολιτικοί Ηγέτες και Πολίτες...» .
Πρόκειται για ένα μήνυμα προς πολλαπλούς αποδέκτες σε μια περίοδο που η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις κλιμακώνεται.
Σημειώνεται στο επιμύθιο του κειμένου:
«Σε τέτοιες στιγμές οι αυταπάτες για τον κατευνασμό και την εξημέρωση του «άγριου θηρίου» οδηγεί αναπότρεπτα στην ταπείνωση, στον πόλεμο, στην ήττα και στην υποταγή.
Στο δραματικό δίλημμα τί κάνεις εάν και όταν το κεφάλι σου είτε είναι είτε πρόκειται να μπει στο στόμα μιας τίγρης, έχουν χρέος να απαντούν κάθε φορά με συναίσθηση της ιστορικής τους ευθύνης Έθνη και Λαοί, Δημοκρατίες και Κόμματα, Πολιτικοί Ηγέτες και Πολίτες.
Για το λόγο αυτό (τηρουμένων των αναλογιών) προτείνουμε και συνιστούμε η ταινία «Η Πιο Σκοτεινή Ώρα», όπως και οι συμπληρωματικά αναφερόμενες ταινίες για τη Βρετανία και τον Τσόρτσιλ κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο:

• να προβληματίσουν σοβαρά για την απαιτούμενη εγερτήρια εγρήγορσή μας, τόσο την πολιτική-πνευματική-κοινωνική και οικονομική «Ελίτ» της χώρας, όσο και τον Ελληνικό λαό στο σύνολό του, καθώς και τα δίκτυα του Ελληνισμού και του Φιλελληνισμού σε κάθε γωνιά του κόσμου,
• να αφυπνίσουν τις εθνικές ευαισθησίες μας και τον πατριωτισμό μας, την ομόθυμη και ομόψυχη ενότητά μας, τις αγωνίες και τις ελπίδες μας, για το κοινό μας παρόν και το κοινό μας μέλλον,
• να ενισχύσουν την ιστορική αυτογνωσία μας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό με αυτοπεποίθηση, με διορατικότητα και αποφασιστικότητα, δίχως συγκυριακές ανόητες και ανέξοδες «ψευδοπατριωτικές» ρητορείες αλλά και χωρίς διαρκείς φοβίες και ηττοπάθειες,
• να αναδείξουν και να εμπλουτίσουν μια συνεκτική και ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική με ιεραρχημένους στόχους αξιοποιώντας στο έπακρο τη γεωστρατηγική, γεωπολιτική και γεωοικονομική θέση της χώρας μας, τα διεθνή και διπλωματικά μας ερείσματα στον ΟΗΕ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ΝΑΤΟ και στις διμερείς σχέσεις μας με άλλες χώρες, σε συνδυασμό με τις διασφαλίσεις μας από τις Διεθνείς Συνθήκες και με την ισχύ μας από το αποτρεπτικό Εθνικοαμυντικό ισοδύναμο της Ελλάδας και του Ελληνισμού,
• να κατοχυρώσουν τις αρχετυπικές αναφορές μας με την πίστη στην πατρίδα και τα σύμβολά της, με τη σθεναρή στάση μας στην ακεραιότητά μας και την ασφάλειά μας στην Εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματά μας, με τους όρους μιας πατριωτικής ανάτασης και ειρήνης, με τους όρους του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, της Δημοκρατίας, της ανάπτυξης και της κοινωνικής αλληλεγγύης.»

Διαβάστε ολόκληρη το άρθρο σε μορφή PDF