ΣτΕ για τις μετατάξεις εκπαιδευτικών (Ν. 4172/2013): Παραμένουν σε ισχύ για μη κοινές ειδικότητες και διοικητικές θέσεις – Ακυρώνονται για κοινές ειδικότητες

Συνταγματικές, έκρινε το Γ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας τις υποχρεωτικές μετατάξεις του Ν. 4172/2013, ύστερα από προσφυγή της Ομοσπονδίας Καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΚΠΕ) της Θεσσαλονίκης.  
Επίσης οι ανώτατοι δικαστές έκριναν ότι  η προσβαλλόμενη 119655/Δ1/30.8.2013 απόφαση του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων περί υποχρεωτικής μετάταξης 3.122 εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι συμπροσβαλλόμενες αυτής, είναι μη νόμιμες και πρέπει να ακυρωθούν, κατά το μέρος που αφορούν τους αιτούντες.
Τονίζεται ότι «η επίμαχη διάταξη του άρθρου 82 παρ. 11 του ν. 4172/2013 που προβλέπει την υποχρεωτική μετάταξη του εκπαιδευτικού προσωπικού που πλεονάζει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε διευθύνσεις της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ή/και αντιστρόφως, μετά από προσδιορισμό των λειτουργικών αναγκών και των κενών οργανικών θέσεων στις βαθμίδες αυτές εκπαίδευσης, δεν αντίκειται στο άρθρο 103 του Συντάγματος, τονίζεται χαρακτηριστικά στην απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου».
Εξάλλου, σημειώνεται πως «η διάταξη αυτή, θεσπισθείσα σε χρόνο μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας πλήρωσης των κενών οργανικών θέσεων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τη διενέργεια μεταθέσεων του εκπαιδευτικού προσωπικού που ανήκει στις βαθμίδες αυτές εκπαίδευσης, δεν έχει την έννοια της ανάκλησης των διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν κατά τη διαδικασία αυτή και της εξ υπαρχής ρύθμισης του τρόπου πλήρωσης των θέσεων αυτών, αλλά της κάλυψης των τυχόν εναπομεινασών κενών θέσεων και των λειτουργικών αναγκών που δεν ήταν δυνατόν να καλυφθούν με την προηγηθείσα διαδικασία ή που τυχόν ανέκυψαν μεταγενεστέρως, μέσω υποχρεωτικών μετατάξεων εκπαιδευτικού προσωπικού το οποίο παραμένει πλεονάζον.»
Όπως αναφέρει η διάταξη αυτή, «ενόψει και του εξαιρετικού της χαρακτήρα, αναφερόμενη σε ένα μόνο σχολικό έτος (2013-2014), δεν συνιστά δυσμενή διάκριση σε βάρος των εκπαιδευτικών, οι οποίοι υπηρετούν σε οργανικές θέσεις στην βαθμίδα εκπαίδευσης, στην οποία πρόκειται να μεταταγεί υποχρεωτικά το ως άνω εκπαιδευτικό προσωπικό και δεν θίγει την δυνατότητά τους να υποβάλουν αίτηση μετάθεσης στον τόπο των συμφερόντων τους.»
«Συνεπώς», υπογραμμίζει το ανώτατο διακαστήριο, «η διάταξη αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση με τα άρθρα 4 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος που κατοχυρώνουν αντιστοίχως τις αρχές της ισότητας και αξιοκρατίας, ούτε όμως και με την αρχή της προστατευομένης εμπιστοσύνης, εφόσον, όπως προεκτέθηκε, ο νομοθέτης δεν κωλύεται, στα πλαίσια οργάνωσης του εκπαιδευτικού συστήματος, να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την ορθολογική κατανομή του διδακτικού προσωπικού, χωρίς να δεσμεύεται κατ’ αρχήν από προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις.»
«Οι λόγοι δε ακυρώσεως, με τους οποίους προβάλλονται τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι» τονίζουν οι ανώτατοι δικαστές.