Σπύρος Παπασπύρος: Εν ονόματι της «γεωμετρίας του τετραγωνικού»!

Μετά την μάχη του Καντές (1274 π.Χ., 14η δυναστεία) οι Φαραώ της Αιγύπτου και οι ηγεμόνες των Χετταίων συμφώνησαν μία από τις πρώτες διεθνείς συνθήκες ειρήνης, που επιβιώνει μέχρι τώρα. Στη συνθήκη αυτή, ανάλογα έπρατταν και οι Ελληνικές πόλεις -κράτη, με αντιπροσώπους διαπραγματεύονταν ζητήματα πολέμου και ειρήνης, εμπορικές συνεργασίες ενώ τοποθετούσαν και εκπροσώπους (διπλωμάτες), έτσι γεννήθηκε η διπλωματία. Στον ίδιο τόπο τώρα αναζητείται η ικανότητα -η τέχνη της διπλωματίας- στο σύγχρονο πολυμέτωπο πεδίο προβλημάτων.
Πριν αρχίσει η διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό και επί των προκαταρτικών (δηλ. των πρώτων επαφών για τον ορισμό ατζέντας, μεθοδολογίας κ.α. που τα σύγχρονα εγχειρίδια για τις τεχνικές κωδικοποιούν) στήθηκε «πανηγύρι» για «ανεύθυνους, αναξιόπιστους, επικίνδυνους, τυχοδιώκτες, πατριδοκάπηλους, εθνομηδενιστές» και τόσα άλλα από το τσουβάλι του «πολιτικού μας πολιτισμού». Επίμαχο θέμα γιατί «δεν ενημερώθηκαν τα κόμματα» ή γιατί «δεν έγινε σύσκεψη αρχηγών» για την διαμόρφωση λένε οι μεν ή την επιβεβαίωση του πλαισίου του ´92 οι δε, του Veto οι άλλοι και συνεχίζεται η ρητορική των επιθέτων. Επί της ουσίας υπεκφυγή κάτω από αόριστες γενικότητες.
Την μέρα του συλλαλητηρίου σε ένα στέκι άναψε η συζήτηση. Ανέπτυσσε ο Δημήτρης την θέση ότι χρειάζεται μία ακολουθία: ιστορία, εθνότητα, γλώσσα, όνομα. Ρωτούσε ο Γιάννης (37άρης της «κινηματο-αλλαγής) για τον «διεθνισμό και την “σκέτη” χρήση του «Μακεδονία», επιχειρηματολογούσε για την “βαλβίδα που άνοιξε” και προδίκαζε το άσχημο τέλος της κυβέρνησης. Ο ίδιος “τα ‘ριχνε” στον Σημίτη, τον Σταύρο κλπ για το πως από το «η Μακεδονία είναι η ψυχή μας» του Ανδρέα «πήγανε» στην σύνθετη ονομασία. Απτόητος όμως απευθύνονταν στο Δημήτρη αν και ποιό όνομα θα δέχονταν για να πάρει ευθεία απάντηση: με την προϋπόθεση ότι τα τρία που συνιστούν την παραχάραξη θα λύνονταν -κάτι που δεν το βλέπω, όταν στην ψευδομακεδονική ιστορία όχι μόνο μεγάλωσαν γενιές αλλά στηρίζεται και η όποια συνοχή τους- ίσως να δεχόμουν το Σλαβομακεδόνες. Στην συνέχεια και μετά τα Νατοϊκά, τα ευρωπαϊκά και το Αιγαίο στο ερώτημα “γιατί δεν πήγε στην συγκέντρωση” με λεπτό χιούμορ -που αργότερα όταν με το φακό τα ρεπορτάζ μετέδιδαν δηλώσεις περί 14 ατόμων στο τετραγωνικό, κατάλαβα- του γιατρού, το: «δεν μπορώ τον συνωστισμό». Δίπλα μια παρέα φοιτητών παρακολουθούσε τον διάλογο, ο Νίκος που το αντιλήφθηκε τους άνοιξε πόρτα με το «εσείς τι λέτε;». Ο Θοδωρής του είπε «δεν είναι ζήτημα αριστεράς ή δεξιάς» δηλαδή; ρωτάει ο Νίκος για να πάρει το λόγο ο Κωστής, φοιτητής του Πολυτεχνείου: «είναι θέμα χαρακτήρα και εικόνας της χώρας, το όνομα τα διαπερνά και τα δύο, γιατί χωρίς αυτά δεν πας πουθενά σήμερα ως πρόσωπο, ως ομάδα, ως χώρα».
Μπορεί λοιπόν ο καυγάς για το μέγεθος ή το ετερόκλητο ή τα αντισυστημικά ή τα αντικυβερνητικά του συλλαλητηρίου κα. να κρατούν όπως και τα «αντί» ή να συσχετίζονται. Οι εξελίξεις κρίνονται με αφετηρία την πρόταση – πακέτο της κυβέρνησης, τις συγκεκριμένες θέσεις των κομμάτων και την αντίδραση των Σκοπίων. Τώρα μπαίνουμε στην διαπραγμάτευση με διακύβευμα την λύση (και ποιάς) ή αδιεξόδου (και εξαιτίας ποιού) και πλέον δεν έχει περιθώριο καμιά πλευρά. Είναι προφανές ότι και η διαδικασία έχει ουσία γιατί επιδρά στο «συλλογικό υποσυνείδητο» -ειδικά σε δύσκολα και πολύπλοκα θέματα- και είναι λάθος όσων την «υποτιμούν». Τώρα ανάμεσα στην αναταραχή των χρηματιστηρίων και τα σκάνδαλα, τρέχει το θέμα και η επικαιρότητα. Η φράση του πρώην Υπουργού Γ. Ραγκούση: «καμιά πολιτική συγκάλυψη ενόχου, καμιά πολιτική δολοφονία αθώου» δείχνει το μέτρο. Η έκδοση «κρίσης» πριν δημοσιοποιηθεί η δικογραφία και ολοκληρωθεί η έρευνα για δημιουργία συσπείρωσης με φανατισμό, ακραία πόλωση, δεν πρόκειται να αποτελέσει όχημα ασπίδας κανενός, «κατήγορου ή κατηγορούμενου», στο έδαφος μιας χώρας που υποφέρει. Το ζητούμενο όμως σε όλα και από όλους -πρωτίστως από τους πολίτες που επιζητούν την αντικειμενική και επωφελή διαχείριση τέτοιων υποθέσεων- είναι η σοβαρή και γεωμετρική πράξη και όχι ο «παλαιολιθικός κομματικός τετραγωνισμός της λογικής» εν ονόματι της «γεωμετρίας του τετραγώνου»!

Δείτε και τα 120 προηγούμενα άρθρα του Σπύρου Παπασπύρου