Σπύρος Παπασπύρος: Στην «Οδύσσεια» των χαρταετών!

Στην χώρα των «χαρταετών» έληξε το θρίλερ των χαμένων χαρταετών. Είναι πραγματικότητα η εξυγίανση του δημόσιου βίου. Η πολιτική βγήκε από τον Γαλαξία των μικρό-σκοπιμοτήτων και των ισχυρών συμφερόντων.
Η φυγή συνοδεύτηκε με λαμπρές τελετές. Ένα ουράνιο τόξο δημιουργήθηκε με την ανακοίνωση επιστροφής των αποταμιεύσεων, των «μαύρων» με τον νέο, διαφανή, δίκαιο τρόπο νομιμοποίησης. Οι παπαγάλοι φώναζαν την διαλεύκανση όλων των σκανδάλων: των μεγάλων «ολυμπιακών διαστάσεων δουλειών» έως την Ζήμενς. Ελέφαντες τραβούσαν πακέτα δώρων από τις λίστες. Η διαπλοκή τελείωσε. Οι χοίροι δεν γρυλλίζουν πια. Τα «λυγρά ή κακά φάρμακα», που προκαλούσαν συγκυριακά παραληρήματα και μετά αμνησία, τα έκαψαν μάγισσες με ρόζ γάντια. Τρόμαξαν την Κίρκη και άφησε ήσυχη κάθε μορφή εξουσίας. Έτσι αυτή χωρίς μέθη έπαψε να ντύνεται παρδαλή. Ιπποπόταμοι έσπρωχναν την οικονομία. Πρίγκιπες έλυσαν τα τελματωμένα εθνικά: το κυπριακό, το σκοπιανό. Μια μεγάλη μακέτα με τα νησιά και το Αιγαίο σε ιδανικές συνθήκες αδελφοσύνης, ασφάλειας, ζωής και φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα.
Τα χρήματα του χρηματιστηρίου κάλυψαν τις απώλειες μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών στο πλαίσιο ενός στοχευμένου, ετεροχρονισμένου σχεδίου αναδιανομής εισοδημάτων και δικαιωμάτων υπέρ των πλατειών στρωμάτων. Οι μικροπωλητές άφησαν την πραμάτεια ή το παράνομο εμπόριο και έγιναν ταχυδακτυλουργοί στις πιάτσες των ταξί. Οι προπαγανδιστές από τα fake news και τα κίτρινα των «ειδήσεων» ερωτεύθηκαν γοργόνες.
Οι συνεπείς στα κόμματα συνδικαλιστές από τις περιστασιακές «μάχες», ως γίγαντες, φυλάνε την πόλη από τους κύκλωπες, τα «γονατισμένα» αγροτικά μπλόκα είναι οχυρά της. Τα κόμματα μετατράπηκαν σε λαϊκά εκπαιδευτήρια όπου διδάσκεται ορθογραφία και θρησκευτικά. Το ΔΝΤ, όπως ανακοινώθηκε από το Νταβός, κλωνοποιήθηκε σε άγγελο-προστάτη των συνταξιούχων και μαζί με την τρόικα οδηγούν στην έξοδο από την «οδύσσεια».
Τέλος στην υποτίμηση της δημόσιας περιουσίας και τις ιδιωτικοποιήσεις. Από τα χέρια μιας «κλίκας κερδοσκόπων-παικτών και τεχνικών» την πήραν και την έδωσαν στους δήμους. Αυτοί έφτιαξαν ΜΚΟ ανέργων και αστέγων για την εκμετάλλευσή της. Οι φιλόσοφοι του δρόμου, του βίου, φροντίζουν το επίπεδο του κοινοβουλίου μακριά από ύβρεις, υπόγειες συμπεριφορές και μεθοδεύσεις,
Στο περιστύλιο αντί για δηλώσεις αρχομανίας παίζουν μουσική και χορεύουν δελφίνια. Στο Κολωνάκι γίνεται περιπατητική εκμάθηση ιστορίας γιατί «λαός που ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει». Γι’ αυτό ανάμεσα στους αρχαίους, που έδωσαν πνευματική όψη στην πλατεία, το άγαλμα -εκεί που ήταν το da Capo- του Ισπανού George Santayana. Ο «έντιμος άνθρωπος Κυρ-Παντελής» του τραγουδιού, σηκώθηκε, αναστάτωσε, διέλυσε την γιορτή φωνάζοντας «θαύμα, θαύμα». Κατάλαβε ότι η κρίση δεν είναι παραμύθι όταν πλαισιωμένος από λευκούς ιππότες είδε όραμα με το όγδοο χρώμα -που έλειπε- του ουράνιου τόξου.
Έσπασε την σιωπή με ένα τετράφυλλο επαναστατικό λόγο και πράξη αισιοδοξίας. Τώρα όμως πάλι αγωνιά για τον κουμπαρά της ζωής του, αφού άκουσε για ένα λάθος στον αλγόριθμο της Wall Street που παρέσυρε και τους υπόλοιπους δηλαδή έσπασαν οι κουμπαράδες, δεν καταλαβαίνει αλλά δεν ξέρει και ποιόν να μηνύσει την WS, την κατασκευάστρια εταιρεία, τον Δημιουργό; Έτσι «σκέφτηκε ο γιός του νάναι καλά για να αφήσει το όνομα» έστω χωρίς «παρά», τώρα αγάπησε και παρακολουθεί τα καγκουρό!

Δείτε και τα 119 προηγούμενα άρθρα του Σπύρου Παπασπύρου