Foreign affairs: «Ζαλίζει» η στροφή του Τσίπρα προς το κέντρο

Την άποψη πως ο ΣΥΡΙΖΑ καταβάλει αγωνιώδεις προσπάθειες προκειμένου να αποφύγει τον κίνδυνο πρόωρων εκλογών, διατυπώνει σε άρθρο του το Foreign Affairs.
«Αν και οι ελληνικές εκλογές είναι θεωρητικά προγραμματισμένες για το 2019, η ελληνική πολιτική είναι ασταθής και οι εκλογές θα μπορούσαν να έρθουν πολύ νωρίτερα», σημειώνει το δημοσίευμα.
Η κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να αποφασίσει να ζητήσει πρόωρες εκλογές εάν ο ΣΥΡΙΖΑ τα πηγαίνει καλά στις δημοσκοπήσεις και αν η ελληνική οικονομία δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Επιπλέον, οι πρόωρες εκλογές το 2018 θα δημιουργήσουν μια ευκαιρία για την κυβέρνηση να επωφεληθεί από το συμβολικό γεγονός της εξόδου από το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης.
«Αν ο νικητής μιας τέτοιας εκλογής κατορθώσει να σχηματίσει κυβέρνηση, τότε τα πράγματα θα είναι σχετικά απλά. Αν όμως τα κόμματα δεν καταφέρουν να σχηματίσουν έναν συνασπισμό, η Ελλάδα θα πρέπει να διεξαγάγει άλλες εκλογές έναν μήνα αργότερα, μόνο που αυτή την φορά οι εκλογές θα γίνουν με αγνή, αναλογική εκπροσώπηση. Και δεδομένου του κατακερματισμού του ελληνικού κομματικού συστήματος, η συνεργασία των δύο βασικών κομμάτων, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι απαραίτητη για να σχηματιστεί κυβέρνηση», επισημαίνει το F.A.

Εκπληξη η πτώση της δημοτικότητας του Τσίπρα
Στη συνέχεια, το άρθρο κάνει λόγο για τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας.
«Εάν οι εκλογές λάμβαναν χώρα αύριο, οι περισσότερες δημοσκοπήσεις υποδηλώνουν ότι η ΝΔ του Μητσοτάκη θα είχε σαφές προβάδισμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση της Metron Analysis δείχνει τη ΝΔ 10 ποσοστιαίες μονάδες μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο ερώτημα «Ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός;» το 25% δήλωσε ο Μητσοτάκης και μόνο το 13% δήλωσε ο Τσίπρας. Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα είναι σημαντικό, αφού ο νυν πρωθυπουργός παραμένει παραδοσιακά περισσότερο δημοφιλής από τον αντίπαλό του, ακόμα και όταν το κόμμα του μένει πίσω στις δημοσκοπήσεις. Αυτή η πραγματικότητα δεν είναι μια πρόσφατη εξέλιξη, καθώς έχει διαμορφωθεί σε μια περίοδο δύο ετών. Τον τελευταίο καιρό, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σταματήσει την πτωτική πορεία του στις δημοσκοπήσεις, αλλά το αν μπορεί να αντιστραφεί αυτή η τάση παραμένει προς συζήτηση», αναφέρεται. 
Αλλά και η δημοτικότητα του Τσίπρα υποχώρησε, αφού έκανε στροφή 180 μοιρών σε πολλά σημαντικά ζητήματα, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, το εργατικό δίκαιο, η ελάφρυνση του χρέους και η φορολογία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας ειδικότερα, προσπαθούν να επαναπροσδιοριστούν, αλλά αυτό δημιουργεί ένα συγκεχυμένο μίγμα μερικές φορές αντιφατικών μηνυμάτων. Ο Τσίπρας έχει κάνει συστηματική προσπάθεια να παρουσιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα σοσιαλδημοκρατικό, κεντροαριστερό κόμμα, για παράδειγμα δημοσιεύοντας ένα δοκίμιο που κάνει παραλληλισμούς μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του σοσιαλδημοκρατικού Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ) των αρχικών του χρόνων στην εξουσία, την δεκαετία του ’80. 

Το Μαξίμου ποντάρει στο αφήγημα των επενδύσεων
Το άρθρο αναγράφει πως ο Τσίπρας κατέβαλε συντονισμένη προσπάθεια να μετατοπίσει την εθνική συζήτηση μακριά από το «Grexit», ένα θέμα που επανεμφανίστηκε πρόσφατα εν μέσω δύσκολων συνομιλιών για το χρέος μεταξύ της Αθήνας και των Βρυξελλών, προς το «Grinvest». Με άλλα λόγια, επίσης παρουσιάζει τον εαυτό του ως καλό για τις επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα. Περιέγραψε την Ελλάδα ως «ελκυστικό προορισμό για τους επενδυτές» κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στις αρχές Σεπτεμβρίου. «Το καθήκον μας», είπε στην ομιλία του κατά την διάρκεια της ΔΕΘ «είναι να δημιουργήσουμε μια νέα Ελλάδα … να τονώσουμε την ανάπτυξη και να αξιοποιήσουμε την θετική δυναμική της ελληνικής οικονομίας, να βελτιώσουμε το επιχειρηματικό κλίμα και τις επενδύσεις». 
«Το πρόβλημα είναι ότι, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διευρύνει την ελκυστικότητά του συμπεριφερόμενος σαν ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να χάσει την υποστήριξη των αρχικών βασικών οπαδών του χωρίς να κερδίσει νέους», τονίζει το δημοσίευμα που στη συνέχεια κάνει λόγο στα περιστατικά τόσο με την Eldorado Gold [που στην αρχή ανακοίνωσε ότι θα παγώσει τα επενδυτικά της σχέδια στην Ελλάδα και λίγες ημέρες μετά ανέβαλε την απόφασή της, λέγοντας ότι η κυβέρνηση είχε προσεγγίσει στελέχη της εταιρείας για «εποικοδομητικό διάλογο»], όσο και με μια κρατική εταιρεία του Qatar, την Al Rayyan, η οποία ανακοίνωσε την ακύρωση των επενδυτικών δραστηριοτήτων της, υποστηρίζοντας ότι ορισμένοι άνθρωποι στην Ελλάδα απλά «δεν θέλουν ξένες επενδύσεις». 

Το «φάουλ» της κυβέρνησης με την πετρελαιοκηλίδα
Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από σημαντικές αποτυχίες στην διακυβέρνηση. Στα μέσα Σεπτεμβρίου ένα ελληνικό πετρελαιοφόρο βυθίστηκε στα ανοικτά των ακτών της Αθήνας, προκαλώντας πετρελαιοκηλίδα. Η κυβέρνηση άργησε να στείλει ένα συνεργείο απορρύπανσης ή να ζητήσει βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως αποτέλεσμα, το τοξικό πετρέλαιο εξαπλώθηκε.

«Βαρόμετρο» η Κεντροαριστερά
Οι επιδόσεις των μικρότερων πολιτικών κομμάτων θα αποτελέσουν επίσης σημαντικό παράγοντα για την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ. Το άλλοτε κυρίαρχο ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Αριστερά μεταμορφώθηκαν στην Δημοκρατική Συμπαράταξη τον Αύγουστο του 2015. Τώρα, αυτή η πολιτική οικογένεια, η οποία αυτοαποκαλείται προσωρινά ως η Κεντροαριστερά, βρίσκεται τρίτη στις δημοσκοπήσεις και διεξάγει εσωτερικές εκλογές για νέο ηγέτη ο οποίος θα αποφασίσει το όνομα του συνασπισμού.
Έχουν ήδη ανακοινωθεί δέκα υποψηφιότητες, συμπεριλαμβανομένων της σημερινής ηγέτιδας Φώφης Γεννηματά˙ του Δήμαρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη˙ του Σταύρου Θεοδωράκη, ηγέτη του Ποταμιού, ενός άλλου πολιτικού κόμματος˙ και του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη.
Αυτή είναι μια ιδιαίτερα σημαντική ψηφοφορία για την Κεντροαριστερά, διότι ο νέος ηγέτης θα καθορίσει την κατεύθυνση του κόμματος. Αν ο νέος ηγέτης το φέρει στα αριστερά του κέντρου, τότε αυτός ή αυτή μπορεί να χάσει ψηφοφόρους προς την ΝΔ. Εναλλακτικά, αν ο νέος ηγέτης κινηθεί δεξιά του κέντρου, η ΝΔ μπορεί να χάσει μερικές ψήφους, αλλά θα μπορούσε και πάλι να κερδίσει τις εκλογές, και στην περίπτωση αυτή θα είχε επίσης έναν συγκεκριμένο εταίρο συνασπισμού.
Για παράδειγμα, αν ο Κάμινης -ένας από τις κορυφαίες προσωπικότητες υπέρ του «ναι» στο δημοψήφισμα του 2015- κερδίσει τις εσωτερικές εκλογές, θα μπορούσε να αποδυναμώσει εκλογικά την ΝΔ, λόγω της δημοτικότητάς του ανάμεσα στους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, αλλά θα έκανε επίσης το κόμμα του σχεδόν βέβαιο εταίρο συνασπισμού για την ΝΔ, αν η τελευταία πρόκειται να κερδίσει τις εκλογές. Γίνεται όμως γρήγορα φανερό ότι ο προσδιορισμός του αποτελέσματος που θα ωφελήσει τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά.

Η απειλή από την έκβαση των γερμανικών εκλογών
«Η εσωτερική αβεβαιότητα επιδεινώνεται από τις πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις. Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών, που είδαν την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να επιτυγχάνει μια τέταρτη θητεία, έφεραν ένα μήνυμα απογοήτευσης για την Ελλάδα. Ο μελλοντικός κυβερνητικός συνασπισμός της ενδέχεται να συμπεριλάβει και τους Ελεύθερους Δημοκράτες, των οποίων ο ηγέτης έχει επανειλημμένα ζητήσει να εκδιωχθεί η Ελλάδα από την ευρωζώνη. Η ελπίδα, ωστόσο, είναι ότι θα βρεθεί μια μέση οδός», προσθέτει το άρθρο.
Η Ελλάδα μπορεί να μην κάνει πλέον πρωτοσέλιδα, αλλά η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό της τοπίο εξακολουθεί να είναι γεμάτο αβεβαιότητα, καταλήγει με νόημα το δημοσίευμα.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο των δημοσιογράφων Akis Georgakellos και Harris Mylonas του αμερικανικού περιοδικού διεθνών σχέσεων και αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής Foreign Affairs με τίτλο «The Volatile State of Greek Politics» στα αγγλικά, πατώντας ΕΔΩ