Απ. Πόντας*: “Αι Ειδοί του Μαρτίου” και οι Πρόεδροι του Αυγούστου

Αν κάποιος, καλοπροαίρετος ή μη, συνεχίζει να υποστηρίζει πως η Δημοκρατική Συμπαράταξη στερείται πολιτικού περιεχομένου και αξίας και πως δεν αφορά την Ελληνική κοινωνία, μάλλον δεν έχει σε μεγάλη εκτίμηση το πολιτικό ένστικτο και την κρίση των κυρίων Θεοδωράκη, Καμίνη, Ραγκούση και όποιον άλλων σπεύδουν να διεκδικήσουν την Προεδρία της ΔΗΣΥ.

Όλων αυτών που στο πρόσφατο παρελθόν, με πλήθος δηλώσεων, άρθρων και δημόσιων τοποθετήσεων έσπευσαν να υποβαθμίσουν την Δημοκρατική Συμπαράταξη, να ακυρώσουν την σημασία της διεύρυνσής της με το ΚΙΝΗΜΑ και την ΕΔΕΜ και να υποτιμήσουν το συνέδριο του Ιουνίου. Όλων αυτών τελικά, που σπεύδουν εν μέσω θέρους να διεκδικήσουν την αρχηγία του ίδιου πολιτικού φορέα που χλεύαζαν και αρνούνταν! Που σπεύδουν ταχέως και ευθέως βεβαίως βεβαίως, πριν καν ακόμα η επιτροπή του κ. Αλιβιζάτου ανακοινώσει επίσημα τον οδικό χάρτη της διαδικασίας εκλογής.

Οι υποψηφιότητες αυτές είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της επιτυχίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και αποτελούν την επιβράβευση των πρωτοβουλιών της κ. Γεννηματά, αλλά και όλων εμάς που στηρίξαμε έμπρακτα το εγχείρημα αυτό, που πιστέψαμε στην αξία του και που με σταθερά βήματα θα αγωνιστούμε για να οδηγήσουμε την Δημοκρατική Συμπαράταξη στο μέλλον που της αξίζει και στο ρόλο που της αρμόζει.

Αποτελεί δικαίωση η διευρυμένη κατάθεση υποψηφιοτήτων για την προεδρία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από υποψήφιους που δεν ανήκουν στην ΔηΣυ, για την ίδια την Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που στήριξαν το εγχείρημα, για τον Γιώργο Παπανδρέου που συνέδραμε τόσο προσωπικά όσο και με το ΚΙΝΗΜΑ, για την ΔΗΜΑΡ, για τις Κινήσεις Πολιτών και φυσικά για εμάς την ΕΔΕΜ, που συνταχθήκαμε με όλους του προαναφερθέντες και δώσαμε ότι μπορούσαμε, στο μέτρο των δυνάμεών μας, το προηγούμενο διάστημα.

Πόσο ενδεικτικό θα ήταν αλήθεια να φέρουμε στην μνήμη μας την στάση και τις δηλώσεις των περισσοτέρων από όσους εσχάτως κόπτονται για το παρόν και το μέλλον της Δημοκρατικής Συμπαράταξης; Είναι προφανές και γνωστό, πως η παραδοσιακά παρωχημένη πολιτική πρακτική επιβεβαιώνει την συνέπεια της, μέσω της ασυνέπειας των λόγων και των έργων της. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει πολιτική καινοτομία, να είναι ένα σύγχρονο πολιτικό αφήγημα και επ’ ουδενί να τεθεί ως το θεμέλιο της ανασυγκρότησης της παράταξης και του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.

Πολλές φορές το τελευταίο διάστημα γίναμε δυσάρεστοι, κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως δεν είναι λογικό να θέλουν, πολύ δε περισσότερο να απαιτούν, να ορίσουν τις διαδικασίες εντός Δημοκρατικής Συμπαράταξης όσοι δεν ανήκουν σε αυτή, όσοι την μέμφονται και την αποστρέφονται. Υποστηρίζαμε πως είναι παράδοξο και αφύσικο να υποδεικνύονται οι διαδικασίες ενός οργανισμού, πολιτικού ή μη, από μη μέλη του και να προβάλλονται ενστάσεις και βέτο ως προς την λειτουργία ενός κόμματος από εξωγενείς παράγοντες και μέλη άλλων κομμάτων ή πολιτικών σχηματισμών.

Μας απαντούσαν πως δεν είμαστε έμπειροι για τα κομματικά θέματα, πως είναι ευκαιρία να επανεντάξουμε παλαιά στελέχη, υποτιμώντας την ίδια ώρα την αξία νέων πολιτών και ανθρώπων και πως η «παράταξη» είναι δόκιμη εκβιασμών από τα παλαιά και αναγνωρίσιμα στελέχη της και καλό θα είναι να προβούμε σε ήπια ένταξη αυτών. Δυστυχώς όμως επιβεβαιωθήκαμε εμείς, οι μη έμπειροι!

Τον τελευταίο μήνα γινόμαστε μάρτυρες από μπαράζ υποψηφιοτήτων πολιτικών ανδρών που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αρνήθηκαν και μέμφθηκαν την Δημοκρατική Συμπαράταξη στο πρόσφατο παρελθόν. Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι το γεγονός πως εξαιτίας της μετριοπαθούς ανοχής που επέδειξε απέναντι τους η ηγεσία της ΔηΣυ έχουν φτάσει στο σημείο να κουνούν το δάχτυλο σε όλους μας, υποδεικνύοντας τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών για τον Πρόεδρο! Θέτουν όρια και αυτοανακηρύσσουν τους εαυτούς τους στους κριτές της νομιμότητας των διαδικασιών, θέτοντας αυθαίρετα το πλαίσιο μιας επίπλαστης «διαφάνειας». Έχει ξεπεραστεί δε, σε τέτοιο σημείο το μέτρο, που περιγράφουν με λεπτομέρειες τον οδικό χάρτη της διαδικασίας εκλογής πριν καν προτείνει η επιτροπή Αλιβιζάτου!

Τώρα όμως είναι αργά! Μπορούν να πιέσουν, να φοβίσουν και να μποϊκοτάρουν την όλη διαδικασία! Πως; Μα απειλώντας πως δεν θα συμμετάσχουν, εάν δεν ακολουθηθούν οι διαδικασίες που οι ίδιοι θεωρούν «αρμόζουσες» και «δίκαιες». Γνωρίζουν πολύ καλά πως κάτι τέτοιο θα δυσφήμιζε την όλη διαδικασία και την ίδια την Δημοκρατική Συμπαράταξη. Το γνωρίζουμε κα εμείς, όπως και όλοι οι καλοθελητές εξ αριστερών και εκ δεξιών που επιθυμούν διακαώς την αποτυχία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Καθώς, μόνον αυτή αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για αυτούς. Ας μας διδάξει η εμπειρία αυτή, πως η προληπτική διαχείριση των κρίσεων είναι προτιμότερη από την εκ των υστέρων.

Η μάχη θα δοθεί σε κάθε περίπτωση, με την ίδια πίστη και το ίδιο σθένος. Ακόμα κι αν οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές, ακόμα κι αν δεν ελήφθησαν τα μέτρα που θα διασφάλιζαν το εγχείρημα, ακόμα κι αν εμάς δεν μας υπολογίζουν και μας υποτιμούν. Πολύ σύντομα θα αντιληφθούν πως σφάλουν. Πως η πορεία μας τόσο στην κοινωνία, όσο και στην πολιτική χαρακτηρίζεται κυρίως από υπερβάσεις και πως το ίδιο θα πράξουμε και τώρα.

Καλό θα είναι βέβαια η ηγεσία της ΔηΣυ να φέρει στην μνήμη της την προδοσία του Καίσαρα από τους συνωμότες και πως πριν αυτός δολοφονηθεί από τον Βρούτο και τους λοιπούς στις ειδούς του Μαρτίου, τον είχε πλησιάσει ο Αρτεμίδωρος δίνοντάς του ένα ραβασάκι όπου περιέγραφε την συνομωσία, αλλά ο Καίσαρας δεν πρόλαβε να το διαβάσει, γιατί παρασυρόμενος από τον θρίαμβό του χαιρετούσε τους περαστικούς και το επιτελείο του. Ο εξαίρετος ποιητής μας Κωνσταντίνος Καβάφης έγραψε το ομώνυμο ποίημα «Μάρτιαι Ειδοί», όπου το παρακάτω απόσπασμα είναι ενδεικτικό:

“Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια·
έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σαν βγεις στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη
κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.”

Λίγες ημέρες απέμειναν για το τέλος του καλοκαιριού και λίγες επίσης για την ανακοίνωση της επιτροπής Αλιβιζάτου, σχετικά με τις διαδικασίες εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Αφού λοιπόν αποδώσουμε τις τιμές που τους πρέπουν στους Προέδρους του Αυγούστου, αφού ακούσουμε και καλωσορίσουμε όσους βρίσκονται εκτός Δημοκρατικής Συμπαράταξης και επιθυμούν να ενταχθούν σε αυτήν, ας αναμείνουμε και την στιγμή που θα ομιλήσουν και όσοι είναι μέλη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, όσοι ανήκουν σε κόμματα που αποτελούν την Δημοκρατική Συμπαράταξη και τότε η εικόνα θα είναι περισσότερο ολοκληρωμένη και πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικότητας. Έως τότε συνεχίζουμε να παρακολουθούμε με αγωνία τις αποφάσεις των κεντρικών οργάνων άλλων κομμάτων και κινήσεων, καθώς αποφασίζουν για θέματα που αφορούν το δικό μας και Εμείς, οι άπειροι περί κομματικών, θεμάτων συνεχίζουμε να μαθαίνουμε.

* Ο Απόστολος Η. Πόντας είναι Πρόεδρος Ε.Δ.Ε.Μ (Ένωσης Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης)