Έχει περάσει ακριβώς μια εβδομάδα από τον τραγικό θάνατο του εντεκάχρονου Μάριου από αδέσποτη σφαίρα, αλλά η κατάσταση στο Μενίδι παραμένει έκρυθμη.
Οι κάτοικοι της περιοχής καθημερινά βρίσκονται στον δρόμο, άλλοτε οργανώνοντας διαδηλώσεις και άλλοτε επιδιώκοντας συναντήσεις με υπουργούς και άλλα στελέχη της πολιτείας, ώστε τουλάχιστον αυτήν τη φορά – τώρα που, όπως κάποιοι κυνικά παραδέχονται, «το θέμα πουλάει στα ΜΜΕ» – να μπορέσει να βρεθεί μια λύση στο χρόνιο ζήτημα της παραβατικότητας και εγκληματικότητας στην «άγονη γραμμή» (Μενίδι, Άνω Λιόσια, Φυλή, Ζεφύρι, Ασπρόπυργος), που εκτείνεται σε βάθος τουλάχιστον 20 ετών.
Τα όσα συνέβησαν το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών ήταν η κορύφωση ενός επαναλαμβανόμενου φαινομένου, που αγγίζει την αδυναμία δύο κοινοτήτων με διαφορετική κουλτούρα και αντίληψη των πραγμάτων να συνυπάρξουν αρμονικά και αυτήν τη φορά κατέληξε εκτός από τραγωδία και σε μια πολύ μεγάλη ένταση.
Ακραία στοιχεία
Στα τέλη Μαΐου του 2010 ένα κοριτσάκι, μόλις οκτώ ετών, είχε τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι εξαιτίας αδέσποτων πυροβολισμών που έπεφταν κατά τη διάρκεια γλεντιού σε γειτονικό σπίτι στο Ζεφύρι. Έναν χρόνο νωρίτερα ήταν η σειρά των Ρομά να θρηνήσουν ένα αδικοχαμένο παιδί στην ίδια περιοχή, όταν μηχανή που οδηγούσε αστυνομικός εκτός υπηρεσίας παρέσυρε και σκότωσε ένα κοριτσάκι που ανέμελο έπαιζε στον δρόμο.
Ένα κοινωνικό πρόβλημα που μεγεθύνεται από την αδιαφορία, την αδυναμία και τα… συμφέροντα της εκάστοτε εξουσίας.
Καθημερινά, τις τελευταίες ημέρες οι τηλεθεατές των βραδινών δελτίων ειδήσεων γίνονται αυτόπτες μάρτυρες των αντιποίνων που έχουν ξεκινήσει εναντίον των Ρομά από μια ομάδα τουλάχιστον 50 κουκουλοφόρων, οι οποίοι κατορθώνουν να παρεισφρέουν στις ειρηνικές πορείες διαμαρτυρίας των κατοίκων του Μενιδίου για τον θάνατο του εντεκάχρονου μαθητή.
ΟΙ δημοσιογράφοι μέχρι τώρα ανέφεραν πως πίσω από τις συγκεκριμένες επιθέσεις, με πέτρες και βόμβες μολότοφ που οδήγησαν ακόμα και στην πυρπόληση σπιτιών Τσιγγάνων βρίσκονται ακραία στοιχεία, τα οποία προσπαθούν να ευνοηθούν από την αυξημένη οργή και αγανάκτηση της τοπικής κοινωνίας προς… άγραν ψήφων!
Μπράβοι εμπόρων ναρκωτικών
Είναι όμως έτσι ή μήπως πίσω από τις κουκούλες των «αυτόκλητων δικαστών» βρίσκεται κάτι άλλο… πολύ πιο σκοτεινό και υποβολιμαίο;
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το «Π», βάσει καταγγελιών ανθρώπων οι οποίοι αποφεύγουν να το καταγγείλουν δημοσίως εξαιτίας των απειλών που δέχονται (σ.σ.: τα στοιχεία τους είναι στη διάθεση της εφημερίδας), ενορχηστρωτές των «εκδικητικών επιθέσεων» στα σπίτια των Ρομά είναι έμποροι ναρκωτικών, οι οποίοι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν το τεταμένο κλίμα ώστε να αποκτήσουν αυτοί τον έλεγχο στο εμπόριο ναρκωτικών, μεταφέροντας το «αλισβερίσι» από τους καταυλισμούς των Αχαρνών πέριξ του στρατοπέδου Καποτά!
Σαν να μην αρκούσε μάλιστα ο πόλεμος μεταξύ των εμπόρων ναρκωτικών για τον έλεγχο της πιάτσας, οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής τα τελευταία χρόνια βρίσκονται αντιμέτωποι και με τον παραλογισμό του κράτους, που είτε αδιαφορεί είτε αποκομίζει οφέλη από τη διατήρηση της ανομίας στην ευρύτερη περιοχή, αρκούμενο σε πρόσκαιρα και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας μέτρα, όταν το θέμα της εγκληματικότητας στη Δυτική Αττική επανέρχεται στο προσκήνιο.
Παγώνει η μεταστέγαση του Α.Τ. Αχαρνών
Όπως λένε τοπικοί φορείς, στο πλαίσιο της συνεργασίας των δήμων με την κεντρική εξουσία, στην προκειμένη περίπτωση με το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, εδώ και μήνες έχει συμφωνηθεί και εγκριθεί με σχετική διάταξη η μετατροπή των τοπικών αστυνομικών τμημάτων της «κόκκινης ζώνης» της Δυτικής Αττικής σε Πολυδύναμο Αστυνομικό Τμήμα για την καλύτερη αστυνόμευση της ευρύτερης περιοχής.
Μάλιστα, έχει εξασφαλιστεί και ο χώρος στέγασής του σε ένα αναξιοποίητο δημόσιο κτήριο, που κάποτε ήταν σχολείο, στην Αυλίζα, πλησίον των καταυλισμών των Ρομά.
Όμως, παρά το γεγονός ότι το σχέδιο έχει εγκριθεί και χρηματοδοτηθεί με κονδύλιο του ΕΣΠΑ, η διαδικασία καθυστερεί στη γραφειοκρατία. Και μια λεπτομέρεια που ίσως είναι σημαντική, ίσως όχι: Το κτήριο στο οποίο στεγάζεται το Α.Τ. Αχαρνών και για το οποίο καταβάλλεται σήμερα ετήσιο ενοίκιο ύψους 74.000 ευρώ (περίπου 6.100 ευρώ τον μήνα), σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «Π», είναι ιδιοκτησία μέλους της οικογένειας πολύ γνωστού πολιτικού προσώπου!
Η αυτοδικία δεν είναι λύση
Μέσα σε αυτό το τεταμένο κλίμα υπάρχουν πολλοί οι οποίοι είτε απειλούν είτε προειδοποιούν την πολιτεία ότι, σε περίπτωση που δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και ανομίας στην περιοχή, είναι αποφασισμένοι να πάρουν τον νόμο «στα χέρια τους».
Μάλιστα, πέρα από το πάγιο αίτημα για άμεση ενίσχυση της αστυνόμευσης στις περιοχές που γειτνιάζουν με τους καταυλισμούς των Ρομά, πολλοί κάτοικοι δεν κρύβουν ότι είτε έχουν όπλα στα σπίτια τους είτε σκέφτονται να προμηθευτούν!
Είναι όμως αυτή η λύση ή θα μπορούσαν να αναζητηθούν και εφαρμοστούν – άμεσα και με μια νομοθετική παρέμβαση – μέτρα που δεν θα αντίκεινται στο ζήτημα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ούτε θα οξύνουν το αίσθημα κοινωνικού ρατσισμού και αποκλεισμού των Ρομά; Και τι είδους μέτρα θα μπορούσαν να είναι αυτά;
Όπως λέει στο «Π» το μέλος του Σωματείου κατά της Εγκληματικότητας και των Ναρκωτικών στη Δυτική Αττική Γιώργος Κουλόγιαννης, «τα συνεχώς αυξανόμενα κρούσματα παραβατικότητας και εγκληματικότητας σε διάφορες συνοικίες της περιοχής, με επίκεντρο τις γειτονιές και τους καταυλισμούς των Ρομά, θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν και με άλλες μεθόδους, πέρα από τη διαρκή παρουσία της αστυνομίας. Καταρχήν με αλλαγή και εφαρμογή των νόμων του υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με:
- Την αλλαγή του άρθρου στον νόμο Παρασκευόπουλου που ορίζει τη μη φυλάκιση ανηλίκων ανεξαρτήτως κατηγορίας.
- Την ενίσχυση των ελέγχων του ΣΔΟΕ σε συγκεκριμένα καταστήματα και το ξεσκόνισμα των πραγματικών εισοδημάτων φυσικών προσώπων που διάγουν πολυτελή βίο παρότι δηλώνουν “ανεπάγγελτοι ή πολύτεκνοι”.
- Τον καλύτερο συντονισμό των αστυνομικών αρχών ως προς την πάταξη του εμπορίου ναρκωτικών, που έχει ως συνέπεια καθημερινά και σε συγκεκριμένες ώρες να παρατηρείται μαζική μετακίνηση περιθωριακών ατόμων και χρηστών ναρκωτικών από το κέντρο της Αθήνας προς τα σημεία διακίνησης του “λευκού θανάτου” στο Μενίδι και το Ζεφύρι».
Άλλωστε, όπως εύστοχα σημειώνει στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα» (13.6.2017) ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μανιάτης:
«Προφανώς συμμορίες υπάρχουν. Και υπάρχει και παραβατικότητα στην περίκλειστη κοινωνία των Ρομά, που όμως δε συντηρείται χωρίς διασύνδεση και πριμοδότηση με την έξω κοινωνία, όπως το ποιοι είναι οι “ντίλερ” στην περιοχή. (…) Η ενσωμάτωση, η συνύπαρξη, ο διάλογος με την κοινότητα είναι δύσκολες παράμετροι, αλλά υποχρεωτικές. Τα άβατα είναι συχνά αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Ας μην τροφοδοτούμε περαιτέρω την Ακροδεξιά».
Του Μιχάλη Λαγάνη από το ΠΟΝΤΙΚΙ
