Αλεξάνδρα Σαγρή: Δεν ήταν τυχαίος ο θάνατος του παιδιού στο Μενίδι… Τυχαίο είναι που δεν έχουν σκοτωθεί τόσα χρόνια και άλλα παιδιά

Δεν είχα σκοπό να το σχολιάσω το θέμα γιατί κρύβει πολύ πόνο μέσα του, αλλά δε μπορώ, όταν βλέπω την εξέλιξη της κατάστασης στο Μενίδι, μετά το θάνατο του μικρού παιδιού.
Έχοντας διδάξει για πολλά χρόνια σε σχολεία στις περιοχές των Άνω Λιοσίων και του Ζεφυρίου, περιοχές και άνθρωποι που βιώνουν τις ίδιες καταστάσεις με αυτές στο Μενίδι έχω να πω πως τυχαίος δεν ήταν ο θάνατος του παιδιού, όπως λένε άστοχα πολλοί, τυχαίο είναι που δεν έχουν σκοτωθεί τόσα χρόνια και άλλα παιδιά που κατοικούν σε περιοχές που έχουν γίνει γκέτο γιατί έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους προ πολλού, γιατί η εκάστοτε πολιτική ή τοπική ηγεσία κλείνει τα μάτια στους πυροβολισμούς, την παραβατικότητα και τις ληστείες που εκεί αποτελούν καθημερινότητα…
Τώρα ξαφνικά όλοι ασχολούνται με το Μενίδι, μέχρι να σβήσουν τα φώτα ή μέχρι να θρηνήσουμε ένα ακόμη θύμα…
Πότε θα σκύψουν πραγματικά στις ανάγκες των κατοίκων, στην προστασία των δικαιωμάτων τους, Ρομά ή μη?
Πότε θα στελεχώσουν πραγματικά τα αστυνομικά τμήματα με δύναμη ανάλογη της δυσκολίας της περιοχής?
Πότε η πολιτική θα ασκηθεί με όρους ευθύνης απέναντι στον άνθρωπο κι όχι με όρους εξαγοράς ψήφου με 50ευρα ή άλλα ανταλλάγματα?
Όσοι δάσκαλοι υπηρετήσαμε ή υπηρετούμε εκεί ξέρουμε καλά πως αγαπήσαμε τις περιοχές και τους ανθρώπους της, τους μαθητές μας, «τα τσιγγανάκια μας», ξέρουμε καλά όμως πως ενδόμυχα ο φόβος κυριαρχούσε μέσα μας για το τι θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Φανταστείτε όσοι κατοικούν μόνιμα εκεί…
Αυτά τα λίγα…
Προηγούμενα άρθρα

1. Αλεξάνδρα Σαγρή: Μετά τα γενέθλια τι;