Ξενοφών Μπρουντζάκης: Ένα λεξικό δίχως γραβάτα και έλεος είναι το βιβλίο του Γιάννη Βλαστάρη

Δεν έχω υπόψη μου αν υπάρχει προηγούμενο στο να αποδομείται υπό μορφή λεξικού, λέξη προς λέξη, ο συνειδητός και συγκροτημένος κυβερνητι­κός προπαγανδιστικός λόγος, αυτός ο καλοκουρδι- σμένος μηχανισμός διαστρέβλωσης του δημόσιου λόγου, της πραγματικότητας και της κοινής λογικής. Δυο χρόνια έχουν ήδη παρέλθει από την ημέρα που ενέσκηψε στα πολιτικά μας ήθη ένας καινοφανής σε μέγεθος και ένταση κυβερνητικός μηχανισμός ανατροπής της λογικής και αλλοίωσης της αλή­θειας, ιδιαζόντως εχθρικός στην αντίθετη άποψη, τον διάλογο και κάθε δημοκρατικό θεσμό που εξα­σφαλίζει διαφάνεια και ελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Στον πρόλογό του, ο Γιάννης Βλαστάρης, γνωστός από τη σημαντική πορεία του στον χώρο του Τύ­που, περιγράφει με τη γλαφυρή ένταση, ακρίβεια και ευκρίνεια της δημοσιογραφικής γραφής του τις εντυπώσεις του στο άκουσμα ορισμένων λέ­ξεων, παλαιών και νεοεισηγμένων στο πολιτικό… χρηματιστήριο, οι οποίες στερούνται πραγματικού αντικρίσματος. Πρόκειται για λέξεις – φούσκες που οδήγησαν τον πολιτικό λόγο σε μιαν αβυσσαλέα χρεοκοπία και έριξαν τη χώρα στη δίνη μιας ασύλ­ληπτης τραγωδίας ως αποτέλεσμα μιας αχαλίνωτης πολιτικής ανευθυνότητας.

Αμυγδαλέζα (η). κυρ. ον.

Χώρος κράτησης μεταναστών ο οποίος όταν κυβερνούν οι άλλοι είναι «απάνθρωπη φυλακή», «Νταχάου», και «κολαστήριο ψυχών», ενώ όταν επαναλειτουργεί επί των ημερών μας, μετονομά­ζεται αυτομάτως σε «Προαναχωρησιακό Κέντρο». Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Βλ. και Δομές κλειστές, Λιάζομαι (ρ), Πλαστικά δεσμά, Φράχτης.

Ο Βλαστάρης, όπως και κάθε στοιχειωδώς σοβαρός πολίτης αυτού του τόπου, βρέθηκε αντιμέτωπος αρχικά όχι τόσο με μια καθεστωτική νοοτροπία, με μιαν αμφιλεγόμενη πολιτική αλλαγή, αλλά με μια πολιτική ρητορική δίχως έλεος για τα στοιχειώδη προσχήματα και την κοινή λογική. Εμβρόντητος άκουσε την απεχθή «τρόικα» να αντικαθίσταται από τους ευγενείς «θεσμούς». Τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες και χειρότερες πολιτικές πρακτικές, τρισχειρό­τερα αποτελέσματα, απεχθέστερες καταστάσεις, όλα αποτρέπονταν με μια λέξη που ως διά μαγείας εξωράιζε τις βεβαρημένες λέξεις με γαλαντόμα. ισοδύναμα!

Επιτέλους, η χώρα έμπαινε σε τάξη, οι τοκογλύφοι δανειστές «μαζεύτηκαν», έγιναν «τεχνικά κλιμάκια» και ο Δον Κιχώτης κονταρομα- χούσε με το τερατώδες «μνημόνιο» κραδαίνοντας το υπερ-όπλο της «δημιουργικής ασάφειας» στα μαρμαρένια αλώνια της παγκόσμιας οικονομίας.

Η χώρα πλέον ζούσε στους μεθυστικούς ρυθμούς των επαναστατικών εγχόρδων και νταουλιών, σέρνοντας χορούς απελευθερωτικούς. Η χώρα κορυβαντιούσε! Κατατρόπωνε τους τοκογλύφους, τις διεθνείς αγορές, τον επάρατο καπιταλισμό με κραυγές ηρωικές και πένθιμες για τις ανάλγητες αγορές και το χρέος που ήταν «αέρας κοπανιστός» και θα εξοφλείτο με το ίδιο ακριβώς νόμισμα! «Φλαμπουράριζε» το λάβαρο της επανάστασης! Ό,τι δεν πέτυχαν οι κυβερνήσεις, τα συμβούλια, τα κλιμάκια, οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί, το πέ­τυχε ο ΣΥΡΙΖΑ με μερικές δεκάδες λέξεων, με μιαν οκά νεολογισμών και την απύθμενη θρασύτητα της «Πρώτης φοράς Αριστερά».

Τις λέξεις – κλειδιά της επιτυχίας συνέλεξε φιλοτίμως ο Γιάννης Βλαστάρης στο καταπληκτικό του λεξικό. χωρίς γραβάτα: πράγμα σημαδιακό και άκρως σημαντικό, καθότι η γραβάτα ως συμβολισμός του αστικού κατεστη­μένου, ήταν από μόνη της η Βαστίλλη που έπρεπε να πέσει – να λυθεί για την ακρίβεια ο φρικτός της κόμπος και να ελευθερωθεί ο τράχηλος των κατα­πιεσμένων λαϊκών δυνάμεων. Έτσι, η σημειολογία της αριστερής διακυβέρνησης πέτυχε μιαν ακόμα καθοριστική νίκη απέναντι στη βαρβαρότητα του συστήματος όπως αυτή εκφραζόταν από τον επά­ρατο λαιμοδέτη.

«…πώς να μην παίξει κανείς με την τύχη του ευρώ, όταν δεν ρισκάρισε καν να πάρει απουσίες για την κατάληψη του σχολείου του;»

Το λεξικό αυτό παρακολουθεί με την ακριβή σημα­σία των λέξεων τον ούριο άνεμο της αλλαγής που έπνευσε στη χώρα με την αριστερή κυβέρνηση ΣΥ- ΡΙΖΑ. «Η χώρα μου αίφνης δεν ζούσε σε καθεστώς μνημονίων, αλλά βίωνε μια χαρούμενη κατάσταση “Δημιουργικής Ασάφειας”, κατευθυνόμενη προς κάτι αισιόδοξο ονόματι “Συμφωνία – Γέφυρα”».

Το λεξικό έχει συνταχθεί με δημιουργικό ερασιτεχνι­σμό, δηλαδή δεν ακολουθεί την επιστημονική δομή των λεξικών αλλά τη χρησιμοποιεί, προκειμένου μέσα από τις λέξεις και τη σημασία τους να αποδώ­σει το πολιτικό κλίμα της χώρας επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Με τη δημοσιογραφική ματιά στην επικαιρότητα και με πολιτική οξυδέρκεια, σταχυολογήθη- καν λέξεις, εκφράσεις ακόμα και επιφωνήματα με τα οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εξωραΐζει την παραμο­νή της στην εξουσία και ενώ δεν μιλά για «μειώσεις» συντάξεων αλλά για «αναπαλαίωση», σαν από ειρω­νεία, η ίδια έχει αναπαλαιώσει όλο το παλιό φθαρμέ­νο – διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο πάνω στο οποίο στηρίζεται και πορεύεται.

Το λεξικό αυτό, κοντολογίς, ερμηνεύει την απατηλή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, παρακολουθεί τη μετάλλαξή του από συμβολισμό σε συμβολισμό και την έκ­πτωσή του από σημασία σε σημασία. Πρόκειται για μια πρωτότυπη, πνευματώδη και ουσιαστική απο­τίμηση της Πρώτης Φοράς Αριστερά μέσα από την εξωφρενική αλλοίωση των λέξεων, των σημασιών, της στοιχειώδους αλήθειας και την παραχάραξη της πραγματικότητας και της κοινής λογικής με την καθιέρωση ασυνάρτητων νεολογισμών.

Ως γνήσιο αντισυμβατικό λεξικό, το πόνημα του Γ. Βλαστάρη σταχυολογεί τις σημειολογικές ακροβα­σίες του κυβερνητικού παραληρήματος στο φαντα- σιακό και υιοθετεί τις επαναστατικές στυλιστικές επιλογές – και ως εκ τούτου είναι και οφείλει να αντιμετωπιστεί ως ένα λεξικό δίχως γραβάτα!

Η παρουσιαση του βιβλίου του Γιάννη Βλαστάρη «Λεξικό χωρίς γραβάτα» θα γίνει την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου, στις 19.00, στη Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης

Βασίλης Παπαβασιλείου, σκηνοθέτης

Πέτρος Τατσόπουλος, συγγραφέας και πρώην βουλευτής

Συντονίζει ο Χρήστος Δερβένης Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ