Δεν έχω υπόψη μου αν υπάρχει προηγούμενο στο να αποδομείται υπό μορφή λεξικού, λέξη προς λέξη, ο συνειδητός και συγκροτημένος κυβερνητικός προπαγανδιστικός λόγος, αυτός ο καλοκουρδι- σμένος μηχανισμός διαστρέβλωσης του δημόσιου λόγου, της πραγματικότητας και της κοινής λογικής. Δυο χρόνια έχουν ήδη παρέλθει από την ημέρα που ενέσκηψε στα πολιτικά μας ήθη ένας καινοφανής σε μέγεθος και ένταση κυβερνητικός μηχανισμός ανατροπής της λογικής και αλλοίωσης της αλήθειας, ιδιαζόντως εχθρικός στην αντίθετη άποψη, τον διάλογο και κάθε δημοκρατικό θεσμό που εξασφαλίζει διαφάνεια και ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Στον πρόλογό του, ο Γιάννης Βλαστάρης, γνωστός από τη σημαντική πορεία του στον χώρο του Τύπου, περιγράφει με τη γλαφυρή ένταση, ακρίβεια και ευκρίνεια της δημοσιογραφικής γραφής του τις εντυπώσεις του στο άκουσμα ορισμένων λέξεων, παλαιών και νεοεισηγμένων στο πολιτικό… χρηματιστήριο, οι οποίες στερούνται πραγματικού αντικρίσματος. Πρόκειται για λέξεις – φούσκες που οδήγησαν τον πολιτικό λόγο σε μιαν αβυσσαλέα χρεοκοπία και έριξαν τη χώρα στη δίνη μιας ασύλληπτης τραγωδίας ως αποτέλεσμα μιας αχαλίνωτης πολιτικής ανευθυνότητας.
Αμυγδαλέζα (η). κυρ. ον.
Χώρος κράτησης μεταναστών ο οποίος όταν κυβερνούν οι άλλοι είναι «απάνθρωπη φυλακή», «Νταχάου», και «κολαστήριο ψυχών», ενώ όταν επαναλειτουργεί επί των ημερών μας, μετονομάζεται αυτομάτως σε «Προαναχωρησιακό Κέντρο». Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Βλ. και Δομές κλειστές, Λιάζομαι (ρ), Πλαστικά δεσμά, Φράχτης.
Ο Βλαστάρης, όπως και κάθε στοιχειωδώς σοβαρός πολίτης αυτού του τόπου, βρέθηκε αντιμέτωπος αρχικά όχι τόσο με μια καθεστωτική νοοτροπία, με μιαν αμφιλεγόμενη πολιτική αλλαγή, αλλά με μια πολιτική ρητορική δίχως έλεος για τα στοιχειώδη προσχήματα και την κοινή λογική. Εμβρόντητος άκουσε την απεχθή «τρόικα» να αντικαθίσταται από τους ευγενείς «θεσμούς». Τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες και χειρότερες πολιτικές πρακτικές, τρισχειρότερα αποτελέσματα, απεχθέστερες καταστάσεις, όλα αποτρέπονταν με μια λέξη που ως διά μαγείας εξωράιζε τις βεβαρημένες λέξεις με γαλαντόμα. ισοδύναμα!
Επιτέλους, η χώρα έμπαινε σε τάξη, οι τοκογλύφοι δανειστές «μαζεύτηκαν», έγιναν «τεχνικά κλιμάκια» και ο Δον Κιχώτης κονταρομα- χούσε με το τερατώδες «μνημόνιο» κραδαίνοντας το υπερ-όπλο της «δημιουργικής ασάφειας» στα μαρμαρένια αλώνια της παγκόσμιας οικονομίας.
Η χώρα πλέον ζούσε στους μεθυστικούς ρυθμούς των επαναστατικών εγχόρδων και νταουλιών, σέρνοντας χορούς απελευθερωτικούς. Η χώρα κορυβαντιούσε! Κατατρόπωνε τους τοκογλύφους, τις διεθνείς αγορές, τον επάρατο καπιταλισμό με κραυγές ηρωικές και πένθιμες για τις ανάλγητες αγορές και το χρέος που ήταν «αέρας κοπανιστός» και θα εξοφλείτο με το ίδιο ακριβώς νόμισμα! «Φλαμπουράριζε» το λάβαρο της επανάστασης! Ό,τι δεν πέτυχαν οι κυβερνήσεις, τα συμβούλια, τα κλιμάκια, οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί, το πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ με μερικές δεκάδες λέξεων, με μιαν οκά νεολογισμών και την απύθμενη θρασύτητα της «Πρώτης φοράς Αριστερά».
Τις λέξεις – κλειδιά της επιτυχίας συνέλεξε φιλοτίμως ο Γιάννης Βλαστάρης στο καταπληκτικό του λεξικό. χωρίς γραβάτα: πράγμα σημαδιακό και άκρως σημαντικό, καθότι η γραβάτα ως συμβολισμός του αστικού κατεστημένου, ήταν από μόνη της η Βαστίλλη που έπρεπε να πέσει – να λυθεί για την ακρίβεια ο φρικτός της κόμπος και να ελευθερωθεί ο τράχηλος των καταπιεσμένων λαϊκών δυνάμεων. Έτσι, η σημειολογία της αριστερής διακυβέρνησης πέτυχε μιαν ακόμα καθοριστική νίκη απέναντι στη βαρβαρότητα του συστήματος όπως αυτή εκφραζόταν από τον επάρατο λαιμοδέτη.
«…πώς να μην παίξει κανείς με την τύχη του ευρώ, όταν δεν ρισκάρισε καν να πάρει απουσίες για την κατάληψη του σχολείου του;»
Το λεξικό αυτό παρακολουθεί με την ακριβή σημασία των λέξεων τον ούριο άνεμο της αλλαγής που έπνευσε στη χώρα με την αριστερή κυβέρνηση ΣΥ- ΡΙΖΑ. «Η χώρα μου αίφνης δεν ζούσε σε καθεστώς μνημονίων, αλλά βίωνε μια χαρούμενη κατάσταση “Δημιουργικής Ασάφειας”, κατευθυνόμενη προς κάτι αισιόδοξο ονόματι “Συμφωνία – Γέφυρα”».
Το λεξικό έχει συνταχθεί με δημιουργικό ερασιτεχνισμό, δηλαδή δεν ακολουθεί την επιστημονική δομή των λεξικών αλλά τη χρησιμοποιεί, προκειμένου μέσα από τις λέξεις και τη σημασία τους να αποδώσει το πολιτικό κλίμα της χώρας επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Με τη δημοσιογραφική ματιά στην επικαιρότητα και με πολιτική οξυδέρκεια, σταχυολογήθη- καν λέξεις, εκφράσεις ακόμα και επιφωνήματα με τα οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εξωραΐζει την παραμονή της στην εξουσία και ενώ δεν μιλά για «μειώσεις» συντάξεων αλλά για «αναπαλαίωση», σαν από ειρωνεία, η ίδια έχει αναπαλαιώσει όλο το παλιό φθαρμένο – διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο πάνω στο οποίο στηρίζεται και πορεύεται.
Το λεξικό αυτό, κοντολογίς, ερμηνεύει την απατηλή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, παρακολουθεί τη μετάλλαξή του από συμβολισμό σε συμβολισμό και την έκπτωσή του από σημασία σε σημασία. Πρόκειται για μια πρωτότυπη, πνευματώδη και ουσιαστική αποτίμηση της Πρώτης Φοράς Αριστερά μέσα από την εξωφρενική αλλοίωση των λέξεων, των σημασιών, της στοιχειώδους αλήθειας και την παραχάραξη της πραγματικότητας και της κοινής λογικής με την καθιέρωση ασυνάρτητων νεολογισμών.
Ως γνήσιο αντισυμβατικό λεξικό, το πόνημα του Γ. Βλαστάρη σταχυολογεί τις σημειολογικές ακροβασίες του κυβερνητικού παραληρήματος στο φαντα- σιακό και υιοθετεί τις επαναστατικές στυλιστικές επιλογές – και ως εκ τούτου είναι και οφείλει να αντιμετωπιστεί ως ένα λεξικό δίχως γραβάτα!
Η παρουσιαση του βιβλίου του Γιάννη Βλαστάρη «Λεξικό χωρίς γραβάτα» θα γίνει την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου, στις 19.00, στη Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης
Βασίλης Παπαβασιλείου, σκηνοθέτης
Πέτρος Τατσόπουλος, συγγραφέας και πρώην βουλευτής
Συντονίζει ο Χρήστος Δερβένης Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
