Το ελληνικό ζήτημα πεδίο προεκλογικής αντιπαράθεσης στη Γερμανία – Προελαύνει ο Σουλτς για την καγκελαρία

Από «παράγραφος» της προεκλογικής ατζέντας στη Γερμανία το ελληνικό ζήτημα βρίσκεται πλέον κυριολεκτικά στο επίκεντρο ως ένα νέο πεδίο αντιπαράθεσης, που επιτρέπει στους μέχρι τώρα κυβερνητικούς εταίρους -Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες- να διαχωρίσουν την ιδεολογική τους ταυτότητα.

Ακολουθώντας την πεπατημένη των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε χτύπησε και πάλι το καμπανάκι του Grexit, σε μια προσπάθεια να υπενθυμίσει στους ψηφοφόρους τη σθεναρή κυριαρχία του Βερολίνου στην ΕΕ, υπό την ηγεσία του CDU. Η Άνγκελα Μέρκελ έχει χάσει την προηγούμενη λάμψη της, όπως και ο Σόιμπλε, αλλά αυτήν τη φορά τα γνωστά τεχνάσματα μάλλον δεν θα έχουν την ίδια απήχηση.

Το δημοσκοπικό «άστρο» του Μάρτιν Σουλτς διαγράφει μια θεαματική πορεία. Όσο περνούν οι μέρες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι διευρύνει τη διαφορά του με τη Μέρκελ. Σύμφωνα με την πάλαι ποτέ «μερκελική» «Bild», οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις δίνουν 38% στην καγκελάριο και 49% στον Σουλτς. Η διαφορά αυτή του επιτρέπει την πολυτέλεια να διαμορφώσει εκείνος την ατζέντα της προεκλογικής εκστρατείας και να αξιοποιήσει το θέμα της Ελλάδας με την ακριβώς αντίστροφη λογική. Θέλοντας να εμφανιστούν ως ένα κόμμα που τάσσεται υπέρ της ενότητας στην Ευρώπη και της κοινωνικής δικαιοσύνης, οι Σοσιαλδημοκράτες επιτίθενται, πλέον εν χορώ στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπερασπιζόμενοι την Ελλάδα.

Οι απόψεις της υπουργού Εργασίας στην κυβέρνηση Μέρκελ και μέλος του SPD, Αντρέα Νάλες

Μόλις χθες η υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Μέρκελ και μέλος του SPD, Αντρέα Νάλες, έδωσε μια ηχηρή απάντηση στον Σόιμπλε, λέγοντας ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη «θα αποτελούσε τόσο ιστορικά όσο και υπό το τρέχον πολιτικό πλαίσιο μια απόλυτη απερισκεψία». Προσέθεσε, δε, ότι «όλοι οι Σοσιαλδημοκράτες υπουργοί της κυβέρνησης αλλά και ο Μάρτιν Σουλτς συμφωνούν ότι αυτό δεν αποτελεί πιθανή επιλογή». Η Νάλες τραβάει τις «κόκκινες γραμμές» του κόμματός της εν όψει των εκλογών, φανερώνοντας ότι ο κεντρικός άξονας θα είναι ο αγώνας ενάντια στην κοινωνική ανισότητα, με κάθε της έκφραση. Κι όπως φαίνεται, η Ελλάδα είναι το πιο πρόσφορο πεδίο για να ξεκινήσει αυτή η καμπάνια με θετικό πρόσημο αυτήν τη φορά αντί για το αρνητικό που προτιμούσε το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε.

Η Ανισότητα είναι η αιτία των προβλημάτων της ΕΕ
«Η ανισότητα είναι η πραγματική αιτία για πολλά από τα προβλήματα που επηρεάζουν την ΕΕ τη δεδομένη στιγμή», τόνισε η Νάλες, η οποία υπογράμμισε ότι «δεν έχει να κάνει με το κατά πόσο η Γερμανία πληρώνει για την Ελλάδα, αλλά με το κατά πόσο καταλήγουν να πληρώνουν οι εργάτες και οι συνταξιούχοι, ενώ την ίδια στιγμή οι πλούσιοι επωφελούνται όλο και περισσότερο από κάθε κρίση».

Με σκληρή γλώσσα ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ

Στο ίδιο μήκος κύματος και με ακόμη σκληρότερη γλώσσα αναφέρθηκε στο ζήτημα ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, επιβεβαιώνοντας ότι η τοποθέτηση μελών του SPD για την Ελλάδα είναι προφανώς επιλογή της κεντρικής εξουσίας του κόμματος. «Το να ζητά κανείς από την Ελλάδα να έχει στον προϋπολογισμό της πλεόνασμα 3,5% ετησίως, για ένα χρονικό διάστημα δέκα ετών, είναι οικονομία βουντού», σχολιάζει σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). «Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι νιώθουν ότι η Γερμανία τους δασκαλεύει και ότι δεν υποχωρεί η ίδια ούτε σε μικροπράγματα, αλλά ζητά αλληλεγγύη όταν πρόκειται για τα δικά της συμφέροντα. Φυσικά και υπάρχουν σοβαροί λόγοι να σέβεται κανείς τα κριτήρια σταθερότητας, νομίζω όμως ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο στο οποίο πρέπει να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλον περισσότερο», σημειώνει ο Γερμανός ΥΠΕΞ, που ήταν εκείνος ο οποίος άνοιξε τον δρόμο για τον Μάρτιν Σουλτς, αποχωρώντας από την προεδρία του SPD. Μάλιστα άσκησε αιχμηρή κριτική στον Σόιμπλε, λέγοντας: «Πιστεύω πως είναι σαφές στους CDU/CSU, πρωτίστως όμως στην καγκελάριο, ότι η επανάληψη της συζήτησης για την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρώπη είναι το τελευταίο το οποίο χρειαζόμαστε τώρα. Οι ακρωτηριασμοί δεν είναι οι πλέον ελκυστικές μέθοδοι θεραπείας. Πιστεύω ότι και οι Γερμανοί συντηρητικοί δεν έχουν κανένα συμφέρον να πυροδοτήσουν τους κινδύνους οι οποίοι συνδέονται με κάτι τέτοιο. Ήδη από τώρα στοιχηματίζουν κατά του ευρώ, τα σπρεντς/spreads ανεβαίνουν. Αυτό δεν είναι προς το συμφέρον μας». Τέλος, έδωσε και εκείνος το στίγμα του άκρως ανανεωμένου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος: «Το SPD μπαίνει στον προεκλογικό αγώνα με τον στόχο να διατηρηθεί η ενότητα της Ευρώπης. Θέλουμε να βάλουμε ένα τέλος στο ανόητο αφήγημα ότι η Γερμανία είναι το κράτος που εισφέρει περισσότερα από όσα εισπράττει και είναι, ούτως ειπείν, το υποζύγιο της ΕΕ. Όλα όσα επενδύουμε στην Ευρώπη τα παίρνουμε πίσω πολλαπλάσια. Το 60% των εξαγωγών μας γίνεται προς την Ευρώπη και όχι προς τις ΗΠΑ ή την Κίνα. Θα τασσόμουν μάλιστα υπέρ του να κάνει η Γερμανία περισσότερες επενδύσεις στην Ευρώπη». 

Επιπλέον, όσο κι αν η γερμανική οικονομία έχει καταφέρει να αψηφήσει την κρίση και να παραμένει ισχυρή, υπάρχει μεγάλη μερίδα Γερμανών εργαζόμενων που δεν βλέπουν το ανάλογο αντίκρισμα στην τσέπη τους. Αν λοιπόν έπιανε η «τρομοκρατία» ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πληρώσουν για τους «τεμπέληδες» Έλληνες, επτά χρόνια μετά αρχίζουν να αναρωτιούνται μήπως τελικά δεν ευθύνονται οι Νοτιοευρωπαίοι για το δικό τους οικονομικό τέλμα.

Πώς ερμηνεύεται η άνοδος του Σουλτς για την καγκελαρία

Η κατακόρυφη άνοδος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (SPD) τρεις εβδομάδες μετά την ανακήρυξη του Μάρτιν Σουλτς ως υποψηφίου για την καγκελαρία, σύμφωνα με τους επικεφαλής τριών γερμανικών ινστιτούτων δημοσκοπήσεων, οφείλεται στο ότι ο υποψήφιος του SPD θεωρείται ένα “φρέσκο, συμπαθές στους πολίτες πρόσωπο” για την πολιτική σκηνή της Γερμανίας, δεν ανήκει στο πολιτικό κατεστημένο του Βερολίνου και έτσι ψηφοφόροι, οι οποίοι δεν ψήφισαν το 2013, κατευθύνονται στο SPD.

Σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι το SPD επωφελείται σημαντικά από το γεγονός ότι η Άνγκελα Μέρκελ έχει χάσει πολύ σε δημοτικότητα.

Επίσης, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει και το γεγονός ότι το παραδοσιακό θέμα του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος “κοινωνική δικαιοσύνη“, συνδέεται με ένα πρόσωπο το οποίο θεωρείται σήμερα αξιόπιστο.

Θα μπορέσει να κρατήσει μέχρι τέλους και να είναι νικητής ο Μάρτιν Σουλτς;

Αυτή τη στιγμή ο Mάρτιν Σουλτς δεν έχει αποκτήσει ακόμα ένα σαφές πολιτικό προφίλ. Αξιολογείται μόνον ως κάποιος ο οποίος δεν ανήκει στο πολιτικό κατεστημένο του Βερολίνου. Εάν θα διατηρηθεί η ανοδική τάση του SPD ή θα αποδειχθεί μια πρόσκαιρη αναλαμπή θα εξαρτηθεί από το εάν ο Μάρτιν Σουλτς μπορέσει να αποκτήσει πολιτικό προφίλ και εάν καταφέρει να κάνει το SPD και πάλι ένα κόμμα το οποίο να μπορεί κανείς να το εμπιστευτεί για να επιλύσει τα προβλήματα τη Γερμανίας.