Καταρρέει η μεσαία τάξη στην Ελλάδα και τον κόσμο

Η πολύχρονη κρίση και τα μνημόνια συρρίκνωσαν την περιουσία των Ελλήνων, η οποία είχε μειωθεί συνολικά κατά 30% σε σχέση με την περίοδο πριν από την κρίση, σύμφωνα με έκθεση της γερμανικής εταιρείας Allianz (Allianz Global Wealth Report). Στις άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, η θέση των νοικοκυριών ήταν καλύτερη το 2015 σε σχέση με το 2007, σημειώνει η έκθεση.

«Η κρίση άφησε μεγάλα σημάδια στην Ελλάδα, όπου ενώ σχεδόν ο μισός πληθυσμός της ανήκε στη μεσαία περιουσιακή τάξη του ευρώ, όταν καθιερώθηκε το νόμισμα, σήμερα ανήκει μόνο το 20%», σημειώνει η έκθεση.

Η μέση καθαρή χρηματοπιστωτική περιουσία των Ελλήνων – που αντιστοιχεί στη διαφορά της περιουσίας (τραπεζικών καταθέσεων, αξιόγραφων και συμμετοχών σε ασφαλιστικά προγράμματα) από το χρέος τους – ανήλθε σε 11.231 ευρώ το 2015, πολύ χαμηλότερη από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης που περιλαμβάνονται στην έκθεση, με εξαίρεση τις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία) και τη Σλοβακία.

Στην πρώτη θέση ήταν οι Ελβετοί με μέση καθαρή περιουσία 170.589 ευρώ και στη δεύτερη οι Αμερικανοί με 160.949 ευρώ, ενώ η διαφορά τους από τους τρίτους στη σειρά Βρετανούς είναι πού μεγάλη, καθώς η μέση περιουσία των τελευταίων ήταν 95.600 ευρώ. Οι Γερμανοί είναι στη 18η θέση με 47.681 ευρώ, κάτω από τους Ιταλούς (στη 15η θέση με 53.494 ευρώ) και τους Γάλλους (16οι με 53.425 ευρώ).

Τα ευρήματα της έκθεσης για το σύνολο της Ευρωζώνης δεν φαίνεται να επιβεβαιώνουν τους φόβους για διάβρωση της μεσαίας τάξης και τους σχετικούς κινδύνους κοινωνικού αποκλεισμού, αν και οι φόβοι αυτοί ασφαλώς είναι πραγματικοί στην περίπτωση της Ελλάδας, αναφέρεται στην έκθεση.

Ταυτόχρονα, όμως, «ο πλούτος φαίνεται να συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στα χέρια μίας μικρής πλούσιας ελίτ: Οι πολύ πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τον μέσο όρο. Αυτό αποτελεί επίσης μία μορφή αυξανόμενης ανισότητας. Αν και δεν καταλήγει σε μία πραγματική κοινωνική πόλωση, έχει τη δυναμική να ασκήσει πίεση στην κοινωνική συνοχή μακροχρόνια, εάν η πλειοψηφία του πληθυσμού πεισθεί ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι κάτι που ωφελεί λίγους, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός παραμένει λιγότερο ή περισσότερο εκεί που ήταν», αναφέρει η έκθεση.