Αυτά είναι τα πέντε λάθη της κυβέρνησης για τις τηλεοπτικές άδειες

Από την αρχή είχαμε ισχυριστεί ότι ο περίφημος «νόμος Παππά» θα έχει την ίδια τύχη που είχε και ο νόμος για το «Βασικό Μέτοχο» του ΠΑΣΟΚ και κάποιοι γελούσαν ενώ κάποιοι άλλοι, κατά την προσφιλή τους τακτική μας θεωρούσαν ότι ταυτιζόμαστε και «ρίχνουμε νερό στο μύλο» της διαπλοκής!

Η δημοσιοποίηση, όμως, της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις τηλεοπτικές άδειες επιβεβαίωσε τα παραπάνω δυστυχώς τα παραπάνω κι έκλεισε τον πρώτο κύκλο της διαδικασίας αδειοδότησης των καναλιών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Από δω και πέρα η αρμοδιότητα ανήκει αποκλειστικά στο ΕΣΡ και η κυβέρνηση το μόνο που έχει είναι να επείγεται να προχωρήσει η αδειοδότηση. 

Πολλοί στο κυβερνητικό στρατόπεδο εκτιμούν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ότι η απόφαση του ανώτατου διοικητικού της χώρας συνιστά πολιτική ήττα για την κυβέρνηση.

 Ο νόμος Παππά, ο οποίος για μεγάλο διάστημα αποτέλεσε σύμβολο του «κυβερνητικού αγώνα ενάντια στη διαπλοκή», κρίθηκε αντισυνταγματικός σε ό,τι αφορά τη μεταβίβαση της δικαιοδοσίας της αδειοδότησης στον υπουργό Επικρατείας.

Στα σημείο αυτό πρέπει να πούμε, για την ιστορία, ότι σύμφωνα με πληροφορίες που διαθέτουμε, ενώ η κυβέρνηση γνώριζε από ειδικούς ότι ο νόμος με αυτή τη διάταξη παραβιάζει το Σύνταγμα, προχώρησε θεωρώντας ότι θα εξασφάλιζε την απαιτούμενη πλειοψηφία στο ΣτΕ. Με τη σειρά του τελικά το ΣτΕ στην απόφασή του κάνει σαφές ότι μόνο το ΕΣΡ έχει τη δικαιοδοσία να χορηγεί τηλεοπτικές άδειες, ενώ καθιστά απαραίτητη τη σύμπραξη της ανεξάρτητης Αρχής στη διαμόρφωση των όρων της νέας διαδικασίας αδειοδότησης.

Ωστόσο, όπως επισημαίνουν κορυφαίοι υπουργοί ούτε η αντιπολίτευση μπορεί να επιχαίρει για την απόφαση. Κι αυτό γιατί οι δικαστές του ΣτΕ στηλιτεύουν το καθεστώς ανομίας που επικράτησε για ένα τέταρτο του αιώνα στο τηλεοπτικό τοπίο, κρίνουν εκ των ων ουκ άνευ την καταβολή σημαντικού οικονομικού τιμήματος για τις συχνότητες και καθιστούν επιτακτική τη γρήγορη διενέργεια νέου διαγωνισμού.

Με λίγα λόγια το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο ζήτησε την επιβολή της νομιμότητας στα τηλεοπτικά πράγματα, αλλά όχι με τον τρόπο που το επιχείρησε η κυβέρνηση.

Λίγοι θα μπορούσαν να φανταστούν, όταν ξεκίνησε η συζήτηση για τις άδειες, ότι τα πράγματα θα είχαν τόσο άσχημη κατάληξη για την κυβέρνηση.

Η πρόσδεση των καναλιών στο μνημονιακό άρμα τα είχε οδηγήσει στο ναδίρ της αξιοπιστίας, με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα όπου είχαν δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα για το “ναι”. Επιπλέον, το ότι δεν είχε καταβληθεί τίμημα για τη χρήση των συχνοτήτων, αποτελούσε πρόκληση για τη χειμαζόμενη κοινή γνώμη. Επομένως, η απόφαση της κυβέρνησης να ρυθμίσει το τηλεοπτικό τοπίο, δεν θα μπορούσε να τύχει ευνοϊκότερης συγκυρίας

Ας δούμε αναλυτικά ποια ήταν τα πέντε λάθη της κυβέρνησης που άλλαξαν τα δεδομένα και γύρισε το πράγμα εναντίον της κυβέρνησης.

1. Η κυβέρνηση δημιούργησε την αίσθηση ότι ευνοεί συγκεκριμένους επιχειρηματίες έναντι άλλων. Επομένως, το θέμα δεν ήταν η επιβολή της νομιμότητας, αλλά ο πολιτικός έλεγχος των καναλιών –όπως ακριβώς είχαν κάνει και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
2. Επιλέχτηκε μια διαδικασία νομικά έωλη, όπως αποδείχτηκε με την απόφαση του ΣτΕ. Σύμφωνα, μάλιστα, με διασταυρωμένες πληροφορίες, κυβερνητικοί αξιωματούχοι είχαν γίνει αποδέκτες νομικών γνωματεύσεων που επισήμαιναν ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να καταπέσει ο νόμος. Δεν υπάρχει πειστική εξήγηση γιατί  αγνόησαν αυτές τις γνωματεύσεις… Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι είχαν διαβεβαιώσεις από κορυφαίους νομικούς παράγοντες  πως θα διαμορφωθεί πλειοψηφία στο ΣτΕ. Εξ’ ου και το 11-13, στο αποτέλεσμα.
3. Δεν έπεισαν τα κυβερνητικά επιχειρήματα για τον αριθμό των αδειών. Το ότι οι άδειες ήταν 4 και όχι 6 ή 7, έδωσε την εντύπωση ότι επρόκειτο για μηχανισμό αποκλεισμού των μη επιθυμητών καναλιών και όχι για αντικειμενική και επιστημονικά τεκμηριωμένη επιλογή.
4. Η εμπλοκή της Αυγής στην υπόθεση διαρροής προσωπικών δεδομένων δικαστή – μέλους του ΣτΕ προκάλεσε αλγεινή εντύπωση και διαμόρφωσε βαρύ κλίμα για την κυβέρνηση στους δικαστικούς κύκλους.
5. Η αδιαφορία που επέδειξε η κυβέρνηση για τις τύχες των εργαζόμενων στα μη αδειοδοτημένα κανάλια, ενόχλησε τόσο τον δημοσιογραφικό κόσμο όσο και την κοινή γνώμη, αφού βρισκόταν στον αντίποδα της ευαισθησίας που θα έπρεπε να επιδεικνύει η Αριστερά για τις θέσεις εργασίας.

Ένας κύκλος έκλεισε και τώρα ανοίγει ένας άλλος

Στο πρώτο κύκλο, πριν την απόφαση του ΣτΕ ο πρωταγωνιστής ήταν η κυβέρνηση, ενώ στο δεύτερο κύκλο, μετά την απόφαση του ΣτΕ θα είναι το ΕΣΡ.

Είναι αυτό που θεσμικά, έχει την αρμοδιότητα να διαμορφώσει ένα νέο ισορροπημένο περιβάλλον στην απορρυθμισμένη τηλεοπτική αγορά και θα έχει μεγάλη επιτυχία εάν τελικώς μπουν στο παιχνίδι μεγάλοι και αξιόπιστοι παίκτες.