Peterson Institute: Ο Τσίπρας ακολουθεί επικίνδυνη πολιτική απέναντι στο ΔΝΤ

Για επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα απέναντι στους ευρωπαίους κάνει λόγο o Jacob kirkegaard, αναλυτής του Ινστιτούτου Peterson εκφράζοντας την απορία του για τους υψηλούς τόνους που έχουν υιοθετήσει Αθήνα και δανειστές που απειλούν με εκτροχιασμό τη διαπραγμάτευση.

Σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, υπογραμμίζει ότι «η στρατηγική της Αθήνας απέναντι στο ΔΝΤ είναι επικίνδυνη, εκτός αν ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να πάει σε εκλογές».

Παράλληλα, δήλωσε ότι δεν κατανοεί ούτε την αντίδραση των Ευρωπαίων, για τους οποίους όμως σημειώνει ότι δεν πρόκειται να ανησυχήσουν σε περίπτωση που υλοποιηθεί το σενάριο των πρόωρων εκλογών στην Ελλάδα.

«Είναι περίεργη συγκυρία για κάτι τέτοιο, εκτός αν ο κ. Τσίπρας θέλει να πάει σε πρόωρες εκλογές. Αν θέλει κάτι τέτοιο, δεν είναι κακή στρατηγική από την πλευρά του να ξεκινήσει καβγά με το ΔΝΤ και τη ευρωζώνη», δήλωσε ο αναλυτής, αναφερόμενος στους υψηλούς τόνους που έχει υιοθετήσει η Αθήνα.

Σε ό,τι αφορά την αντίδραση της ευρωζώνης στις εξαγγελίες του Έλληνα πρωθυπουργού, σημείωσε ότι «η συμφωνία προβλέπει ότι η Ελλάδα είναι ελεύθερη να ξοδέψει όποιο δημοσιονομικό περιθώριο έχει όπως θέλει».

Ίσως, συμπλήρωσε, το θέμα είναι το ποιο ακριβώς είναι το δημοσιονομικό περιθώριο και ποιο το κόστος των εξαγγελιών Τσίπρα. «Το γεγονός ότι η ευρωζώνη λέει προκαταβολικά ότι θα ακυρώσει την ελάφρυνση χρέους μέχρι να το διερευνήσει προφανώς είναι ένα σημάδι», παρατηρεί και εκτιμά ότι οι ενστάσεις περί ασυμβατότητας των ελληνικών προτάσεων με τις δεσμεύσεις προήλθαν από τη Γερμανία και την Ολλανδία, που οδεύουν προς εκλογές.

Η εχθρική στάση προς το ΔΝΤ
«Είναι μυστήριο τι κερδίζει ο κ. Τσίπρας με το να χτυπά το ΔΝΤ, πέραν του όποιου εσωτερικού πολιτικού πλεονεκτήματος που του δίνει αυτό. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι αν η Ελλάδα θέλει περαιτέρω αξιόλογη ελάφρυνση χρέους, το ΔΝΤ είναι ο καλύτερος, αν όχι και ο μόνος, σύμμαχός της», τόνισε ο o Jacob kirkegaard.
Ο αναλυτής τόνισε ότι χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ γίνεται πολύ πιο δύσκολο να περάσει οτιδήποτε από τα εθνικά κοινοβούλια. «Αυτή λοιπόν η στάση, ότι θέλουμε να φύγει το ΔΝΤ και θα γίνει πολιτική διαπραγμάτευση μεταξύ Αθηνών και Βρυξελλών είναι πολύ επικίνδυνη στρατηγική που δεν πιστεύω ότι θα πετύχει. Εκτός από το όποιο πολιτικό όφελος στην Αθήνα, είναι μία μυωπική στρατηγική», υπογράμμισε.

Αναφερόμενος στο blog των στελεχών του Ταμείου, από το οποίο ξεκίνησε ο νέος γύρος αντιπαράθεσης, επεσήμανε ότι αυτό έγραφε αυτά που λέει εδώ και καιρό το ΔΝΤ.

«Πιθανώς ο Τσίπρας αντιλήφθηκε ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει πολιτικά σε όσα θέλει το ΔΝΤ και υιοθέτησε συγκρουσιακή στάση. Αλλά οι Ευρωπαίοι αποκάλυψαν την μπλόφα του λέγοντάς ότι σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει συμφωνία», σχολίασε ακόμη ο αναλυτής.

Επιλογή του Τσίπρα οι εκλογές
Ο ίδιος εκτίμησε ότι η στάση της Αθήνας στη συνέχεια θα εξαρτηθεί από το αν θέλει να πάει στις εκλογές.

Ακόμη, εξέφρασε την άποψη ότι το ΔΝΤ θα μπορούσε να μπει στο πρόγραμμα αν οι Ευρωπαίοι υποσχεθούν να επανέλθουν στο χρέος στο τέλος του προγράμματος και εφόσον αυτό έρθει πιο κοντά στις επιταγές του.

«Οι εκλογές εξαρτώνται αποκλειστικά από τον κ. Τσίπρα αυτή τη φορά», συγκρίνοντας αυτή την περίοδο με το 2014.

«Αν τις θέλει μπορεί να τις έχει με προεκλογική ατζέντα παροχών στους συνταξιούχους και επιτιθέμενος στην ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Ακόμη κι αν δεν κερδίσει, θα αποφύγει να συμφωνήσει σε όσα ζητά το ΔΝΤ», είπε ακόμη στην «Καθημερινή».

Ο k Jacob kirkegaard, χαρακτήρισε ως πιθανό το σενάριο των εκλογών, αλλά εκτίμησε ότι η ευρωζώνη «δεν θα κάνει καμία χάρη στην κυβέρνηση» και ότι δεν θα φοβηθεί τις πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα, επειδή έχουν άλλα θέματα και πιθανώς διότι πιστεύουν ότι θα τις κερδίσει η ΝΔ.

Παρατήρησε τέλος ότι το τελευταίο που χρειάζεται η ελληνική οικονομία είναι η περαιτέρω αβεβαιότητα.

Προέβλεψε δε, ότι οι πιθανές πρόωρες εκλογές δεν θα είναι τόσο προβληματικές όσο οι εκλογές του 2014, γιατί οι αγορές θα αξιολογήσουν θετικά την προοπτική νίκης της ΝΔ.

Ποιος είναι ο Jacob Funk Kirkegaard
Ο Jacob Funk Kirkegaard είναι αναλυτής  του Ινστιτούτου Peterson για τη Διεθνή Οικονομία και επικεντρώνεται σε διαρθρωτικά θέματα οικονομικής μεταρρύθμισης στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Ασχολείται με τα συστημάτα συντάξεων και υγείας, τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας, τις δημογραφικές τάσεις, τη μεταναστευτική πολιτική, τις άμεσες ξένες επενδύσεις την παραγωγικότητα και τις επιπτώσεις της τεχνολογίας και των πληροφοριών.
Έχει γράψει 4 βιβλία:

• Transforming the European Economy(2004),
• Accelerating the Globalization of America: The Role for Information Technology(2006),
• The Accelerating Decline in America’s High-Skilled Workforce: Implications for Immigration Policy (2007) και
• US Pension Reform: Lessons from Other Countries (2009)

καθώς και πολυάριθμες μελέτες και άλλα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και μέσα ενημέρωσης.