Κώστας Ζουράρις: Το μάθημα των θρησκευτικών δεν μπορεί να είναι κατηχητικό

«Βουλώνουμε τρύπες τώρα, μπαλώνουμε όσο μπορούμε. Θα δούμε τι θα γίνει με την αξιολόγηση, εάν επιτέλους οι δανειστές τηρήσουν την υπογραφή τους και τα συμπεφωνημένα του περσινού Ιουλίου, τα οποία δεν τα έχουν τηρήσει από τότε που άρχισε η χρεοκοπία της χώρας» δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» ο υφυπουργός Παιδείας, Κώστας Ζουράρις, σχολιάζοντας την έλλειψη κονδυλίων στον τομέα της Παιδείας.

«Κάθε φορά που συμφωνεί η ψωροκώσταινα κάτι, την άλλη μέρα ζητούν και καινούργια, είναι σαν τον Σάιλοκ του Σαίξπηρ» τόνισε ο κ. Ζουράρις, ενώ σε ό,τι αφορά τους τομείς ευθύνης του είπε ότι θα αναλάβει «όλα τα ελληνικά σχολεία που βρίσκονται στον πλανήτη Γη» αλλά και το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας στη Θεσσαλονίκη, κάτι που, όπως σημείωσε, θέλει πάρα πολύ.

Σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, υπογράμμισε ότι συμφωνεί με τον καθηγητή φιλοσοφίας και συγγραφέα, Χρήστο Γιανναρά, ο οποίος έχει αναφέρει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών δεν πρέπει να είναι κατηχητικό στα σχολεία. «Κατήχηση κάνουν οι εκκλησίες, το μάθημα των Θρησκευτικών είναι αδιανόητο να μη διδάσκεται στα παιδιά, τόσο στα ελληνικά όσο και στα αλλόγλωσσα σχολεία. Πρέπει να διδάσκονται τη μεταφυσική που δημιούργησε τον Παρθενώνα και την Αγιά Σοφιά. Δεν μπορεί ένα από τα σπουδαιότερα ποιήματα της ελληνιστικής γραμματείας, ο Ακάθιστος Ύμνος, να μη διδάσκεται στα παιδιά».

«Υπάρχουν μερικά βιβλία αδέξια» ανέφερε ο υφυπουργός Παιδείας και συμπλήρωσε: «Μερικά έχουν φόρτο λεπτομερειών, που κουράζουν τα παιδιά, διδάσκονται όμως από τους θεολόγους στα σχολεία που τα οικονομούν».

Ο κ. Ζουράρις υπογράμμισε ότι έχει ξεκινήσει διάλογο με τους εκπαιδευτικούς. Διευκρίνισε: «Έχω ζητήσει από τους συναδέλφους, από όλα τα δημοτικά σχολεία και τις τάξεις του γυμνασίου να μου στείλουν τις παρατηρήσεις και τις -κατά την άποψη τους- δυσλειτουργίες, αλλά και τις προτάσεις τους».

Στη διδασκαλία των Ελληνικών και συγκεκριμένα στο βιβλίο «η γλώσσα μου» βρίσκονται κείμενα, τα οποία είναι «απαράδεκτα και αντεπιστημονικά» είπε και τόνισε: «Διδάσκαμε τη γλώσσα μέσα από τα δημοτικά τραγούδια και αντικαταστάθηκαν αυτά από μικρές αγγελίες των εφημερίδων, για να διδάξουν, λένε, τη συγχρονία της γλώσσας».