Μία συνέντευξη με τον Μανώλη Κολυμπάδη πάντα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο υπαρχηγός της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, μίλησε στο Πρακτορείο Sport για τις εμπειρίες του στη Βραζιλία. «Είναι οι χειρότεροι Ολυμπιακοί Αγώνες και θα μπορούσα να γράψω βιβλίο» τόνισε χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε στην μεγάλη επιτυχία της ελληνικής αποστολής, με τα έξι μετάλλια. Ταυτίστηκε με τις αντιδράσεις των αθλητών, αλλά και της μητέρας του Πετρούνια, ενώ αποκάλυψε πως θα κατέβει ξανά για πρόεδρος της επιτραπέζιας αντισφαίρισης.
Ο Μανώλης Κολυμπάδης πήρε θέση στο πολύκροτο θέμα με την Άννα Κορακάκη και τη μη πρόσκληση της στο Προεδρικό Μέγαρο. Όπως είπε κανείς δεν σκέφτηκε να μην καλέσει την χρυσή Ολυμπιονίκη, ενώ εξέφρασε την πεποίθησή πως η Άννα θα έχει μετανιώσει για τη δήλωσή της ότι «δεν με ξέχασαν το επέλεξαν να μην πάω».
ΕΡ: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ολοκληρώθηκαν. Γράφτηκαν πάρα πολλά για τη διοργάνωση. Ποια είναι η δική σας άποψη;
«Μπορώ να πω ότι από αυτούς τους Αγώνες εξήλθα σοφότερος, με την έννοια, όχι της σοφίας αυτής καθ? αυτής, αλλά με την έννοια της εμπειρίας. Έγιναν τόσα πολλά πράγματα, που πραγματικά δεν μπορούσα να τα φανταστώ ότι θα γίνουν, ειδικά σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων. Θα το ανέλυα σε 2 σκέλη. Πρώτον η διοργάνωση. Ανά πάσα στιγμή υπήρχε ο κίνδυνος να καταρρεύσει το οικοδόμημα και να σταματήσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες από την ανοργανωσιά και τις ατέλειες. Δεύτερον οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν σαν σε αυτόματο πιλότο. Γιατί εντός των αγωνιστικών χώρων υπήρχαν οι Παγκόσμιες Ομοσπονδίας, οι οποίες διαθέτουν ένα έμπειρο προσωπικό, οπου μπορούν να τρέξουν τους Αγώνες. Αλλά με το που έβγαινες έξω από το στενό αγωνιστικό χώρο άρχιζαν τα μύρια όσα προβλήματα, τα οποία έθεταν σε κίνδυνο όλη τη διοργάνωση. Μπορεί να έπαιρνες το μεταφορικό μέσο της διοργάνωσης τρεις ώρες πριν τον αγώνα και να μην ήξερες αν θα προλάβεις να φτάσεις στην ώρα σου. Αυτό δεν οφειλόταν στην κίνηση, αλλά στο ανεκπαίδευτο προσωπικό, το οποίο δεν ήξερε που έπεφταν καν τα στάδια που γινόντουσαν τα βασικά αθλήματα. Δηλαδή στο Ολυμπιακό Πάρκο, όπως λέμε εμείς το ΟΑΚΑ, έβγαζαν οι οδηγοί gps για να δουν που είναι το Ολυμπιακό Πάρκο! Γενικότερα μας έκαναν τη ζωή δύσκολη».
ΕΡ: Έχετε συμμετάσχει σε 4 Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν οι χειρότεροι;
«Από την εμπειρία μου ναι. Χωρίς καν να το σκεφτώ. Θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο για όσα έγιναν στο Ρίο!»
ΕΡ: Η Ελλάδα πανηγύρισε έξι μετάλλια. Εσείς που είχατε ζήσει όλη την αποστολή το περιμένατε;
«Καταρχήν να πω ότι η ομάδα μας απέδειξε μεγαλειώδες ύφος και ήθος. Τα παιδιά δεν πτοήθηκαν ούτε στο ελάχιστο από τις δυσκολίες. Άντεξαν τις κακουχίες και τις ελλείψεις των διοργανωτών και αυτό τους επηρέασαν θετικά. Ειλικρινά έμεινα κατάπληκτος. Η συμπεριφορά των αθλητών ήταν άψογη 100%. Ήταν μία αποστολή δεμένη, με θέληση και έπαιξε μεγάλο ρόλο ο γρήγορος σεφτές από την Κορακάκη. Έδωσε μεγάλο θάρρος σε όλους τους αθλητές, με αποτέλεσμα να έρθουν τα 6 μετάλλια. Ο ελληνικός αθλητισμός απέδειξε πως μπορεί να φέρει επιτυχίες. Κι αν δεν υπήρχαν κάποιες ατυχίες θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν αριθμό μεταλλίων πολύ μεγαλύτερο. Κάθε μετάλλιο μας έκανε υπερήφανους. Το χάρηκα και είμαι υπερήφανος και νιώθω ευλογημένος που είχα την ευκαιρία να ζήσω αυτές τις στιγμές».
ΕΡ: Από τα έξι μετάλλια ζήσατε κάποιο πιο έντονα;
«Όχι. Ήταν όλα τα ίδια. Εκτός από την περίπτωση της Κορακάκη που λόγω άγνοιας των κανονισμών, όταν είδα ένα Χ στην τελευταία έκτη βολή, νόμιζα ότι είχε αστοχήσει, αλλά ήταν εκτός χρόνου. Είχαν όλα τα μετάλλια αγωνία. Μήπως δεν είχε του Γιαννιώτη που ήταν στα μέσα της διαδρομής 23ος; Της Στεφανίδη με την Αμερικάνα να περνάει το εμπόδιο και να ακουμπάει ελάχιστα με τον αγκώνα; Των Μάντη και Καγιαλή που ακυρώθηκε τρεις φορές η κούρσα; Όλα τα μετάλλια είχαν μια αγωνία. Όπως και αγωνία είχε και η προσπάθεια του Λευτέρη. Η προσπάθειά του μας άφησε άναυδους. Ηταν τέλεια και όταν καρφώθηκε στη γη πεταχτήκαμε από τη χαρά μας».
ΕΡ: Η καλύτερη στιγμή των Ολυμπιακών Αγώνων;
«Η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου στα χρυσά. Ο κυματισμός της ελληνικής σημαίας στα υπόλοιπα μετάλλια. Οπωσδήποτε η είσοδός μας στο Ολυμπιακό χωριό, όπου οι τιμές που αποδόθηκαν από την Δήμαρχο του χωριού ήταν συγκινητικές. Κι όπως είπε και ο Γιαννιώτης στη Βουλή, μετά από αυτή την υποδοχή, στο Ολυμπιακό χωριό κυμάτιζαν τρεις σημαίες. Η βραζιλιάνικη, η ολυμπιακή και η ελληνική. Φυσικά και στην τελετή λήξης που ακούγεται ο Εθνικός μας Ύμνος σε κάνει να? βουρκώσεις»!
ΕΡ: Αρκετοί αθλητές και γονείς αντιδράσανε κι έβγαλαν το παράπονό τους. Λέγοντας πως ασχολείστε με μας κάθε τέσσερα χρόνια. Με δεδομένο ότι είστε πρόεδρος ενός μικρού αθλήματος τους κατανοείτε;
«Απόλυτα. Διότι όπως βλέπετε τα μετάλλια προέρχονται από τα μη προβεβλημένα αθλήματα. Εκτός του στίβου που κι αυτό το άθλημα δεν έχει τη δημοσιότητα που του αναλογεί σαν βασιλιάς των Ολυμπιακών Αγώνων. Κάθε τέσσερα χρόνια, όποιο μη προβεβλημένο άθλημα κάνει την υπέρβαση, αρχίζουν να το θυμούνται. Όταν, όμως, περνάει ο καιρός ξαναπέφτουν στην αφάνεια. Για παράδειγμα τον Μουρούτσο, τη Μιιστακίδου και το Νικολαΐδη στο Ταεκβοντό. Ήταν εκεί στην αρχή όλα τα Μέσα, αλλά μετά πάλι τα ίδια. Θέλει διαφορετική αντιμετώπιση. Δεν είναι θέμα, όμως, ούτε νόμων, ούτε κανονισμών. Είναι θέμα νοοτροπίας του Έλληνα. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι ελληνικός αθλητισμός είναι οι εκφράσεις όλων των αθλημάτων. Ιδιαίτερα, όμως, καταλαβαίνω τη μητέρα του Πετρούνια, που είπε πως από εδώ πέρασε ο Μάρας και η Μιλλούση, που τα προηγούμενα χρόνια μας έφεραν διακρίσεις και τώρα πέρασαν από δίπλα σας και δεν ασχοληθήκατε. Είναι μεγάλη αλήθεια. Γιατί κι ο Μάρας είναι αθλητής είναι τεράστιας εμβέλειας και μόνο που πρωταγωνιστεί ακόμη είναι πολύ σημαντικό. Σαν άνθρωπο που ασχολούμαι με τα κοινά του αθλητισμού με πληγώνει».
ΕΡ: Έχει γίνει πολύ μεγάλος ντόρος με την Αννα Κορακάκη και για την μη πρόσκληση της στο Προεδρικό Μέγαρο. Τώρα που γνωρίζετε τι ακριβώς έχει συμβεί τι έχετε να πείτε ειδικά σ? αυτό που είπε δεν με ξέχασαν, επέλεξαν να μην με καλέσουν;
«Νομίζω ότι είναι μία αντίδραση της στιγμής. Είναι αποτέλεσμα της στιγμιαίας έντασης. Μπορώ να διαβεβαιώσω έχοντας γνώση όλων των πλευρών και παραγόντων ότι κανείς, μα κανείς δεν σκέφτηκε να μην καλέσει την Άννα Κορακάκη. Αναλαμβάνω και τη ευθύνη όσων λέω. Ήταν μία αβλεψία της στιγμής από κάποιους που είχαν την ευθύνη. Πάντως δεν έγινε τίποτα το εσκεμμένο. Νομίζω ότι η Άννα θα έχει μετανιώσει γι αυτή τη δήλωση. Δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση».
ΕΡ: Ο Παναγιώτης Γκιώνης έκανε μία απίστευτη εμφάνιση, αλλά ήταν άτυχος στην κλήρωση. Είχατε κάνει παλαιότερα μία δήλωση ότι μπορεί να πάρει ακόμα και μετάλλιο;
«Το πιστεύω ότι μπορούσε ο Γκιώνης να πάρει μετάλλιο. Φροντίσαμε και βρέθηκε στην καλύτερή του φόρμα. Το παιχνίδι του με τον Μιζουτάνι ήταν μία διαφήμιση. Έπαιξε εξαιρετικά, το παιχνίδι της ζωής του. Ο Μιζουτάνι στα κρίσιμα είχε μία μπαλιά περισσότερο και βρέθηκε μέσα στα μετάλλια και κέρδισε και έναν Κινέζο αθλητή. Είμαι περήφανος για την απόδοση του Γκιώνη. Δεν μπορώ να του προσάψω τίποτα, αλλά θέλω να του πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και μπράβο για την προσπάθεια που έκανε. Αποδείχτηκε ότι δεν ήμουν εκτός πραγματικότητας. Αν είχε ο Παναγιώτης καλύτερη κλήρωση ίσως να ελπίζαμε και σε μία διάκριση. Ο Γκιώνης είναι ένας τεράστιος αθλητής και όπως και στον Καλλίνικο Κρεάνγκα και τον Κώστα Παπαγεωργίου η ελληνική επιτραπέζια αντισφαίριση οφείλει πάρα πολλά και είναι το καλύτερο παράδειγμα για τα νέα παιδιά που έρχονται δυναμικά».
ΕΡ: Η νέα χρονιά για την Επιτραπέζια Αντισφαίριση σιγά ? σιγά ξεκινάει. Τι περιμένετε φέτος;
«Στόχος μας είναι η Ελλάδα να κρατήσει τα κεκτημένα και να παραμείνει στην ελίτ είτε στην Ευρώπη, είτε στο Παγκόσμιο στερέωμα και δεύτερον σύντομα να βγάλει όλα εκείνα τα παιδιά που ακολουθούν για να αντικαταστήσουν τους αρκετά μεγάλους ηλικιακά αθλητές μας που το παλεύουν και δείχνουν ότι έχουν ακόμα δυνάμεις. Θα αντικατασταθούν όταν τα νέα παιδιά δείξουν ότι είναι καλύτεροι από αυτούς. Βλέπω ότι προχωράμε πάρα πολύ καλά σε όλες τις κατηγορίες. Δεν θέλω να μιλάω ειδικά για τον Σγουρόπουλο, αλλά υπάρχουν πολλά παιδιά, όπως η Παπαδημητρίου, η Φίσερ, η Γερασιμάτου που δείχνουν ότι έχουν πολύ λαμπρό μέλλον. Τα παιδιά το έχουν πιστέψει κι έχουν παρασυρθεί από την αξία των μεγάλων. Νομίζω ότι πολύ σύντομα θα έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα».
ΕΡ: Είχατε αφήσει πριν μερικούς μήνες είχατε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι δεν θα βάλετε υποψηφιότητα ως πρόεδρος. Τελικά θα βάλετε;
«Η ηγεσία δεν γίνετε, γεννιέται. Πρέπει να θέλει κάποιος. Είναι γνωστό ότι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέας διοίκησης. Αν υπήρχε κάποιος ή κάποιοι που θα ήθελαν να αναλάβουν τη διοίκηση της ομοσπονδίας και να προσθέσουν νέα χέρια, νέες ιδέες, θα το είχαν κάνει. Μέχρι στιγμής που μιλάμε, ενώ έχουν τελειώσει οι εκπροσωπήσεις των σωματείων. Πράγμα που σημαίνει ότι ή υπάρχει αδιαφορία ή εφησυχασμός. Πολλοί θεωρούν ότι κάποια τα κάνουν για μας. Τα πράγματα δεν είναι έτσι όμως. Υπάρχει και η κόπωση, ένας κορεσμός. Κι εγώ αυτή τη στιγμή ειλικρινά σας μιλάω, παρά το γεγονός ότι με τιμάει η απόλυτη εμπιστοσύνη των συλλόγων, νιώθω αυτή την κόπωση. Χρειάζομαι βοήθεια και χέρια. Πιστεύω με 1-2 προσθήκες που θα κάνουμε στο συμβούλιο θα μπορέσω να απαλλαχθώ από τα γραφειοκρατικά και να ασχοληθώ με πιο παραγωγικά πράγματα».
ΕΡ: Τέλος έχει συζητηθεί έντονα η απόφαση να αλλαχθεί το σύστημα και να πάει το διπλό στο τέλος. Πιο είναι το σχόλιό σας;
«Το άθλημα πρέπει να προστατεύσει τη διαφάνειά του και την καθαρότητά του. Όλα πρέπει να γίνονται κάτω από συνθήκες διαφάνειας. Πέρυσι γίναμε μάρτυρες κάποιων γεγονότων που έφτασαν στο ακραίο σημείο της νομιμότητας. Η ομοσπονδία δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο. Για μένα πρωτεύει η έξωθεν καλή μαρτυρία του αθλήματος. Με διαφέρει στις κορυφαίες κατηγορίες να βλέπουν αγώνες αντάξιο του επιπέδου, όποιο κι αν είναι αυτό. Δεν μπορώ να βλέπω σε μία ομάδα δύο αθλητές να κινούνται αγωνιστικά με άριστα το 10 στο 9-10 και ο τρίτος αθλητής να είναι στο μείον. Κι αυτό να διακωμωδεί και να δυσφημεί το άθλημα. Επειδή υπάρχει και υποκρύπτεται η συναλλαγή για την απόκτηση ενός προνομίου βάση του νόμου. Αυτό η ομοσπονδία δεν το ανέχεται. Θέλησε να προστατεύσει το άθλημα. Κάναμε αυτή την αλλαγή. Σαν άνθρωπος που ήμουν διεθνής πάνω από 150 φορές, δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι η διαφορά το ότι το κάναμε μετά τις μεταγραφές. Εκτός κι αν θέλετε να μου πείτε ότι δεν θα γινόταν η συναλλαγή. Αν εγώ στάθηκα η αιτία για να δοθούν λεφτά για να αποκτηθούν κάποια προνόμια, οι οποίες με την αλλαγή του κανονισμού ακυρώθηκαν και υπάρχουν θέματα δοσοληψιών, τότε ναι είμαι υπεύθυνος. Αλλά το άθλημα το προστατεύω. Τεχνικά, όμως κανείς δεν μπορεί να μου πει ότι με το διπλό στο τέλος αλλάζει η δυναμική μιας ομάδας. Αυτό μπορούν να το πουν σε κάποιους που δεν έχουν ασχοληθεί με το άθλημα. Όχι σε μένα»
