Έζησε από κοντά την κορύφωση της προσφυγικής κρίσης στη Μυτιλήνη πέρσι και μέσα από τον φακό του έδειξε σε όλο τον κόσμο το δράμα που εξελισσόταν εκεί.
Για αυτή τη δουλειά του, ο Έλληνας φωτογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου, Άρης Μεσσήνης, τιμήθηκε με το βραβείο Visa d’ or “News” του διεθνούς φεστιβάλ φωτοειδησεογραφίας Visa pour Image στο Περπινιάν της νότιας Γαλλίας.
«Κατέγραψα τον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή», δήλωσε ο Αρης Μεσσήνης παραλαμβάνοντας χθες το βράδυ το βραβείο, με το AFP να κερδίζει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το μεγαλύτερο βραβείο αυτού του φεστιβάλ, που θεωρείται το μεγάλο ραντεβού της φωτοειδησεογραφίας.
«Ο φωτογράφος μας Άρης Μεσσήνης έκανε μια αξιοσημείωτη δουλειά πάνω στους μετανάστες μ’ αυτή τη δυνατή και συγκινητική σειρά φωτογραφιών που αναστατώνει τον θεατή», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Γαλλικού Πρακτορείου Εμμανουέλ Ογκ. «Αυτό το Visa d’ or ανταμείβει επίσης το σύνολο των ομάδων του AFP που καλύπτουν παντού στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή τη μεταναστευτική κρίση».
Ο Άρης Μεσσήνης είναι υπεύθυνος φωτογραφίας στο γραφείο του Γαλλικού Πρακτορείου στην Αθήνα, γιος του επίσης πολυβραβευμένου φωτορεπόρτερ Δημήτρη Μεσσήνη, εργάζεται από το 2003 για το AFP.
Η λιβυκή κρίση και κυρίως η μάχη της Σύρτης ήταν το 2011 ο πρώτος πόλεμος που κάλυψε και για αυτή τη δουλειά , τιμήθηκε το 2012 με το βραβείο Bayeux-Calvados των πολεμικών ανταποκριτών. Στη συνέχεια κάλυψε τον πόλεμο στη Συρία ενώ συνέχιζε παράλληλα να καλύπτει την ελληνική επικαιρότητα.
Μετά, το καλοκαίρι του 2015, η Λέσβος βρέθηκε στο επίκεντρο της μεταναστευτικής κρίσης. «Αυτό που με σοκάρει περισσότερο στην κάλυψη αυτού του θέματος είναι ότι σκέπτομαι πως δεν βρισκόμαστε σε πολεμική ζώνη. Πως δουλεύουμε σε ζώνη ειρήνης. Όμως τα συναισθήματα που περνούν από τον φακό μου είναι άξια μιας πολεμικής σκηνής», είχε γράψει στο blog του AFP.
«Είναι δύσκολο επίσης να πρέπει να μεταδώσεις τα βάσανα των ανθρώπων, τον πόνο τους, ενώ ο δεν διατρέχεις ο ίδιος κανέναν κίνδυνο. Όταν καλύπτεις έναν πόλεμο, απειλείσαι κι εσύ, είσαι λοιπόν κατά κάποιον τρόπο πιο πολύ στην ίδια θέση με τους ανθρώπους που φωτογραφίζεις», σημείωνε ακόμη.
«Όμως εδώ δεν κινδυνεύεις καθόλου. Γι’ αυτό συχνά αφήνω τη μηχανή και βοηθάω. Είναι μια ανάγκη», ανέφερε στο ίδιο κείμενο.
