Χιλιάδες διαδηλωτές σε πολλές πόλεις της Γαλλία, διαμαρτυρηθήκαν κατά της εργασιακής μεταρρύθμισης. Στο Παρίσι πραγματοποιήθηκε η κεντρική πορεία υπό στενή αστυνομική παρακολούθηση καθώς οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το κτίριο της Κάτω Βουλής, όπου διεξήχθη η ψηφοφορία, με σκοπό να αυξήσουν την πίεση προς τους βουλευτές και την κυβέρνηση. Οι διαδηλωτές προσπάθησαν να εισέλθουν στο κτίριο και πετώντας πέτρες και βόμβες μολότοφ συγκρούστηκαν με την αστυνομία, η οποία έκανε χρήση χημικών.
Τουλάχιστον 55.000 Γάλλοι συμμετείχαν στις διαδηλώσεις. Οι περισσότεροι Γάλλοι θεωρούν πως η κυβέρνηση Ολάντ έπραξε με απαράδεκτο τρόπο και πολλοί δηλώνουν πως θα το θυμούνται στις προεδρικές εκλογές του 2017 αναφέρει η γαλλική Le Monde.
Σύμφωνα με αναλυτές η απόφαση της κυβέρνησης να περάσει ο νόμος με διάταγμα ελήφθη λόγω ανησυχιών πως Σοσιαλιστές μπορεί να καταψήφιζαν το νομοσχέδιο, το οποίο δεν θα έπαιρνε το «πράσινο φως» της γαλλικής Βουλής.
Επίσης, το γαλλικό κοινοβούλιο απέρριψε την Πέμπτη, όπως αναμενόταν, την πρόταση μομφής που είχε κατατεθεί σε βάρος της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς.
Παρά τα γεγονός πως η κυβέρνηση του Βαλς κέρδισε τη ψηφοφορία οι βαθιές ρωγμές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των Σοσιαλιστών είναι πλέον εμφανής.
Τα συνδικάτα, από την πλευρά τους, έχουν προαναγγείλει κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, φτάνοντας ακόμη και σε γενική απεργία.
Τα βασικά σημεία των αλλαγών στο νέο εργατικό νόμο
- Πιο ελαστικό πλαίσιο για τις απολύσεις.
- Οι 35 ώρες εργασίας την εβδομάδα παραμένουν ωστόσο οι εταιρείες θα μπορούν να διαπραγματευθούν λιγότερες ή περισσότερες εργάσιμες ώρες με πλαφόν τις 46 ώρες την εβδομάδα.
- Μεγαλύτερη ελευθερία στις εταιρείες να μειώνουν τους μισθούς.
- Πιο ελαστικό περιθώριο προκειμένου οι εργοδότες να διαπραγματεύονται τις άδειες και τις ειδικές άδειες, όπως την άδεια λοχείας.
- Περιορισμό της επιρροής των συνδικάτων τα οποία θεωρούνται οι μεγάλοι χαμένοι από τις νέες μεταρρυθμίσεις.
«Η κυβέρνηση έχει την κοινή γνώμη απέναντί της, τα περισσότερα εργατικά συνδικάτα είναι απέναντί της, όπως άλλωστε είναι και τα κινήματα νεολαίας», δήλωσε ο επικεφαλής του συνδικάτου GGT, Φιλίπ Μαρτίνεζ.
Πάντως, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τρεις στους τέσσερις αντιτίθενται στην εργασιακή μεταρρύθμιση, η οποία δίνει στους εργοδότες τη δυνατότητα να μην καταβάλλουν τις αμοιβές που ορίζονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά θα μπορούν να συνάπτουν ατομικές ή εταιρικές συμβάσεις.
Την τελευταία φορά που η Γαλλία αντιμετώπισε τόσο εκτεταμένες διαδηλώσεις ήταν το 2011, όταν τα εργατικά συνδικάτα προσπάθησαν και τελικά απέτυχαν να εξαναγκάσουν τον τότε πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί να αποσύρει νόμο που προέβλεπε την επιμήκυνση της εργασιακής ζωής, προκειμένου να πάρει ο εργαζόμενος σύνταξη. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεκάδες χιλιάδες άτομα συμμετείχαν στις διαδηλώσεις της Πέμπτης, ενώ το 2011 είχαν κατέβει στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο Γάλλος Πρόεδρος ξεκαθάρισε πως δεν θα ικανοποιήσει τα αιτήματα των διαδηλωτών.
«Όσοι βρίσκονται στο δρόμο ζητούν την απόσυρση του νόμου. Όμως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Είμαστε ανοιχτοί σε αλλαγές και συζητούμε με τα συνδικάτα. Τουλάχιστον με εκείνους που κατανοούν την αναγκαιότητα αυτής της μεταρρύθμισης» υποστηρίζει ο Φρανσουά Ολάντ.
Πολλοί κεντρικοί δρόμοι του Παρισιού έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης, αφού συνεχίζονται οι συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών
Επικριτές του νομοσχεδίου όμως φοβούνται ότι θα χειροτερεύσουν οι συνθήκες εργασίας. Η ανεργία αυξάνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια στη Γαλλία.
Ο Μαρκ Φερασί, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Παρισιού Παντεόν Ασάς λέει σχετικά: «Υπάρχει αυτή η δυσπιστία ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους, ανάμεσα στα συνδικάτα και τους εργοδότες διότι εδώ και καιρό ο δημόσιος διάλογος έχει οξυνθεί πολύ. Η ιστορία αυτή πάει πολύ παλιά στο τέλος του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα και αυτό είχε μεγάλη επιρροή στα συνδικάτα. Το ότι ο δημόσιος διάλογος μπορεί να είναι εποικοδομητικός και να γίνεται ειρηνικά είναι μέχρι σήμερα δύσκολο να το φανταστεί κανείς».
