Η κυβέρνηση «τεκμηριώνει» κυρίως επί αριθμών, την υπεροχή της πολιτικής της.
Η αξιωματική αντιπολίτευση με παραμορφώσεις «αθωώνει» το κυβερνητικό της παρελθόν.
Κάποιοι συνεχίζουν να παραπλανούν νομίζοντας ότι η ιστορία γράφεται με την δική τους «αλήθεια». Μετά από έξι χρόνια αδιέξοδων πολιτικών όλα αυτά είναι παράσταση από το αρχείο.
Η κυβέρνηση, όσο κι αν ενοχλεί ορισμένους, διαθέτει ακόμη το στοιχείο του διαφορετικού και του μη «διαπλεκόμενου» αν και η φθορά έχει αρχίσει.
Έχει μία πειστικότητα ότι «αμύνεται» στα χειρότερα αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζει ότι με την εγκατάσταση των μέτρων στέλνεται ο λογαριασμός. Εκεί η λογική, κρίσιμου μέρους πολιτών που θα ψηφίσει, είναι: «ναι μεν τα καλά αλλά μείωσε σύνταξη, μισθό ή πλήρωσα εφορία ή το άνεργο παιδί ή κορόιδεψε με το δώρο κ.α.» τώρα ψηφίζω αλλιώς και «βλέπουμε».
Οι λαϊκισμοί έχουν επιστροφή, είναι αμφίδρομη πλην όμως προβληματική σχέση «πολιτικών και πολιτών» , άλυτη εμπλοκή εντός της νεοελληνικής και σε κρίση κοινωνίας.
Μπορεί τα μέτρα να είναι «λιγότερα» κατά 2δις σε σύγκριση με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, μειώνουν όμως περίπου 2,8 δις το διαθέσιμο εισόδημα το 2016 ενώ επεκτείνονται μέχρι το 2019.
Συνθήκη που οι αριθμοί επί της πραγματικής οικονομίας ή οι συγκρίσεις με το παρελθόν με επιδεινούμενη την ζωή, ξεθωριάζουν την όποια επιχειρηματολογία.
Επομένως κομβικό σημείο η επιλογή της κυβέρνησης για την αξιολόγηση: μέτρα πάνω από την συμφωνία που επικαλείται ότι «αποδέχτηκαν» οι πολίτες στις εκλογές του Σεπτεμβρίου (και αναπαράγουν ίσως τα μνημόνια με 4ο ) ή όχι:
Η ιστορία αποδεικνύει ότι κοινωνικά απονομιμοποιημένες κυβερνήσεις καταλήγουν άτακτα ή αδρανείς αφού ο χρόνος λειτουργεί υπόγεια παρά το τι νομίζουν, εκτιμούν, αναλύουν, υπολογίζουν τα επιτελεία τους.
Το κοκτέιλ χρόνου μαζί με το κοκτέιλ ασφαλιστικού, φορολογικού, τα επιπρόσθετα των «εταίρων» δεν αφήνουν περιθώρια.
Η καθαρή και ευθεία οπτική ή όχι κρίνει άμεσα και προοπτικά την τύχη της κυβέρνησης όπως και του ΣΥΡΙΖΑ και καθαρή λύση είναι: εκλογές, στις οποίες συμφωνεί ( προς τιμήν της ) και η ΝΔ.
Στο αντεπιχείρημα ότι «θα χαθούν, άρα γιατί ;» υπάρχει μείζον, ουσία: σεβασμός στις δεσμεύσεις κορμού (συμφωνία 3ου μνημονίου ) για μια πολιτική δύναμη που αυτοπροσδιορίζεται αριστερή ή όχι ;
Αργότερα και με «πολλαπλή» ασυνέπεια γιατί «κερδίζονται»;
Άλλωστε άλλο οι πρόσκαιρες ήττες και άλλο οι στρατηγικές.
Αποδοχή επιπρόσθετων στα ήδη βαρειά είναι ολική ακύρωση της κυβέρνησης, φέρνει νέο κύκλο διάλυσης της χώρας και όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα με αιωρούμενο το Brexit, «εύφλεκτα» σκουπίδια κάτω από το χαλί σε πολλές Ευρωπαϊκές τράπεζες κ.α. υπάρχουν όροι για ρήγμα στον μνημονιακό κορσέ, που δεν φορέθηκε να μας «σώσει» από την χρεοκοπία.
Επειδή ήδη μέρος των τραγικών λαθών του ΓΠ. έγιναν στην «βαρουφάκεια» περίοδο ( κοινό πρόσωπο στην αρχή και των δύο κυβερνήσεων ) και γνωρίζουμε τι επέφεραν τότε για την χώρα και το ΠΑΣΟΚ αλλά και πέρυσι, ας μην επαναληφθούν.
Ο δε ίδιος (Γ.Π.) να μην ξεχνά την περίοδο: Οκτώβριος 2009-Μάιος 2010, απόλυτα, ακέραια και προσωπικά διαχειρίστηκε και κάθε άλλο παρά χαμένος χρόνος δεν ήταν για τις σκοπιμότητες ορισμένων εντός και εκτός της χώρας, την κατάληξη και συνέχεια των πραγμάτων μέχρι σήμερα !
Προηγούμενα άρθρα
Την επίθεση σε χριστουγεννιάτικη αγορά στο Μαγδεμβούργο της Γερμανίας καταδίκασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, τονίζοντας…
Το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων επισκέφθηκε το πρωί του Σαββάτου 21 Δεκεμβρίου αντιπροσωπεία της περιφερειακής παράταξης…
Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2025, ο Πρωθυπουργός παρουσίασε το μεγάλο αφήγημα της ΝΔ…
Χθες, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, την πιο μικρή μέρα του χρόνου με το μεγαλύτερο…
Ο Δήμος Αθηναίων, θέλοντας να δώσει την ευκαιρία στις μαθήτριες και τους μαθητές να απολαύσουν…
Μια καταιγίδα οργής της ακροδεξιάς άναψε σε όλη την Ευρώπη το βράδυ της Παρασκευής, αφού…