Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Γιάννης Βόγλης

Στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο αφησε την τελευταία του πνοή ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός Γιάννης Βόγλης όπου νοσηλευόταν. Χαρακτηριστικό της δύσκολης κατάστασης που είχε περιέλθει η υγεία του είναι το γεγονός ότι σε διάστημα δυόμιση μηνών είχε υποβληθεί σε τρεις επεμβάσεις, καθώς έπασχε από ειλεό.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο στη θεατρική παράσταση “Η άνοδος του Αρτούρο” το 1961, υπό τη σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία “Οι Υπερήφανοι“. Έγινε γνωστός από την ταινία “Κορίτσια στον ήλιο” το 1968 και έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου με τη φράση “Στάσου μύγδαλα“, ενώ σημαντική ήταν και η ερμηνεία του στην ταινία “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο” του Βασίλη Γεωργιάδη.

Ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο και συνεργάστηκε και με άλλους αξιόλογους ηθοποιούς, όπως η Έλλη Λαμπέτη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Μάνος Κατράκης κ.ά. Εργάστηκε ως βασικό στέλεχος του ΚΘΒΕ.

Υπήρξε μέλος του θιάσου “Ανατολή” κατά τη δεκαετία του ’80. Έχει πάρει μέρος σε πολλές εκδηλώσεις ως αφηγητής, ενώ έχει ασχοληθεί επίσης και με τη σκηνοθεσία.

Μερικές από τις πιο σημαντικές παραγωγές του ήταν οι ταινίες “Καπετάν Μιχάλης“, “Αλέξης Ζορμπάς“, “Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ“, “Αγαπημένε μου Παππού“, ο “Προμηθέας Δεσμώτης” του Αισχύλου, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα, την Κύπρο και τον Καναδά.

Το 2000 – 2005 βρέθηκε στην Κύπρο όπου υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής στους Οργανισμούς Ε.Θ.Α.Λ της Λεμεσού και του Θεάτρου “Σκάλα” της Λάρνακας. Σκηνοθέτησε παραγωγές όπως: “Βασίλης Τσιτσάνης”, “Φονιάς”, “Αδελφοί Καραμαζόφ” κ.α.

Τον Οκτώβριο του 2009, επιλέχτηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας από το Διοικητικό Συμβούλιο του θεάτρου.

Ο Γιάννης Βόγλης αφηγείται τη ζωή του

Ο πατέρας, με καταγωγή από τη Σμύρνη, χάθηκε στον πόλεμο.«Τρία χρόνια μετά, η μητέρα παντρεύτηκε έναν φίλο του, τον Περικλή. Απλός άνθρωπος, λαϊκός, με μεγάλωσε σε ένα σπίτι που τα βιβλία ήταν στοίβες παντού. Σε μικρή ηλικία είχα διαβάσει όλους τους σπουδαίους Ελληνες. Δεν είχα εκφράσει καλλιτεχνικές ανησυχίες μέχρι που στο νυχτερινό σχολείο (εμπορική σχολή) τις εντόπισε ένας εξαιρετικός φιλόλογος, ο Κοφινάς. Ενα βράδυ, μας πήγε να δούμε “Προμηθέα Δεσμώτη” με τον θίασο του Λίνου Καρζή και πρωταγωνιστή τον Μάνο Κατράκη στο Ηρώδειο. Ξέκοψα από τα αστεία της παλιοπαρέας και κατέβηκα στο κάτω διάζωμα» «Αυτό θέλω να κάνω», ομολόγησε στον εαυτό του κι αργότερα στον καθηγητή του, έχει πει στην «Καθημερινή».

Όχι, δεν ήταν αυτό που θα λέγαμε «καλό παιδί». Από μικρός ήταν ζωηρός αλλά ο πατριός του τον στήριξε στην απόφασή του αυτή. «Να πας και θα τα καταφέρουμε», του είπε. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέτρου Κατσέλη και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται στο Εθνικό Θέατρο. Η πρώτη συνεργασία με το Εθνικό ήταν να κάνει το «κοντάρι», το βουβό πρόσωπο σε τραγωδίες. 

Το αληθινό όνομα του Γιάννη Βόγλη ήταν Γιάννης…Γκόγκλης. «Ήταν δυσλεκτικό, καμιά εφημερίδα δεν το έγραφε σωστά και αποφάσισα ότι έπρεπε να το απλοποιήσω, χωρίς βέβαια να ξέρω ότι είναι αρβανίτικο και ότι σημαίνει μικρούλης» έχει πει σε εκπομπή του ΣΚΑΙ.

Ο Βόγλης συνεργάστηκε με μεγάλους ηθοποιούς και σκηνοθέτες ως ηθοποιός αλλά και ως παραγωγός. Αυτή η τελευταία ιδιότητα του κόστισε πολλά χρέη. «Δούλευα δέκα χρόνια στην τηλεόραση για να ξοφλήσω τα χρέη μου. Δεν ήθελα να λένε ότι ο Βόγλης χρωστάει…», έχει πει. Βρέθηκε και στο τιμόνι σημαντικών πολιτιστικών φορέων. «Η ζωή μου μοιάζει με καρδιογράφημα, τα πάνω και τα κάτω. Πάντα τολμούσα. Μόλις ένιωθα τα πόδια μου να βγάζουν ρίζες, δοκίμαζα αλλού», έχει πει. 

Για το «ειδύλλιο» με τη Λόμπεργκ: «Ποτέ δεν θα ρίσκαρα τη φιλία του Βασίλη για λίγο σεξ». 
Σταθμός στην κινηματογραφική του πορεία ήταν η ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Κορίτσια στο ήλιο» με την Αν Λόμπεργκ.  «Τότε, ο Βασίλης Γεωργιάδης μου είχε πει “Βόγλη να θυμάσαι ότι αυτή η φράση θα σε κυνηγάει για όλη σου τη ζωή”. Πόσο δίκιο είχε…Ακόμη μου φωνάζουν στο δρόμο “στάσου μύγδαλα”», έχει σημειώσει.

Αλήθεια, πλέχτηκε ειδύλλιο με την όμορφη Σουηδέζα; Λένε πως ερωτευμένος μαζί της ήταν ο σκηνοθέτης, Βασίλης Γεωργιάδης, ενώ ο εκείνη δεν είχε μάτια παρά μόνο για τον όμορφο πρωταγωνιστή.«Ποτέ δεν έγινε κάτι μεταξύ μας γιατί ήμουν ερωτευμένος με τη γυναίκα μου», έχει πει. «Ούτε, όμως, κι εκείνη μου είπε τίποτα. Σεβόταν το ότι ήμουν παντρεμένος. Κάποτε ένας μη εκτιμητέος παραγωγός άφησε ένα υπονοούμενο. Του απάντησα πως ποτέ δεν θα ρίσκαρα τη φιλία του Βασίλη για λίγο σεξ». 

Για το γάμο του που άντεξε πάνω από μισό αιώνα

Ο Γιάννης Βόγλης ήταν από τις λίγες περιπτώσεις μεγάλων Ελλήνων ηθοποιών που έμεινε παντρεμένος με την ίδια γυναίκα για πάνω από μισό αιώνα. Μαζί με τη, Σκωτσέζικης καταγωγής, Μιράντα, ήταν παντρεμένος 56 χρόνια και είχαν αποκτήσει δυο γιους και δυο εγγόνια. 

«Το ότι είμαστε ακόμη μαζί και είμαστε αχώριστοι, οφείλεται αποκλειστικά στην υπομονή τη δική της και τις αντοχές της», είχε πει. Γνωρίστηκαν το 1959. «Πριν παντρευτούμε, όταν αποφασίσαμε να είμαστε μαζί, της είπα “Έχε υπόψη σου ότι είναι πρώτα η δουλειά μου και μετά εσύ”», έχει αναφέρει. «Το ότι είμαστε ακόμη μαζί και είμαστε αχώριστοι, οφείλεται αποκλειστικά στην υπομονή τη δική της και τις αντοχές της. Με κάνει περήφανο αυτό, γιατί η ζωή με έναν καλλιτέχνη δεν είναι πολύ εύκολη», είναι η εξομολόγησή του σε περιοδικό της Πάτρας «The best magazine». «Συνήθως οι γυναίκες δεν συμβιβάζονται με αυτό. Πολλές φορές λένε “ναι” για να κλείσει το θέμα και μετά αλλάζουνε. Πρέπει να πω ότι η γυναίκα μου, η οποία είναι και Σκωτσέζα – και ίσως έχει σημασία αυτό -, όχι μόνο το δέχθηκε, αλλά και το τίμησε όλα αυτά τα χρόνια. Ποτέ δε διεκδίκησε να ασχοληθώ μαζί της στη διάρκεια της δουλειάς μου. Επίσης, ήταν πολύ καλή μητέρα για τα παιδιά μας, γιατί στη μάνα είναι η βασική ευθύνη για το σωστό μεγάλωμα των παιδιών. Αν υπάρξει μια προτομή, τότε θα είναι δική της».

Για τον έρωτα και την αγάπη 

«Κακά τα ψέματα, μην κοροιδευόμαστε. Όποιος άντρας μπορεί να πει ότι φοράει φωτοστέφανο είναι αστείο. Είναι κουτό να το πιστεύουμε. Ένας σοφός φίλος μου είχε πει ότι ο έρωτας τρέφεται από τις αντιθέσεις και η αγάπη από τη δύναμη της συγγνώμης. Ο έρωτας περνάει και είναι ένα παροδικό συναίσθημα, αυτό που μένει είναι πόσο ουσιαστικά και βαθιά αγαπάς τον άλλον. Η αγάπη σήμερα και αιώνια είναι το μεγάλο ζητούμενο.»

Για την περιπέτεια με τον καρκίνο της συζύγου του που αντιμετώπισε τρεις φορές: 

«Μιλάμε για καρκίνο στα 39 της χρόνια. Έπρεπε να φύγουμε στο εξωτερικό για να εγχειριστεί. Όταν επέστρεψα, έπειτα από αρκετό καιρό, η εταιρία που είχα στη Θεσσαλονίκη δεν πήγαινε καλά. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε στην Αθήνα. Ήμουν ψύχραιμος, δεν είμαι από τους άντρες που χάνουν εύκολα την γη κάτω από τα πόδια τους. Όταν αντιμετωπίζεις μια δυσκολία, δεν την αφήνεις να σε πάρει από κάτω. Όταν πέσεις πρέπει να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να συνεχίσεις με πείσμα», έχει πει στο Εγώ.

Όσο για το πώς το αντιμετώπισε η σύζυγός του; «Θαυμάζω πραγματικά την εσωτερική της δύναμη. Μέχρι σήμερα έχει έρθει αντιμέτωπη τρεις φορές με την συγκεκριμένη αρρώστια και είναι είναι μία χαρά γιατί έχει απίστευτη εσωτερική δύναμη».

Για την πολιτική

«Ονειρεύομαι μια Αριστερά που πιστεύει στην επικοινωνία όχι στην εξουσία. Τι πλατφόρμες και μ….ες»!, έχει πει. 

Για το χρόνο και το θάνατο

Ο Γιάννης Βόγλης είχε παραδεχτεί ότι τον φόβιζε ο χρόνος. «Αναρωτιέμαι πόσος που έχει μείνει να κάνω κάποια πράγματα», έχει πει στην Καθημερινή αναλογιζόμενος τα λόγια του «Θείου Βάνια» του Τσέχωφ

Η τελευταία του παράσταση

Η τελευταία παράσταση στην οποία έπαιξε ο αγαπητός ηθοποιός ήταν ο «Θείος Βάνιας» του Αντόν Τσέχωφ, που «ανέβηκε» έως τις αρχές του Γενάρη στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου. Ο Γιάννης Βόγλης έπαιξε τον καθηγητή Σερεμπριάκωφ, πλαισιωμένος από έναν αξιοζήλευτο θίασο, στον οποίο συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι Γιάννης Φέρτης, Στέλιος Μάϊνας, Έρση Μαλικένζου και Μαρίνα Ψάλτη.