Τις μέρες της εσωτερικής «έντασης» που διανύουμε οι τίτλοι: η χώρα σε κλοιό, έμφραγμα, εξέγερση κλπ και η αποσπασματική παρουσίαση δηλώσεων, «ειδήσεων», αναλύσεων αποκαλύπτουν την προβληματική λειτουργία ποικιλώνυμων παραγόντων της «δημόσιας» ζωής και επικοινωνιακών μηχανισμών.
Ο λαϊκισμός των «αντι- λαϊκιστών «και η ρητορική των λαϊκιστών της «άλλης όχθης» ανταγωνίζονται σε πομπώδεις «μικρό-μεγαλοστομίες» στον δακτύλιο του φόβου τους για ολόκληρη την αλήθεια στο λαό.
Τελικά το τι έρχεται για τους απλούς ανθρώπους άλλη μια φορά είναι «άγνωστο». Το ζήτημα είναι (μόνο;) αν φεύγει η κυβέρνηση και ανεβαίνει η ΝΔ, με μεταβατικό κυβερνητικό σχήμα ή όχι, ή αν τούτες και τις επόμενες εβδομάδες στρώνεται το χαλί για 4ο μνημόνιο;
Οι διαβεβαιώσεις περί «εξόδου» με τα τωρινά δεδομένα και όταν η χώρα έχει προσδεθεί (με ευθύνη των κύριων πολιτικών δυνάμεων) στην μνημονιακή διαχείριση είναι κάλπικες χαραμάδες ελπίδας, «πολιτικό εμπόριο αισιοδοξίας».
Άλλο η παράδοση της μνημονιακής σκυτάλης και διαφορετικό η λύση της κρίσης.
Το λάθος του προγράμματος ή της εφαρμογής του με τις κυλιόμενες ευθύνες, τους αλληλόχρεους λογαριασμούς σκοπιμοτήτων και την χειραγώγηση της πληροφόρησης ή παραπληροφόρησης υπονομεύουν την αποτελεσματικότητα του όποιου, έστω και κακού κυβερνητικού σχεδίου, κυρίως όμως την ανάδειξη από το λαό πιο ευέλικτων, σωστών πολιτικών προτάσεων, σοβαρών θέσεων και προσώπων.
Τελικά ο κλοιός είναι στην υγιή παραγωγική μηχανή του τόπου και τον λαό δηλ. στην ατμομηχανή όταν η πατρίδα είναι ανοιχτή, χωρίς οριογραμμή στις νέες θύελλες – οικονομικές, μεταναστευτικές, γεωπολιτικές – που έρχονται από παντού, από το διεθνές, ευρωπαϊκό συντηρητικό κατεστημένο, το μεσογειακό, μεσανατολικό περιβάλλον.
Ο αφελληνισμός επιχειρήσεων, υποδομών, δικτύων, αξιοποίησης των φυσικών πόρων, δανείων, ακινήτων και οτιδήποτε έχει «αξία» στους αγοραίους πλειστηριασμούς επιτείνει τον κύκλο φθοράς.
Αρκετοί με επιλεκτική μνήμη ή ανάγνωση πλευρών της ιστορίας, των εξελίξεων, είναι έτοιμοι να υψώσουν και πάλι την κραυγή:
Και τι μπορεί να γίνει αφού είμαστε υπερχρεωμένοι;
Αν αντιστρέψουμε το ερώτημα:
Δηλ. αν καταστραφεί η κοινωνική ασφάλιση, γίνει πιο βαριά η φορολογία, συρρικνωθούν ως κρατική φιλανθρωπίας οι ιατροφαρμακευτικές παροχές, τα σχολεία περιοριστούν στα όρια του κέντρου κάθε δήμου κ.ά., δηλαδή γίνουν οι «τέλειες» εξισώσεις για «οικονομίες κλίματος» θα υπάρξει ανάκαμψη;
Οι κορώνες με συγκρούσεις άνευ στρατηγικής κάποιοι «εκτιμούν» ότι «βολεύει» πρόσκαιρους κομματικούς ανταγωνισμούς. Όμως είναι πολλά τα χρόνια της κρίσης για να επιτρέπουν την ανυπαρξία στοιχειώδους διορατικότητας!
Ο χρόνος – γέφυρα ανάμεσα στα τωρινά και το μεσόπροθεσμο κρύβει πολλά: ένα ή δύο βήματα για το ασφαλιστικό ή φορολογικό; Τακτικές της κυβέρνησης, με ποιο βάθος;
Η αποφυγή ενός 4ου μνημονίου έχει ζωτικό, παραγωγικό χρόνο εικοσιπέντε εβδομάδων.
Αν δεν τα καταφέρουμε μπορεί να αναλογιστεί κανείς τι σημαίνει σε προϋποθέσεις, όρους και στο χρόνο η επιμήκυνση της περιπέτειας.
Τότε η απογοήτευση μπορεί να μετατραπεί σε συλλογική (όχι ατομική ) απόγνωση και να εκδηλωθεί ως «τραυματική και χαώδης»!
Η διέξοδος είναι στην σύνεση, ευθύνη, στην άφθαρτη σχέση, συνεννόηση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και την κοινωνία.
Είναι επείγον δηλαδή ο κλοιός να ανοίξει προς τα έξω και όχι να «γίνεται» σύνορο διαίρεσης εντός της χώρας.
Προηγούμενα άρθρα
Ο Δήμος Αθηναίων προχωρά σε σαρωτικές αλλαγές στη δημοτική αστυνομία, σε συνέχεια της εξάρθρωσης του…
Τέλος Ιουλίου με αρχές Αυγούστου με την πιθανότερη ημερομηνία να είναι τη Δευτέρα 29 Ιουλίου,…
Κάτω από το βάρος αυξανόμενων πιέσεων και όντας αντιμέτωπος με ολοένα ευρύτερη αμφισβήτηση εξαιτίας των…
Δεύτερη φορά ο ίδιος υπουργός παιδείας φέρνει προς τροποποίηση άρθρα του νόμου Κεραμέως του 2022,…
«Ενώ θα έπρεπε να συζητάμε θέματα ουσίας όπως το νομοσχέδιο για τον τουρισμό, την ενίσχυση…
Με μια απίστευτη εμφάνισή της η McLaren κατάφερε να πετύχει το απόλυτο στο Grand Prix…