Το Μαξίμου απαντά για τους διορισμούς συγγενών στο Δημόσιο

Στα «διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης», μάλλον ένα από αυτά είμαστε κι εμείς, επιτίθεται το μέγαρο Μαξίμου για τον σάλο που έχει προκληθεί με τους διορισμούς ημετέρων στο δημόσιο.

Το πρωθυπουργικό γραφείο περνά στην αντεπίθεση επιχειρηματολογώντας ότι πρόκειται για μετακλητούς ή αποσπασμένους υπαλλήλους και όχι μόνιμους. Το Μαξίμου χαρακτηρίζει απολύτως ψευδές ότι αυξήθηκαν. Κάνει λόγο για προκλητική διαστρέβλωση της αλήθειας και επικαλούμενο επίσημα στοιχεία του ΥΠΕΣΔΑ τονίζει ότι επί διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν 1.173 οι μετακλητοί ενώ επί ΣΥΡΙΖΑ είναι 618.

«Η κυβέρνηση της αριστεράς δεν θα διορίσει τα δικά της παιδιά, δεν θα κάνει αυτό που έκαναν μισό αιώνα τώρα οι κύριοι της ΝΔ και του ΠαΣοΚ. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ας το καταλάβουν» τονίζει στο άτυπο σημείωμά του το Μαξίμου και διερωτάται:

Μήπως έπρεπε ο Τσίπρας να κρατήσει του συμβούλους του Σαμαρά;

«Αλήθεια την ιδιαιτέρα γραμματέα του ένας υπουργός πως θα την επιλέξει; Δεν θα πρέπει να είναι πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του; Οι κύριοι της αντιπολίτευσης με ποια διαδικασία επιλέγουν τους συνεργάτες τους; Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης τους δεκάδες συνεργάτες που είχε στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης με ποια διαδικασία τους επέλεξε; Ο ανιψιός του κ. Μητσοτάκη με ποια διαδικασία διορίστηκε στο γραφείο του; Και με ποια διαδικασία του επιτρέπεται αν ασκεί και το επάγγελμά του; Μήπως ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να κρατήσει τους συμβούλους του κ. Σαμαρά; Ο Ομπάμα του Μπους; Ας μας το πουν!».

Αναλυτικά το non paper Μαξίμου

Τα γνωστά διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης επιτίθενται κατά της κυβέρνησης ότι δήθεν επιχειρεί την άλωση της δημόσιας διοίκησης. Προσπαθούν να ταυτίσουν την σημερινή κυβέρνηση με όλες τις προηγούμενες που δημιούργησαν αυτό το κράτος και αυτή τη δημόσια διοίκηση. Κύρια προσπάθεια να περάσει το «όλοι τα ίδια είναι» καθώς δεν μπορούν να… αθωώσουν τις προηγούμενες κυβερνήσεις –τι να υποστηρίξουν ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι πρότυπο ενάρετης διαχείρισης; Η σημερινή κυβέρνηση, όμως, και αυτό το έχει αποδείξει, δεν είναι ούτε διεφθαρμένη, ούτε εξουσιομανής.

1. Υποστηρίζουν ότι αυξήθηκαν, δήθεν, και μάλιστα προκλητικά, οι διορισμοί μετακλητών υπαλλήλων.

Απολύτως ψευδές. Ο συνολικός αριθμός των πάσης φύσεως μετακλητών υπαλλήλων στα πολιτικά γραφεία μελών της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου [Δεκέμβριος 2014]: 1.173. Ο συνολικός αριθμός πάσης φύσεως μετακλητών υπαλλήλων [ειδικοί σύμβουλοι, ειδικοί συνεργάτες και λοιποί μετακλητοί] στην κυβέρνηση Τσίπρα: 618 [19.01.2016] -επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών. Επίσημα στοιχεία που αποδεικνύουν το μέγεθος της προκλητικής διαστρέβλωσης της αλήθειας. Υπάρχει, όμως, και άλλη προσπάθεια διαστρέβλωσης.

α. Γίνεται σύγκριση του Σεπτεμβρίου 2015 με τον Ιανουάριο του 2016 προκειμένου να εμφανιστεί μεγάλη αύξηση του αριθμού των μετακλητών υπαλλήλων. Γίνεται, δηλαδή, σύγκριση με τον Σεπτέμβριο του 2015, μήνα κατά τον οποίο έχει παραιτηθεί η κυβέρνηση και δεν υπάρχουν μετακλητοί υπάλληλοι στους υπουργούς με μία κανονική κοινοβουλευτική περίοδο!

β. Έως το Νοέμβριο του 2015, στο υπουργείο Εσωτερικών, στην εργασιακή σχέση «μετακλητοί υπάλληλοι» καταχωρούνταν μόνο όσοι κατείχαν θέση «μετακλητού υπαλλήλου». Από το Νοέμβριο του 2015, όμως, και μετά η εργασιακή σχέση «μετακλητοί» περιλαμβάνει και τους Ειδικούς Συμβούλους, Ειδικούς Συνεργάτες, Επιστημονικούς Συνεργάτες.

Ας σταματήσουν, λοιπόν, τη σπέκουλα. Οι μετακλητοί υπάλληλοι επί κυβερνήσεως Σαμαρά – Βενιζέλου ήταν σχεδόν διπλάσιοι.

2. Υποστηρίζουν ότι δήθεν η σημερινή κυβέρνηση διορίζει, συνεχώς, στο δημόσιο τα δικά της παιδιά.

Απολύτως αναληθές. Δεν υπήρξε κανένας διορισμός μονίμου υπαλλήλου -μιλάμε για την επιτομή του λαϊκισμού. Οι μετακλητοί υπάλληλοι στα πολιτικά γραφεία των υπουργών δεν είναι διορισμοί, αφορούν προσωρινές θέσεις που παύουν να ισχύουν όταν αποχωρήσει, για οποιονδήποτε λόγο, ο υπουργός –ανασχηματισμός, αλλαγή κυβέρνησης. Τα παπαγαλάκια του διαδικτύου παρουσιάζουν τους μετακλητούς ως μόνιμους υπαλλήλους αποκρύπτοντας παντελώς το γεγονός ότι πρόκειται για προσωρινές θέσεις, που δεν δημιουργούν καμία προοπτική ή προσδοκία μονιμοποίησης. Οι θέσεις, μάλιστα. Αυτές έχουν μειωθεί επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης. Ας γνωρίζουν ότι οι διορισμοί μονίμων δημοσίων υπαλλήλων θα γίνουν αποκλειστικά με διαδικασίες ΑΣΕΠ, με διαφάνεια και αντικειμενικότητα. Η κυβέρνηση της αριστεράς δεν θα διορίσει τα δικά της παιδιά, δεν θα κάνει αυτό που έκαναν μισό αιώνα τώρα οι κύριοι της ΝΔ και του ΠαΣοΚ. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ας το καταλάβουν.

3. Ισχυρίζονται ότι στα πολιτικά γραφεία μελών της κυβέρνησης διορίζονται πολιτικοί «φίλοι» της Κυβέρνησης.

Η επιτομή του λαϊκισμού. Αλήθεια την ιδιαιτέρα γραμματέα του ένας υπουργός πως θα την επιλέξει; Δεν θα πρέπει να είναι πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του; Οι κύριοι της αντιπολίτευσης με ποια διαδικασία επιλέγουν τους συνεργάτες τους; Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης τους δεκάδες συνεργάτες που είχε στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης με ποια διαδικασία τους επέλεξε; Ο ανιψιός του κ. Μητσοτάκη με ποια διαδικασία διορίστηκε στο γραφείο του; Και με ποια διαδικασία του επιτρέπεται αν ασκεί και το επάγγελμά του; Μήπως ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να κρατήσει τους συμβούλους του κ. Σαμαρά; Ο Ομπάμα του Μπους; Ας μας το πουν!…

4. Ωρύονται τα γνωστά κέντρα της διαπλοκής ότι δήθεν η κυβέρνηση αύξησε τις αποδοχές των ειδικών συμβούλων / συνεργατών των πολιτικών γραφείων των μελών της κυβέρνησης αλλά και συνολικά τις αποδοχές των υπηρετούντων στις διάφορες μετακλητές θέσεις.

Το απόλυτο ψέμα. Με το πρόσφατο μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων, που ψηφίστηκε από αυτή τη Βουλή, μειώθηκαν οι αποδοχές των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων των υπουργείων και μειώθηκαν, σχεδόν στο σύνολό τους, οι αποδοχές όλων των υπηρετούντων σε πολιτικά γραφεία μελών της Κυβέρνησης. Σε αντίθεση με τις πρακτικές των προηγούμενων Κυβερνήσεων, ΝΔ και ΠαΣοΚ, οι οποίες προέβλεπαν ειδικό μισθολόγιο για τις μετακλητές θέσεις και καθόριζαν τις αποδοχές τους μέσα από δαιδαλώδεις διοικητικές διαδικασίες -άγνωστες στο ευρύ κοινό-, η σημερινή Κυβέρνηση επέλεξε, για πρώτη φορά, οι αποδοχές των υπηρετούντων σε πολιτικά γραφεία μελών της κυβέρνησης να ενταχθούν στο ενιαίο μισθολόγιο. Προβλέφθηκαν ρητά στο νόμο, ενώ υπήρξε και σύνδεση των αποδοχών με τα τυπικά προσόντα. Ένας κάτοχος, δηλαδή, μεταπτυχιακού να λαμβάνει υψηλότερο μισθολογικό κλιμάκιο απ’ ότι ένας απόφοιτος πανεπιστημίου, ένας κάτοχος διδακτορικού, υψηλότερο απ’ ότι ένας μεταπτυχιακός, κ.λπ. Αυτή η προσπάθεια εξορθολογισμού και απόλυτης διαφάνειας των αποδοχών, παρουσιάζεται ως θέσπιση προκλητικών αποδοχών από την κυβέρνηση.

5. Σύστημα αξιολόγησης και αξιοκρατία αλά Μητσοτάκη

Ο κ. Μητσοτάκης εισήγαγε ένα σύστημα αξιολόγησης που προέβλεπε υποχρεωτική αρνητική βαθμολογία για συγκεκριμένο ποσοστό υπαλλήλων ανά διεύθυνση. Ένα σύστημα με καθαρά τιμωρητική διάθεση, προάγγελο μελλοντικών απολύσεων και δημιουργίας ενός σώματος άβουλων και πειθήνιων δημοσίων υπαλλήλων.

Και το χειρότερο το κρατήσαμε για το τέλος: Ο κ. Μητσοτάκης, με μια απλή διάταξη νόμου, καθαίρεσε το σύνολο των προϊσταμένων γενικών διευθύνσεων, διευθύνσεων και τμημάτων όλων των φορέων της δημόσιας διοίκησης και προχώρησε στον ορισμό καινούριων με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης. Δεν δίστασε, μάλιστα, να μετατρέψει σε απλούς υπαλλήλους γενικούς διευθυντές, υψηλών τυπικών προσόντων, που είχαν κριθεί για αυτές τις θέσεις από τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια. Αυτή τη δημόσια διοίκηση ονειρεύονται;

6. Γιατί η επίθεση στην κυβέρνηση

Η επίθεση, λοιπόν, προς την κυβέρνηση, με κατασκευασμένα στοιχεία, γίνεται κυρίως για δυο λόγους:

α. Να εδραιωθεί η πεποίθηση στον απλό πολίτη, ότι «όλοι το ίδιο είναι». Ότι και η κυβέρνηση αυτή είναι ότι και οι προηγούμενες: ένα φαύλο και σάπιο καθεστώς.

β. Για να αποδομηθεί το νομοσχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση για τη δημόσια διοίκηση. Νομοσχέδιο που έρχεται να βάλει ταφόπλακα στις πιο μαύρες σελίδες του πελατειακού κομματικού κράτους και να δημιουργήσει μια δημόσια διοίκηση, ανεξάρτητη και αξιοκρατική που θα λειτουργεί επ’ ωφελεία του δημοσίου και όχι του κομματικού συμφέροντος. Αντί να ανησυχεί το νέο σύστημα της ΝΔ καλό θα είναι να ψηφίσει η ΝΔ το νομοσχέδιο για τη δημόσια διοίκηση προκειμένου να σταματήσει το κομματικό και ρουσφετολογικό κράτος.