Το ρολόι έχει ήδη χτυπήσει. Η καθαρή σκέψη, ο ορθολογισμός και ο ρεαλισμός σε νέα λογική για την αναδιάρθρωση του κράτους, της πολιτικής ζωής απαντά στην πολλαπλή κρίση.
Η πατρίδα και η Ευρώπη βρέθηκαν και άλλοτε στην δίνη σύνθετων καταστάσεων και περιπετειών. Κατάφεραν να βγουν με πίστη σε αξίες, με ραχοκοκαλιά τις πολιτικές αξιοπρέπειας, κοινωνικών ιεραρχήσεων και πολιτισμού, με εμπνευσμένους ανθρώπους.
Δυστυχώς αποτελούμε ακραίο υπόδειγμα περιδίνησης, χωρίς όραμα, σε μια Ευρώπη που «παίζει» με την πολιτική διαχείριση (και δεν συνιστά πάντα πολιτική) το «έργο: νικητές και ηττημένοι» με χώρες και αγορές.
Μία αναδρομή στον τελευταίο χρόνο, στα μνημόνια, την ανεργία, τις συντάξεις, το αγροτικό εισόδημα ή τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, την μετανάστευση των νέων επιστημόνων, την πρώτη κατοικία και τα δάνεια, την παιδεία, την υγεία, το κόστος ζωής, τον προϋπολογισμό, τις εκλογές, τις αντιπαραθέσεις, διαπιστώνει την κυλιόμενη «αφασία» και «καλποκαπηλεία», την αποκοπή από την εποικοδομητική αναμέτρηση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης υπέρ της χώρας. Αυτό ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες και πάλι και εκτιμάται ότι θα ενταθεί το πρώτο τρίμηνο του νέου χρόνου.
Η δημόσια σφαίρα, οι πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις, οι αντιθέσεις κατατάσσονται σε νόθο «μοντέλο». Είναι μια «λάβα» που άλλοτε ρέει και άλλοτε «στερεοποιείται» δηλ. ένα άγονο έδαφος σε κάθε εκδοχή.
Η εργαλειοποίηση του Κράτους και των θεσμών για την προώθηση κομματικών σκοπών είναι το προϊόν ενός ανολοκλήρωτου καπιταλισμού. Αντικατοπτρίζει την ανεπάρκεια των συντηρητικών, φιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατών, «αριστερών, κεντρώων, δεξιών,» να κατανοήσουν τη φύση και τον χαρακτήρα των προβλημάτων. Το τοπίο αυτό επιδεινώνουν οι νεοφιλελεύθερες νόρμες της τρόικας, όπου επικάθονται ως «ηφαιστειακή» τέφρα.
Η κυκλική πολιτική αναποτελεσματικότητα και αναπαραγωγή της κρίσης μας φέρνουν μπροστά σε ακόμη πιο διαλυτικά δεδομένα. Το δέσιμο υγιούς σπονδυλικής στήλης στην κοινωνία και την χώρα απαιτεί ουσιαστικές πολιτικές προοπτικής.
Θεμελιώδες ζήτημα είναι μια σύγχρονη, ικανή, παραγωγική διακυβέρνηση. Από την μίξη του χυλού επιτηδείων διαχειριστών της εξουσίας, ειδικών χωρίς ειδικότητα, λόμπυ, παρασιτικών δυνάμεων, πρέπει να επιτύχουμε κυβερνησιμότητα με:
Έτσι προάγεται η διαφάνεια και η ιδιότητα του πολίτη με συνείδηση των περίπλοκων και δύσκολων καταστάσεων. Κυριαρχεί το στοιχείο της ανόδου, το πρόταγμα της δικαιοσύνης, της ανάπτυξης, της καινοτομίας. Επέρχεται η “αποκόλληση” του πολίτη από την φαντασίωση για λύτρωση με μαγικό τρόπο και αντιμετωπίζονται και τα φασιστικά μορφώματα.
Εκτός από νέα συστήματα, θεσμούς και μεθόδους, απαιτείται και πανοραμική οπτική. Εδώ είναι και η πρόκληση της συνταγματικής αναθεώρησης με ιστορική αξία.
Από την μελαγχολία για την κατάσταση, να τολμήσουμε την φυγή με οδηγό τα λόγια του ποιητή- συγγραφέα Fernando Pessoa: «Όλα αξίζουν τον κόπο, αν η ψυχή δεν είναι μικρή»!
Προηγούμενα άρθρα
Ο Δήμος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου ανακοινώνει τη δυνατότητα Ρύθμισης Οφειλών που έχουν βεβαιωθεί έως τις…
Ο Δήμος Αθηναίων ενημερώθηκε από την Ελληνική Αστυνομία για το περιστατικό που αφορά τη χορήγηση…
Ενημερωτική εκδήλωση για τη σκολίωση και την προληπτική εξέταση στα παιδιά διοργανώνει ο Δήμος Βριλησσίων…
Με ανακοίνωσή της η δημοτική παράταξη «Αγαπάμε το Χαλάνδρι», που έχει επικεφαλής την Κρίστη Αγαπητού…
Οι γυναίκες εξακολουθούν να γίνονται στόχοι βίας ακόμα και μετά από καταγγελίες, δείχνοντας σοβαρά κενά…
Μετά τις χθεσινές, ραγδαίες εξελίξεις και τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά,…