Γιάννης Ν. Κουμέντος*: Περί «Γυμνασιοποίησης» του Δημοτικού Σχολείου

Στη Βουλή ο Υπουργός Παιδείας κ.Νίκος Φίλης αναφέρθηκε στο «κακό της Γυμνασιοποίησης» του Δημοτικού Σχολείου. Είναι φανερό πως οι συνεργάτες –σύμβουλοι του Υπουργού Παιδείας αναπαράγουν  και προωθούν  προς την πολιτική ηγεσία τη συντηρητική προσέγγιση που είχαν για τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια του «Νέου Σχολείου» , όταν ήταν συνδικαλιστές. Γνωρίζουμε  τις απόψεις, τις θέσεις που προέβαλαν καθώς και  τις πρακτικές που ακολούθησαν .

Η περίφημη «Γυμνασιοποίηση» του Δημοτικού αναφέρεται στη δημιουργία των ολοήμερων Δημοτικών Σχολείων με το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ).Δηλαδή  στην αντίθεση της  λειτουργίας  των δημόσιων δημοτικών σχολείων με υποχρεωτικό πρωινό ωράριο ,για όλους τους μαθητές  8.00-14.00 και  με την εισαγωγή  μαθημάτων  όπως  της Πληροφορικής, των Αγγλικών, της Φιλοαναγνωσίας ή δραστηριοτήτων όπως η ανάπτυξη δεξιοτήτων  στο Χορό ,στη Μουσική, στην Αισθητική Αγωγή–Καλλιτεχνικά ή στην αλλαγή της διδακτικής μεθοδολογίας  με την ισχυροποίηση της  συνεργατικότητας και της ανακαλυπτικής μάθησης.  Δηλαδή οι «αριστεροί»συνδικαλιστές και τώρα σύμβουλοι του Υπουργού Παιδείας είναι αντίθετοι στην προσφορά του δημόσιου σχολείου σε μαθήματα και δραστηριότητες που «αγόραζαν» οι γονείς στην αγορά της παραπαιδείας!

Η περίφημη «Γυμνασιοποίηση» του Δημοτικού αναφέρεται στη συμμετοχή εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στα Προγράμματα  της Πρωτοβάθμιας και την μετάταξη εκπαιδευτικών από τη Δευτεροβάθμια ή τη χρησιμοποίηση πόρων ΕΣΠΑ για την πρόσληψη αντίστοιχων  αναπληρωτών εκπαιδευτικών ειδικοτήτων. Και φυσικά   εδράζεται στην αντίθεση της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΟΛΜΕ για τις μετατάξει ή μετακινήσεις  προς την Πρωτοβάθμια ,γιατί αρνούνται την υποβάθμιση-υποβιβασμό!!!των  συναδέλφων που μετακινούνται, είτε στο επίπεδο της  μείωσης της «σπουδαιότητας» και της επιστημοσύνης, είτε στο αυξημένο για αυτούς διδακτικό ωράριο. Και όλα αυτά πάντα  με την αγαστή εμφανή ή αφανή  διαχρονική συνεργασία  της διοικητικής γραφειοκρατίας του Υπουργείου που πεισματικά αρνιόταν και αρνείται τη δημιουργία οργανικών θέσεων ειδικοτήτων σε σχολικές μονάδες ή δέσμη σχολικών μονάδων για τις ειδικότητες αυτές.

Η περίφημη «Γυμνασιοποίηση» του Δημοτικού εξορκίζεται και από τους συναδέλφους  της Πρωτοβάθμιας, πρώην συνδικαλιστές και νυν συμβούλους του Υπουργού Παιδείας, ως επικίνδυνη για το ωράριο και την αποκλειστικότητα  του «μπαμπά-μαμά» δασκάλου. Ας  μην ανησυχούν .Ο  εκπαιδευτικός ΠΕ70  (Δάσκαλος/λα) 22 ώρες δίδασκε «δικά»του  μαθήματα στο παλαιού τύπου δημοτικό σχολείο,22 ώρες διδάσκει  και τώρα στα ολοήμερα ΕΑΕΠ και εξακολουθεί  να είναι το σταθερό σημείο παιδαγωγικής  και συναισθηματικής αναφοράς των μαθητών του. Οι υπόλοιπες  13 ώρες διδασκαλίας καλύπτονται  από συναδέλφους εκπαιδευτικών ειδικοτήτων,  με τους οποίους καλείται να συνεργασθεί στα πλαίσια της  τάξης και της  εκπαιδευτικής κοινότητας γενικά.

Η περίφημη «Γυμνασιοποίηση» αναφέρεται  στο  «έγκλημα» της εισαγωγής  και «μη ακαδημαϊκών» μαθημάτων , όπως  της Ευέλικτης Ζώνης που προωθεί τις Καινοτομίες(Αγωγή Υγείας ,Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Πολιτιστικές Δραστηριότητες) και τη διαθεματικότητα, της Πληροφορικής καθώς και  της αύξησης των ωρών Φυσικής Αγωγής και  της Μουσικής. Η οικοδόμηση γνώσεων, η ανάπτυξη δεξιοτήτων και η διαμόρφωση στάσεων και αξιών που συμπεριλαμβάνονται στη φιλοσοφία του «Νέου Σχολείου» ,η οποία πραγματώνεται   μέσα από το πρόγραμμα του ολοήμερου δημοτικού με ΕΑΕΠ είναι η απάντηση  στην αναζήτηση του νέου ρόλου του σχολείου στη σημερινή εποχή. Βέβαια κάποιοι  αναπολούν  την εποχή του σχολείου «παιδοφυλακτήριου» ή «παρκιγκ».Κατά καιρούς υπονόμευσαν  και υπονομεύουν και σήμερα την καθολική εφαρμογή του θεσμού  του ολοήμερου δημοτικού σχολείου με πρόγραμμα ΕΑΕΠ.

Ελπίζω η περίφημη «Γυμνασιοποίηση» να μην αναφέρεται στις υποστηριχτικές δομές και λειτουργίες που έχουν εισαχθεί  στην εκπαίδευση ,όπως τα ΖΕΠ (Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας), οι τάξεις Υποδοχής Ι και ΙΙ  για τους αλλοδαπούς μαθητές, τα Τμήματα Ένταξης και οι παράλληλες στηρίξεις για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Γιατί έχω ακούσει την περίφημη ρήση  «πολύς κόσμος μπαινοβγαίνει στις τάξεις και τα σχολεία, γίναμε πολλοί, χάσαμε την ησυχία  μας».

Ολοκληρώνοντας την παρέμβαση μου θα ήθελα να τονίσω  την ανάγκη υποστήριξης  των εκπαιδευτικών  με επιμόρφωση και καθοδήγηση .Είναι γεγονός ότι οι συνθήκες διαφοροποιούνται και οι απαιτήσεις αυξάνονται  προς τους εκπαιδευτικούς. Και οι συνάδελφοι  των ειδικοτήτων χρειάζονται επιμόρφωση και στήριξη στην  παιδαγωγική διαχείριση των ηλικιών του δημοτικού σχολείου και στη διδακτική μεθοδολογία, αλλά και οι δάσκαλοι/λεςστη διαχείριση των προβλημάτων και κρίσεων της τάξης. Χωρίς τον υποστηριζόμενο και καλά επιμορφωμένο εκπαιδευτικό τάξης δεν πρόκειται καμία αλλαγή να αποδώσει ,καμία καινοτομία να ολοκληρωθεί με επιτυχία.

* Ο Γιάννης Κουμέντος είναι Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.

Προηγούμενα άρθρα

1. Γιάννης Ν. Κουμέντος: Τα ολοήμερα δημοτικά σχολεία με ΕΑΕΠ, ο νέος ρόλος των εκπ/κών και οι δυσκολίες εφαρμογής του προγράμματος
2. Γιάννης Ν. Κουμέντος: Ο νέος ρόλος και οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών
3. Γιάννης Ν. Κουμέντος: Η παγκοσμιοποίηση και η κρίση των Εκπαιδευτικών Συστημάτων
4. Γιάννης Ν. Κουμέντος: «Τηλεσκουπίδια» ή προϊόντα ελεύθερης αγοράς;
5. Γιάννης Ν. Κουμέντος: Νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση: στο κρεβάτι του Προκρούστη