Ο άνθρωπος παρατήρησε τη συμπεριφορά των ζώων και τη χρησιμοποίησε σαν σημάδι για τη δική του πρόγνωση. Η παρατήρηση όμως και των φυσικών φαινομένων οδήγησε στην πρακτική πρόβλεψη του καιρού.
Σήμερα όλα τα παραπάνω σημάδια έχουν εξηγηθεί επιστημονικά, αφού δεν είναι τίποτε άλλο από μετεωρολογικά και φυσικά φαινόμενα. Ακόμα και σήμερα βρίσκει κανείς ψαράδες στα νησιά, που μπορούν να προβλέψουν τον τοπικό καιρό με μεγαλύτερη ακρίβεια από τη γενική πρόγνωση της ευρύτερης περιοχής.
Η Παλαίστρα των Καιρών
Για τον σκοπό λοιπόν της πρόγνωσης του καιρού, οι μοναχοί παππούδες μας, οι παλαιοί Αγιορείτες καλόγεροι εφηύραν ένα δικό τους βαρόμετρο αρκετά αξιόπιστο, την «παλαίστρα των καιρών».
Πρόκειται για μια επιφάνεια ξύλου (ορθογώνιο παραλληλόγραμμο), που στην επιφάνεια του έχει σχεδιασμένο (με μελάνι, ή σκαλιστό, ή πυρογραφία) έναν κύκλο, που μέσα του φέρει ακόμα τρεις κύκλους οι οποίοι είναι χωρισμένοι σε ονομασίες καιρικών συνθηκών και κατεύθυνση ανέμων.
Στο κέντρο του κύκλου τοποθετούν έναν σπόρο από φυτό που ονομάζουν οι μοναχοί «τσίρ τσίρ μπακαξύρ» αλλού το ονομάζουν «στριφοχόρτι» ή «βαρόμετρο» διότι δέκα φορές να αλλάξει ο καιρός, αυτό αυτόματα παίρνει την κατεύθυνση του καιρού.
Οι έξω κύκλοι δείχνουν τις ονομασίες των ανέμων και οι εσωτερικοί κύκλοι δείχνουν τα χειμερινά καιρικά φαινόμενα.
Έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο, με την βαρομετρική πίεση της ατμόσφαιρας ο σπόρος «τσίρ τσίρ μπακαξύρ» παίρνει και την ανάλογη θέση από μόνο του στον πίνακα, γυρνώντας κυκλικά δείχνοντας έτσι η άκρη του σπόρου τον καιρό που θα ακολουθήσει στο προσεχές σχεδόν πεντάωρο.
Ακόμα και αν εμείς του αλλάξουμε θέση, ο σπόρος θα επανέλθει στο σωστό σημείο.
