Όταν κάνεις παρέα με εκατομμυριούχους –όπως αποδεικνύονται πολλοί υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ– χάνεις την αίσθηση του χρήματος. Φυσικό είναι, λοιπόν, να βλέπει ο κ. Νίκος Φίλης σαν «πενταροδεκάρες» τα 50-200 ευρώ μηνιαίως που θα ξοδέψουν επιπλέον για τον ΦΠΑ χιλιάδες νοικοκυριά, ώστε να ενισχύσουν τις σπουδές των παιδιών τους. «Πενταροδεκάρες» είναι προφανώς και τα επιπλέον 100 ευρώ για τους χιλιάδες ηλικιωμένους οι οποίοι «φιλοξενούνται σήμερα στις Μονάδες Φροντίδας και κινδυνεύουν, ελλείψει αντίστοιχων κρατικών δομών, να μείνουν χωρίς στέγη, αφού η αψυχολόγητη αύξηση του ΦΠΑ από το 13% στο 23% σημαίνει 100 ευρώ πρόσθετη μηνιαία επιβάρυνση για τον καθένα» (ανακοίνωση από «Το Ποτάμι» 22.10.2015). Το βασικό πρόβλημα, όμως, δεν είναι οι «πενταροδεκάρες» του κ. Φίλη· από κάπου πρέπει να τις μαζέψει, αφού αποφάσισε να διορίσει χιλιάδες εκπαιδευτικούς. Το θέμα είναι οι άλλες «πενταροδεκάρες», που ελαφρά τη καρδία σκορπούν οι χουβαρντάδες εκατομμυριούχοι και μη υπουργοί. Έτσι πενταροδεκάρα, πενταροδεκάρα ο προϋπολογισμός θα πρέπει να συγκεντρώσει και φέτος περί τα 600 εκατ. για το ασφαλιστικό ταμείο της ΔΕΗ· εμείς θα δώσουμε τα 10 εκατομμύρια ευρώ που ήταν η καλοκαιρινή «τρύπα» του ΟΑΣΑ για να δώσει ο κ. Χρήστος Σπίρτζης «δωρεάν εισιτήρια»· από τα ψιλά μας πληρώνονται οι βόλτες του κ. Πάνου Καμμένου με ό,τι πετάει κι ό,τι κολυμπάει· από το υστέρημά μας δώσαμε 30 εκατ. ευρώ στη θνήσκουσα Βιομηχανία Ζάχαρης, μόνο και μόνο για να ενισχύσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιες περιοχές τα ποσοστά του· τα λεφτά μας ξόδευε η κ. Ρένα Δούρου για να στήνει μαζί με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας εθνικολαϊκά πανηγύρια στην πλατεία Συντάγματος κ.ά.
Είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς γιατί γίνεται τόση φασαρία για τη δήλωση του κυβερνητικού βουλευτή κ. Νικόλα Σεβαστάκη ότι «το πολιτικό κόστος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι, σε σχέση με το κοινό του, από τη δυσαρέσκεια των γονέων των παιδιών των ιδιωτικών σχολείων. Επομένως, δεν έχει και κανένα λόγο να το πάρει πίσω» (Mega 21.10.2015). Την αλήθεια είπε ο άνθρωπος, για την «αναδιανομή» που κάνει η κυβέρνηση. Δεν χαράσσεται πολιτική με βάση το ωφέλιμο για τη χώρα, ούτε καν με γνώμονα τη λογική· όπως έγραψε και ο κ. Γρηγόρης Φαρμάκης για τον ΦΠΑ στα σχολεία, «να τιμωρείσαι φορολογικά επειδή απαλλάσσεις το κράτος από κόστος της εκπαίδευσης του παιδιού σου, που έχεις ήδη πληρώσει». Λες και δεν ξέραμε πως η κυβέρνηση φροντίζει τους πελάτες της, άντε και τα λούσα μερικών υπουργών της.
