Σπύρος Παπασπύρου: Σιγή ιχθύος για την ταμπακιέρα!

Η επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου είναι «σημαντική» αλλά δεν προσθέτει τίποτα για την ζωή και το μέλλον των πολιτών , της Ευρώπης.

Κινδυνεύει δε η κοινωνία μας από τις υπερβολές και την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων.

Οι τελευταίες έρευνες και μελέτες στους Ευρωπαίους πολίτες  (και ημών) δείχνουν ότι αυτοί έχουν υψηλά τον στόχο της ενωμένης Ευρώπης και επιθυμούν την ισχυροποίησή της αλλά διαφωνούν με τις ασκούμενες πολιτικές!

Θεωρούν αναγκαία την ολοκλήρωση της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης (και βέβαια ούτε κουβέντα εδώ στην επίσκεψη  για κοινωνική σύγκλιση , λέξη που προφανώς είναι «απαγορευμένη» στην μνημονιακή περιπέτεια και δεν «επιτρέπεται» ούτε για ένα «σοσιαλιστή») αλλά μεταξύ βορρά και Νότου υπάρχει διαφορετική αντίληψη και θέση για τις πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης και προώθησης της ανάπτυξης!

Επίσης υπάρχει διαφορετικός βαθμός προθυμίας να πληρώσουν για την Ευρώπη στο μέλλον με τούς συνήθεις «ύποπτους» Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία να μην θέλουν και Ισπανία, Πολωνία να θέλουν!

Τέλος σημειώνεται ότι ο βαθμός ενημέρωσης των πολιτών είναι ικανοποιητικός!

ΕΠΟΜΕΝΩΣ είναι ώρα επί της ουσίας να προσεγγιστεί το θεμελιακό ζητούμενο :περισσότερη Ευρώπη , όμως ποιά ; Τι είδους Ευρώπη οικοδομείται; και τι σύγκλιση έχει με την ιδέα και το όραμα της ενιαίας Ευρώπης που οραματίστηκαν και οραματίζονται οι πολίτες της!

ΚΑΛΗ λοιπόν η επίσκεψη (και να αξιοποιηθεί στο πραγματικό της μέγεθος από την κυβέρνηση στις πιέσεις των δανειστών που έχουν ανοίξει τις πύλες της κόλασης για τους επόμενους μήνες) όμως πέρα :

– καλά τα λόγια και οι αναλύσεις για επενδύσεις, τα τραίνα, τις φρεγάτες κλπ (μην μας διαφεύγει όμως ότι η Γαλλία είναι σε περίοδο αποβιομηχάνισης και προβλήματος με το ύψος του δικού της χρέους ) η έξοδος της χώρας μας από την κρίση, όπως Και των υπολοίπων, επιβάλλει ένα New Deal για την Ευρώπη.

Άλλωστε το γεγονός ότι παρά την κρίση προχωρά χωρίς ανανέωση συνθηκών αποδεικνύει και το μεγάλο έλλειμμα ηγεσιών!

-και εδώ μετά την «κανονικότητα» των υποχρεώσεων (προαπαιτούμενα, αξιολόγηση, τράπεζες κλπ) μόνο ευχές και αοριστίες (ακόμη και για το χρέος, δεδομένου ότι η Γαλλία δεν έχει δύναμη διαμόρφωσης των αποφάσεων στην ΕΕ αλλά σχετικής επιρροής) θα ακούσουμε και πάλι!