Μαύρες ημέρες, και μαύρες σελίδες για την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, που κατέγραψε τα χειρότερα αποτελέσματα, τις πιο απογοητευτικές εμφανίσεις της στην προκριματική φάση και ουσιαστικά αποκλείστηκε από το Euro της Γαλλίας μετά την ήττα της και από την Φινλανδία 0-1 μέσα στο «Καραϊσκάκης».
Από το βράδυ τις Παρασκευής, επιχειρώ να διατηρήσω ψύχραιμη και καθαρή σκέψη, ιεραρχώντας τα γεγονότα και τις καταστάσεις που οδήγησαν σε αυτή την τόσο σύντομη και απρόσμενη αποκαθήλωση της εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου. Από την εντυπωσιακά θριαμβευτική της πορεία στο Μουντιάλ της Βραζιλίας ,μέχρι την …εθνική κατακραυγή και την απαξίωση της σήμερα .Σαφέστατα δεν αρέσει σε κανέναν μας να χάνει από την Ρουμανία(0-1) μέσα στο «Καραϊσκάκης», από την Βόρεια Ιρλανδία (0-2),από τα νησιά Φερόε (0-1και 2-1),να φέρνεις ισοπαλία(1-1)στην Φινλανδία και να χάνεις (0-1)την τελευταία σου ελπίδα να ανατρέψεις την ψυχολογία σου πάνω από όλα .
Από την στιγμή που δεν αρέσεις σε εμάς απ έξω φανιστείτε πως μπορεί να νοιώθουν κάποιοι αν όχι οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας. Και αναφέρομαι σε κάποιους ,γιατί οι κάποιοι άλλοι που δεν νοιώθουν τα συναισθήματα και την σημειολογία που προσδιορίζονται από την συμμετοχή σε οποιαδήποτε εθνική ομάδα της χώρας ,είναι καλύτερα να μην καλούνται. Από εκεί και πέρα σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να ακυρώσουμε ποδοσφαιριστές που κάνουν επιτυχημένη καριέρα αρκετοί εξ αυτών σε ομάδες του εξωτερικού και σε ανάλογες δικές μας. Όπως επίσης δεν μπορούμε στην κρίση μας να δεχτούμε ότι, θα έχει κάποιος την φανέλα στο… σπίτι του, είτε παίζει στην ομάδα του, είτε όχι, γιατί έχει τον τάδε μάνατζερ, η γιατί θα πρέπει να τηρηθούν ισορροπίες με την τάδε η την δείνα ομάδα. Και κυρίως, το ποδοσφαιρικό τμήμα της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου των ανδρών ,χθες θα έπρεπε να επανακτήσει την αυτοτέλεια και αυτονομία του. Αυτή που δημιουργήθηκε και επιβλήθηκε ορθώς από την εποχή του Οττο Ρεχάγκελ ,και χάθηκε μετά το διαζύγιο με τον συνεχιστή του Φερνάντο Σάντος. Εδώ λοιπόν ,σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι που έχει οδηγηθεί η εθνική μας ομάδα, δεν υπάρχει πολύς χρόνος.
Οι αποφάσεις θα πρέπει να είναι άμεσες .Οι παράγοντες της ΕΠΟ οφείλουν να κατανοήσουν ότι το συντομότερο αυτό που έχουν να κάνουν είναι να πάψουν να κρύβουν το πρόβλημα και τις παρενέργειες του κάτω από το χαλί .Δεν απάντησε ποτέ κανείς τι εννοούσε και σε ποιους απευθυνόταν τα υπονοούμενα του Σέρχιο Μαρκαριάν; Δεν απάντησε κανείς για ποιους λόγους τα έσπασαν Μαρκαριάν και Καραγκούνης, τι στιγμή που του Καραγκούνη ήταν επιλογή ο Ουρουγουανός; Για ποιο λόγο ο Μαρκαριάν έβαλε βέτο και ήθελε να απομακρύνει από δίπλα του τον βοηθό του Νίκο Κωστένογλου; Γιατί ο Καραγκούνης από την πλευρά του υποστήριζε μετά μανίας την παραμονή Κωστενογλου στον πάγκο της Εθνικής;
Τα ερωτήματα είναι πολλά και πριν και μετά την υπόθεση Καραγκούνη. Και αναρωτιέμαι ευλόγως. Γιατί ο Τάκης Φύσσας έπαιζε ικανοποιητικά τον ρόλο του …αποροφητήρα των όποιων προβλημάτων στην Εθνική ομάδα και δεν το κατάφερε ο Καραγκούνης; Στο δια ταύτα; Η εικόνα του πρώτου 45΄της Εθνικής ομάδας στον αγώνα με την Φινλανδία μου άφησε ελπίδα για το μέλλον. Αδιανόητα ,και ανεξήγητα είδα όπως όλοι μας ,αυτή την ομάδα με τις αλλαγές που έγιναν να καταρρέει από το 60΄και μετά ,σε συνδυασμό με την αδυναμία του κατά τα αλλά συμπαθή υπηρεσιακού προπονητή Κωστα Τσάνα να διαχειριστεί το κομβικό αγωνιστικό σημείο και την κρισιμότητα του ματς. Λεπτομέρεια μπροστά στο γενικότερο πρόβλημα και την αποτυχία. Από εκεί και πέρα ; όπως σημείωσα και πριν δεν θα ακυρώσω παίκτες αδιαμφισβήτητης αξίας.
Είναι άλλο να μην κληθεί ο Μήτρογλου που δεν είναι σε καλή κατάσταση εδώ και καιρό, η να μείνει εκτός κάποιος άλλος γιατί ζυγίστηκε, μετρήθηκε και βρέθηκε ελλιπής, και άλλο να ακυρώσουμε μια ομάδα. Και εδώ θα πρέπει να επιλεγεί άμεσα μια προσωπικότητα με ικανότητα και κύρος και κυρίως εν λευκώ διαχείριση της εθνικής ομάδας στο πάγκο ,με άμεση απομάκρυνση των όποιων νταραβερτζήδων με οποιαδήποτε ιδιότητα. Η εθνική ομάδα σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι ,ούτε να γίνει εργαλείο, σάκος του μποξ, προσωπικών ,παραγοντίστικων ,συλλογικών η άλλων αντιπαραθέσεων και συμφερόντων .Με μισόλογα και υπονοούμενα δεν διορθώνεις τα πράγματα .Η αναγκαιότητα ριζικής ανασυγκρότησης της Εθνικής μας ομάδας έξω από το γήπεδο και όπου χρειάζεται μέσα σε αυτό είναι εμφανέστατη. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες και εξυπνακισμοί.
Ας δούμε τι δεν εκμεταλλευτήκαμε τόσα χρόνια από τις επιτυχίες της Εθνικής μας ομάδας. Ας δούμε και ας παραδεχτούμε τι κάνουμε πως δεν βλέπουμε και δεν ακούμε σχετικά με την δομή και λειτουργία του ποδοσφαίρου μας. Και προσπαθήσουμε να αλλάξουμε νοοτροπία .Γιατί στη κρίση όλα φαίνονται περισσότερο. Η Εθνική ομάδα θα πρέπει άμεσα να επανακτήσει την χαμένη ταυτότητα της λειτουργίας της .Την αυτονομία και τους επιτυχημένους όπως αποδείχτηκε αυστηρούς κανόνες πειθαρχία της, προς πάσα κατεύθυνση.
Η Εθνική ομάδα πρέπει και μπορεί να βρει το δρόμο της προς την επιτυχία, και να καταφέρει παρά τον όχι και τόσο εύκολο (Έτσι την πατήσαμε) 9ο όμιλο της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ 2018 στη Μόσχα, να προκριθεί απέναντι στο ανώτερο Βέλγιο, την Βοσνία –Ερζεγοβίνη, την Εσθονία και την Κύπρο μετά από αρκετά χρόνια στο δρόμο της .Ας παρθούν λοιπόν άμεσα οι αποφάσεις ,απομακρύνοντας κάθε επιζήμιο παράγοντα μέσα και έξω από τους κόλπους της εθνικής μας ομάδας που οδήγησε σε αυτό τον κατήφορο και διασυρμό.
Να επανέλθει η ηρεμία ,η σωστή οργάνωση, οι αντίστοιχες επιλογές σε όλα τα επίπεδα, και κυρίως η αυτονομία λειτουργίας του εθνικού μας συγκροτήματος .Για να βρει η εθνική της καρδιάς μας τον δρόμο της καταξίωσης και των επιτυχιών. Τον δρόμο που της αξίζει…
