Υπερήφανος και για τη διαπραγμάτευση και για το Δημοψήφισμα αλλά και για το «ΟΧΙ» που έκανε «ΝΑΙ» αλλά και για την επιλογή του να υπογράψει μνημόνιο, δηλώνει ο Α. Τσίπρας σε συνέντευξή που παραχώρησε στον Alpha.
«Πάλεψα όσο πιο σκληρά μπορούσα για να διεκδικήσω το δίκιο ενός λαού. Τα πράγματα έφτασαν στα όρια. Μετά τη 12η Ιούλη είχα την υποχρέωση να τεθώ στην κρίση των πολιτών» ανέφερε και πρόσθεσε:
«Το Δημοψήφισμα ήταν μια πολύ μεγάλη ιστορική στιγμή ανάτασης για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Αισθάνομαι περήφανος που δώσαμε στον ελληνικό λαό την ευκαιρία να εκφράσει την πεποίθηση του. Τα όχι οδήγησαν σε υπαναχωρήσεις αλλά έμειναν στην ιστορία. Είμαι περήφανος και για την επιλογή μου να μην οδηγήσω τη χώρα σε καταστροφή. Γιατί η έξοδος από την ευρωζώνη θα ήταν ανείπωτη καταστροφή».
Παράλληλα είπε:
- Πήρα την απόφαση να μην γίνω ήρωας για λίγες στιγμές και να αποτρέψω μια ανείπωτη καταστροφή για τις πλατιές μάζες, για τους ανθρώπους του μόχθου, για όσους είχαν αφήσει τα χρήματά τους στις ελληνικές τράπεζες.
- Δεν ήταν ποτέ επιλογή για τον ΣΥΡΙΖΑ η επιστροφή στη δραχμή. Δεν είναι προοδευτική επιλογή. Η Ευρώπη είναι ένα πεδίο πάλης. Έξω από αυτή δεν θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Είναι σαν πλοίο που βρίσκεται σε τρικυμία και έχει πάρει λάθος πορεία. Αλλά δεν είναι επιλογή πάνω στην τρικυμία να εγκαταλείψεις το πλοίο και να πέσεις σε σωσίβια λέμβο αλλά να προσπαθήσεις να αλλάξεις την πορεία του πλοίου.
- Δεν ήταν ποτέ επιλογή μου να οδηγήσω τη χώρα στη δραχμή.
- Είχαμε υπερτιμήσει τη δυναμική της πολιτικής αλλαγής. Υπεριμήσαμε τη δύναμη του δίκιου, υποτιμήσαμε τη δύναμη του χρήματος και των τραπεζών.
- Η μεγάλη διάψευση ήταν όταν ήρθε ο Βαρουφάκης και μου μετέφερε την πρόταση του Σόιμπλε για συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ.
Απορώ γιατί οι προηγούμενοι που υπέγραψαν μνημόνια, ήταν γερρμανοτσολιάδες, μερκελιστές, πουλημένοι, προδότες και τόσα άλλα; Αυτά ας τα σκεφτούν οι πολίτες μόλις φτάσουν στην κάλπη! Και υπενθυμίζουμε ότι μετά την απομάκρυνση από την κάλπη «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Μην ξεχνάτε η ψήφος είναι πολιτική πράξη και όχι χαβαλές!
