Τον τρόπο με τον οποίο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα από την άβυσσο, περιγράφει ο Shawn Donnan των Financial Times.
Στα ζητήματα του δημοσίου χρέους, το ΔΝΤ έχει κατηγορηθεί από κάποιους τα τελευταία χρόνια ότι είναι προβοκάτορας. «Όμως, καθώς η κρίση στην Ελλάδα προχωρά, μήπως ήρθε η ώρα το ΔΝΤ να εξετάσει κάποιες από τις δικές του συμβουλές;», ρωτάνε οι Financial Times
«Το πιο πρόσφατο παράδειγμα του παρεμβατισμού του Ταμείου, σε ότι αφορά τα έθνη και τα χρέη τους, ήρθε με το- χρονικά προκλητικό- συμπέρασμα της προηγούμενης εβδομάδας ότι το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο. Οι Ευρωπαίοι δανειστές, όπως η Γερμανία, προειδοποίησε το ΔΝΤ, πρέπει να αποδεχθούν ότι παρά το πόσο δυσάρεστη είναι η ιδέα, αυτά τα χρέη πρέπει να αναδιαρθρωθούν, ώστε η Ελλάδα να επιβιώσει ως μέλος της ευρωζώνης.
Αυτή την ανάλυση, που δόθηκε στη δημοσιότητα λίγες ημέρες πριν από το δημοψήφισμα, την υιοθέτησε γρήγορα η ελληνική κυβέρνηση. Η Αθήνα τώρα έχει την υποστήριξη που χρειάζεται για να πιέσει στη διεκδίκηση της ελάφρυνσης χρέους που επιζητά εδώ και καιρό.
Όμως, πουθενά σε αυτή την έκθεση δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από μία φευγαλέα αναφορά για αυτό που τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα παραμένει ένα από τα σημαντικότερα βάρη του ελληνικού χρέους: τα 22,5 δισ. ευρώ που χρωστάει η Αθήνα στο ίδιο το ΔΝΤ. Και εκεί είναι που το Ταμείο, το οποίο για εβδομάδες δημόσια μιλούσε για «ευελιξία» στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, ίσως να πρέπει να σκεφτεί πιο δημιουργικά»
Η Ελλάδα κέρδισε μία επαίσχυντη θέση στην οικονομική ιστορία την προηγούμενη εβδομάδα, όταν δεν κατέβαλε τη δόση του 1,5 δισ. και έγινε η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που αθέτησε πληρωμή στα 71 χρόνια ιστορίας του ΔΝΤ, συνεχίζουν οι Financial Times. Όμως, ώρες πριν γίνει αυτό, η Αθήνα έκανε αυτό που είχε κάνει ανεπίσημα τουλάχιστον μία φορά ακόμη, ζητώντας παράταση. Το αίτημα σύντομα θα πάει στο συμβούλιο του ΔΝΤ, για μία συζήτηση που θα πρέπει να είναι έντονη.
Διακυβεύονται πάνω από 30 χρόνια προϊστορίας. Από τις αρχές του ’80, το ΔΝΤ σταθερά αρνήθηκε να εξετάσει τη χορήγηση περισσότερου χρόνου στα μέλη της, προκειμένου να πληρώσουν τα χρέη τους προς το Ταμείο. Για να είναι ο δανειστής έσχατης ανάγκης του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, το ΔΝΤ εδώ και καιρό επέμενε ότι χρειάζεται «έξοχη προτεραιότητα» ως πιστωτής.
«Το να μην πληρώσεις μία δόση στο Ταμείο είναι σαν να αποτυγχάνεις να ξεπληρώσεις μία γιαγιά που σε βοηθά γιατί τα πράγματα είναι τόσο άσχημα που κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Αυτό δεν το παίρνει καλά η υπόλοιπη οικογένεια και η σκιά του υπάρχει σε όλες τις συζητήσεις που ακολουθούν. Αλλά τι συμβαίνει όταν η γιαγιά λέει στους θείους και θείες σου να σε αφήσουν ήσυχο; Δεν θα έπρεπε να είναι και εκείνη πρόθυμη να κάνει το ίδιο;».
Το ΔΝΤ, βέβαια, απέχει πολύ από το να είναι μία πρόσχαρη γιαγιά, σημειώνουν οι Financial Times. Αλλά τα «άρθρα συμφωνίας» του κάνουν παραχωρήσεις σε περιπτώσεις «εξαιρετικών δεινών». Το εν λόγω άρθρο (5), δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ. Όμως, αν το 70% του συμβουλίου του Ταμείου συμφωνήσει ότι μία χώρα εκπληρώνει τον όρο για τα «δεινά» τότε μπορεί να δώσει σε αυτό το μέλος όσο χρόνο χρειάζεται για να αποπληρώσει τα χρέη του προς το Ταμείο.
Είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι η διοίκηση του ΔΝΤ δεν θέλει να προχωρήσει σε αυτό το δρόμο. Από το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης για την Ελλάδα, το 2010, τα μέλη του Ταμείο από τον αναπτυσσόμενο κόσμο μιλούν για ιδιαίτερη μεταχείριση προς την Αθήνα. Άνθρωποι κοντά στο ΔΝΤ υποστηρίζουν ότι το επιχείρημα για τα «εξαιρετικά δεινά» πρέπει να περιορίζεται σε χώρες που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές και όχι να επεκταθεί σε κυβερνήσεις κατά της λιτότητας. Και η αλήθεια είναι ότι ακόμη και η ελάφρυνση όλων των χρεών της Ελλάδας προς το ΔΝΤ, δεν θα έλυναν τα προβλήματα της Ελλάδας.
«Όμως, υπάρχει μικρή αμφιβολία ότι αυτές είναι εποχές ασυνήθιστες και ότι τα δεινά έρχονται για την Ελλάδα. Η Κριστίν Λαγκάρντ έχει εργαστεί σκληρά για να κάνει το ΔΝΤ μία σημαντική φωνή σε θέμα όπως η ανισότητα ή ακόμη και η κλιματική αλλαγή. Η Ελλάδα είναι ένα ζήτημα πιο σχετικό με το βασικό του ρόλο, για τον οποίο έχει προκαλέσει επικρίσεις εδώ και χρόνια. Αυτό που τελικά θα ήταν μία μικρή χειρονομία, απλά η χορήγηση περισσότερου χρόνου, ίσως βοηθήσει να «ξεκλειδώσει» μία μεγαλύτερη συμφωνία. Οι κανόνες είναι κανόνες και το ΔΝΤ έχει αρκετούς από αυτούς. Αλλά ίσως αυτή να είναι μία καλή εποχή να ρίξουν ένα νέο βλέμμα στο βιβλίο των κανονισμών», καταλήγει το δημοσίευμα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Shawn Donnan, των Financial Times με τίτλο: «IMF could play its part to save Greece from the abyss», στα αγγλικά πατώντας ΕΔΩ