Η Έμι Νέδερ γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1882 και πέθανε στις 14 Απριλίου 1935. Ήταν μία πολύ σημαντική Γερμανίδα μαθηματικός, γνωστή για την πρωτοποριακή συμβολή της στην αφηρημένη άλγεβρα και τη θεωρητική φυσική.
Αναφέρεται από τους Πάβελ Αλεξανδρώφ , Άλμπερτ Αϊνστάιν, Jean Dieudonne, Hermann Weyl, Νόρμπερτ Βίνερ και άλλους, ως η πιο σημαντική γυναίκα στην ιστορία των μαθηματικών, που επέφερε ριζικές αλλαγές στις θεωρίες των δακτυλίων, των σωμάτων, και των αλγεβρικών δομών. Στη φυσική, το θεώρημα της Ναίτερ εξηγεί τη θεμελιώδη σχέση μεταξύ συμμετρίας και των νόμων διατήρησης.
Η ακαδημαϊκή καριέρα και οι δυσκολίες λόγω φύλου
Η Έμμυ αρχικά σχεδίαζε να διδάξει γαλλικά και αγγλικά αφού περάσει τις απαιτούμενες εξετάσεις, αλλά, αντίθετα, σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Έρλαγκεν, όπου ο πατέρας της δίδασκε. Μετά την ολοκλήρωση της διατριβής της το 1907 υπό την επίβλεψη του Paul Gordan, εργάστηκε στο Ινστιτούτο Μαθηματικών του Έρλαγκεν άνευ αποδοχών για επτά χρόνια.
Το 1915, προσκλήθηκε από τον Ντάβιντ Χίλμπερτ και τον Felix Klein για να ενταχθεί στο τμήμα μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, ενός παγκοσμίου φήμης κέντρου της μαθηματικής έρευνας. Όμως η φιλοσοφική σχολή έφερε αντιρρήσεις κι έτσι αυτή πέρασε τέσσερα χρόνια διδάσκοντας υπό το όνομα του Χίλμπερτ. Η εξουσιοδότηση της εγκρίθηκε το 1919, επιτρέποντάς της να αποκτήσει το βαθμό του Privatdozent.
Το 1932 η Έμι Νέδερ και ο Emil Artin έλαβαν το βραβείο Ackermann-Teubner για τη συμβολή τους στα μαθηματικά.
Το βραβείο ήταν χρηματική ανταμοιβή των 500 μάρκων του Ράιχ και θεωρήθηκε ως μια αναμενόμενη επίσημη αναγνώριση του σημαντικού έργου της στον τομέα αυτό. Παρ ‘όλα αυτά, οι συνάδελφοί της εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για το γεγονός ότι δεν εξελέγη στο Gottingen Gesellschaft der Wissenschaften (ακαδημία των επιστημών) και ποτέ δεν προήχθη στη θέση του Ordentlicher Professor (καθηγητής).
Οι μαθηματικοί την τιμούν ως αλγεβρίστρια και για τη συνεισφορά της στην τοπολογία
Η Έμι Νέδερ τιμάται από τους μαθηματικούς ως αλγεβρίστρια και για τη συνεισφορά της στην τοπολογία. Οι φυσικοί την εκτιμούν περισσότερο για το διάσημο θεώρημα της, λόγω της εκτεταμένης συνέπειάς του στη Θεωρητική Φυσική και τα δυναμικά συστήματα. Έδειξε μια οξεία τάση για την αφηρημένη σκέψη, η οποία της επέτρεψε να προσεγγίσει τα προβλήματα των μαθηματικών σε καινούργιους και πρωτότυπους τρόπους.
Τρεις εποχές Ναίτερ
Ο φίλος και συνάδελφός της Hermann Weyl περιγράφει την επιστημονική παραγωγή της σε τρεις εποχές.
“Η Επιστημονική παραγωγή της Έμι Νέδερ ανήκει σε τρεις σαφώς διακριτές εποχές:
Στη πρώτη εποχή (1907-19), η Ναίτερ ασχολήθηκε πρωτίστως με διαφορικούς και αλγεβρικούς invariants, αρχίζοντας με την διατριβή της υπό του Paul Gordan. Οι μαθηματικοί ορίζοντες της διευρύνθηκαν και το έργο της έγινε πιο γενικό και αφηρημένο, αφού έγινε γνώστης του έργο του David Hilbert, μέσω στενής συνεργασίας με τον αντικαταστάτη του Gordan, Ernst Sigismund Fischer. Αφού μετακόμισε στο Γκέτιγκεν το 1915, παρήγαγε την δημιουργική της εργασία της στη φυσική, τα δύο θεωρήματα της Ναίτερ.
Στη δεύτερη εποχή (1920-26), η Ναίτερ αφιέρωσε τον χρόνο της στην εξέλιξη της θεωρίας των μαθηματικών δακτυλίων.
Στη τρίτη εποχή (1927-35), η Ναίτερ συγκεντρώθηκε στη μη-αντιμεταθετική άλγεβρα, στους γραμμικούς μετασχηματισμούς και commutative number fields.
Ο Ολυμπιακός πήρε θρυλικό «διπλό» στην έδρα της Άστον Βίλα με σκορ 4-2, για τον…
Οι τελευταίες «πινελιές» μένει να ολοκληρωθούν για να δοθεί στην κυκλοφορία η νέα γέφυρα Ευήνου, στο Ευηνοχώρι…
Στη Δομή Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων στο Κ.Υ.Τ. Μαλακάσας βρέθηκαν τη Μ. Τέταρτη αιρετές του Δήμου…
«Μεγάλο πλήγμα στο ηθικό ανάστημα, στο κύρος και στην δυναμική του», η απώλεια του Κεντρικού…
Την αποφυλάκιση με όρους του Νίκου Μιχαλολιάκου διέταξε το Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λαμίας παρά την αντίθετη πρόταση…
Ο αγαπημένος θεσμός της «Αθλητικής Κατασκήνωσης» επιστρέφει και φέτος το καλοκαίρι, δίνοντας τη δυνατότητα στα…