Γιάννης Ν. Κουμέντος, Σχολικός Σύμβουλο

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Περίληψη εργασίας

Το «νέο σχολείο» όσον αφορά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση υλοποιείται από το σχολικό έτος 2010-2011 σε ένα μεγάλο αριθμό σχολικών μονάδων με την εφαρμογή του  προγράμματος  των ολοήμερων δημοτικών σχολείων με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ), το οποίο προήλθε από τα θετικά στοιχεία του προγράμματος που εφαρμόσθηκε  στα 28 Ολοήμερα Πιλοτικά Δημοτικά Σχολεία.

Οι καινοτομίες του προγράμματος αφορούν το ωράριο, τα νέα γνωστικά αντικείμενα, τη διαθεματική, βιωματική ,συνεργατική μεθοδολογία μάθησης ,το νέο παιδαγωγικό κλίμα.

Το ωράριο του υποχρεωτικού προγράμματος είναι για όλους τους μαθητές από τις 08:00 έως τις 14:00.

Το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα τυπικά και ουσιαστικά, στοχεύει στη βελτίωση της παρεχόμενης ποιότητας σπουδών και στην προώθηση ενός ανθρωποκεντρικού μοντέλου εκπαίδευσης.

Οι καινοτομίες τις οποίες εισάγει το νέο πρόγραμμα ολοήμερου ΕΑΕΠ,κατά την  εφαρμογή τους προσκρούουν σε  σειρά προβλημάτων και εμποδίων  με κυριότερα εκείνα που αφορούν την εφαρμογή του προγράμματος σε σχέση με προϋπάρχουσες στάσεις, αντιλήψεις και πρακτικές των εκπαιδευτικών καθώς και με τις ελλείψεις σε θέματα υλικοτεχνικών υποδομών.

Η υποχρεωτική παραμονή  όλων των μαθητών  μέχρι τις 14.οο επηρεάζει την παράμετρο χρόνος, αφού επιμηκύνεται   το πρόγραμμα  με τις επιπρόσθετες δραστηριότητες και τα νέα  διδακτικά αντικείμενα.

 Η παράμετρος χώρος και αυτή διαφοροποιείται, αφού τα νέα διδακτικά αντικείμενα  θέτουν  ζητήματα υποδομής ,όπως αίθουσες πληροφορικής ή εικαστικών ή θεατρικής αγωγής.

Ο ρόλος του σχολείου από καθαρά ακαδημαϊκός αλλάζει, αναθεωρείται, αποκτά   ρόλο δημιουργικό. 

Είναι προφανές ότι οι νέοι ρόλοι των εκπαιδευτικών, στο νέο καινοτόμο σχολείο, στις νέες διδακτικές μεθόδους διεγείρουν σοβαρούς προβληματισμούς και διαμορφώνουν ένα καινούργιο πλαίσιο λειτουργίας.  Η εισαγωγή των νέων διδακτικών αντικειμένων και η αλλαγή της μεθοδολογίας διδασκαλίας δημιουργούν νέες προκλήσεις αλλά και νέες απαιτήσεις. Η νέα διδακτική μεθοδολογία και τα καινοτόμα προγράμματα  για να υλοποιηθούν  προϋποθέτουν   ένα δάσκαλο κατηρτισμένο  και υποστηριζόμενο.

Από τη ποιοτική έρευνα που πραγματοποιήσαμε σε σχολικές μονάδες που εφαρμόζουν το πρόγραμμα ΕΑΕΠ διεξήχθησαν τα ακόλουθα συμπεράσματα:

Ως προς τα εμπόδια/προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί, κατά την εφαρμογή του ολοήμερου προγράμματος ΕΑΕΠ στα δημοτικά σχολεία, διαφαίνεται  ότι η έλλειψη κτιριακών υποδομών και υλικοτεχνικού εξοπλισμού  να αποτελεί διαπίστωση μεγάλου ποσοστού των εκπαιδευτικών.

Υψηλά ποσοστά αναφοράς ως εμπόδιο έχει και η ποσότητας της ύλης. Οι εκπαιδευτικοί εκτιμούν πως οι νέα παιδαγωγικές, οι νέες διδακτικές της βιωματικής μάθησης ,της ανακαλυπτικής και συνεργατικής μεθοδολογίας απαιτούν περισσότερο  διαθέσιμο χρόνο ,τον οποίο δεν μπορούν να εξοικονομήσουν εξ αιτίας της μεγάλης ποσότητας της ύλης. Η εμβάθυνση, η συνεργατικότητα, οι διερευνητικές εργασίες δίνουν  τη δυνατότητα ,την ευκαιρία στους μαθητές να αναπτύξουν την κριτική σκέψη και να δεχθούν κριτική από τους συμμαθητές τους. Η διαδικασία αυτή απαιτεί διδακτικό χρόνο.

Ως προς τα πεδία και τις ανάγκες επιμόρφωσης, σε σχέση με το πρόγραμμα του ολοήμερου δημοτικού σχολείου με ΕΑΕΠ, διαπιστώσαμε υψηλά ποσοστά συμφωνίας ως προς τα Παιδαγωγικά Ζητήματα και τα θέματα Διαχείρισης Προβλημάτων τάξης, κρίσεων, σχέσεων.

  Η εξίσου υψηλή συχνότητα αναφορά στην επιμορφωτική ανάγκη για την γνώση της Πληροφορικής, είτε για ιδία χρήση ως πηγή πληροφοριών ή επικοινωνίας από τους εκπαιδευτικούς, είτε ως εκπαιδευτικό εργαλείο διδασκαλίας ( Διαδραστικός Πίνακας, Pοwer Point, Η/Υ ) ή συλλογής πληροφοριών, επιβεβαιώνει την είσοδο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος στη νέα εποχή.

Συμπερασματικά σε ότι αφορά τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί από την εφαρμογή του προγράμματος ΕΑΕΠ, αυτά επικεντρώνονται :

• στην απουσία υλικοτεχνικής υποδομής,
• στη μεγάλη ποσότητα της ύλης που λειτουργεί ανασχετικά ως προς την εφαρμογή της διαδεματικότητας, της συνεργατικότητας, της βιωματικής μάθησης,
• και στην έλλειψη  επιμόρφωσης στη παιδαγωγική  διαχείριση  προβλημάτων σχολικής τάξης, παιδιών, σχέσεων και κρίσεων.

Η επιμόρφωση στα προαναφερόμενα αντικείμενα καθώς και αυτής των  νέων τεχνολογιών και πληροφορικής, διαμορφώνουν το πεδίο των  αναγκών.

Σε ότι αφορά τη μέθοδο εφαρμογής  η βιωματική, ενδοσχολική, περιοδική, αποκεντρωμένη επιμόρφωση, η οποία δύναται να πραγματοποιείται καθ’ όλη τη διάρκεια του διδακτικού έτους, αποτελεί τη πλειοψηφούσα  πρόταση, ως το πλαίσιο ανάπτυξης των επιμορφωτικών δράσεων.

Διαβάστε ολόκληρη την εργασία πατώντας ΕΔΩ