Άρχισαν τα όργανα στον ΣΥΡΙΖΑ – «Όχι σε κόμμα σούπερ μάρκετ», λέει ο Πάνος Λάμπρου

0

Άρχισαν τα όργανα στον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά τις προωθούμενες αλλαγές που έχει ετοιμάσει ηγετική ομάδα, η μεγαλύτερη εκ των οποίων είναι η αλλαγή της ονομασίας.
Για όλα αυτά, το στέλεχος της ομάδας των «53» και μέλος του Πολιτικού Γραφείου Πάνος Λάμπρου, με ένα σκληρό άρθρο στην εφημερίδα Εποχή, αφήνει σαφείς αιχμές κατά της ηγετικής ομάδας, βάζοντας στο στόχαστρό του τόσο την επιχειρούμενη διεύρυνση προς την κεντροαριστερά, όσο και την αλλαγή ονομασία:

«Το κόμμα μας -και ασφαλώς όχι “παράταξη”- είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι όποιες αναζητήσεις για αλλαγή ονόματος ή η συμπλήρωσή του για να… χωρέσει τους συμμάχους μπορεί να δημιουργήσει συγχύσεις. Για παράδειγμα το προτεινόμενο “ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία” ή “Προοδευτική Παράταξη” παραπέμπει ευθέως σε συμμαχικό σχήμα και όχι σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό, όπως ορθά αποφασίσαμε στο 1ο συνέδριό μας.
Η υιοθέτηση μιας τέτοιας πρότασης όχι μόνο μας ξαναγυρνά στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, αλλά ταυτόχρονα διαμορφώνει κατά κάποιο τρόπο και την ταυτότητα του. Προβάλει ισότιμα μια δεύτερη “ισχυρή” συνιστώσα, ένα δεύτερο κόμμα δίπλα στο υπάρχον. Ο τεχνητός αυτός διαχωρισμός σε “αριστερούς” και “προοδευτικούς”, σε “αντικαπιταλιστές” και “μεταρρυθμιστές”, σε “ουτοπιστές” και “ρεαλιστές”, στους μεν και τους δε εντέλει, όχι μόνο δεν προσθέτει στη συλλογική μας προσπάθεια, αλλά στην ουσία αφαιρεί, διχάζει, καθώς διαμορφώνει αντικειμενικά έναν φορέα με δύο ψυχές, χωρίς σαφή ιδεολογική και πολιτική ραχοκοκαλιά.
Η σχηματοποίηση του ανοίγματος, μονοσήμαντα στην Προοδευτική Συμμαχία, είναι σοβαρό πολιτικό λάθος. Αν υιοθετηθεί μια τέτοια αντίληψη, είναι σαν να αγνοούμε την τεράστια δυναμική της νεολαίας, που ουδεμία σχέση έχει με ιστορικά πολιτικά εγχειρήματα (για παράδειγμα με το ΠΑΣΟΚ) και που προσέγγισαν τον ΣΥΡΙΖΑ για άλλους λόγους. Όπως, επίσης, τον λαϊκό κόσμο που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ όχι γιατί συμπορεύτηκαν μαζί μας επώνυμα στελέχη του παλαιού πολιτικού συστήματος ή προσωπικότητες της ευρύτερης αριστεράς, αλλά γιατί υπερασπιστήκαμε, έστω και με αμφισημίες, τα συμφέροντα και τις ανάγκες του. Συνεπώς, το αναγκαίο άνοιγμα και η αξιοποίηση των ψηφιακών δυνατοτήτων δεν ταυτίζονται με πιο μετριοπαθείς πολιτικές, αλλά αντίθετα, με μια νέα ριζοσπαστικοποίηση, με μια οικολογική οπτική στη νέα πραγματικότητα».

Share.

Comments are closed.