Εκλογές 7 Ιουλίου: Που στοχεύουν και τι ελπίζουν τα κόμματα

0

Από τις 7 το πρωί έχουν ανοίξει οι κάλπες και οι έλληνες πολίτες επιλέγουν με την ψήφο τους το κόμμα και τον υποψήφιο που προτιμούν. Σε αυτές τις εκλογές οι έλληνες πολίτες θα επιλέξουν το κόμμα ή τα κόμματα που προτιμούν και να κυβερνήσουν την πατρίδα νέα μεταμνημονιακή εποχή καθώς και τον τρόπο με τον οποίο θα σχηματοποιηθεί το νέο πολιτικό πεδίο, δεδομένου ότι μιλάμε για κάτι νέο στο πολιτικό σκηνικό. Πάντως η αυριανή μέρα είναι δε απολύτως βέβαιο ότι θα είναι μία τελείως διαφορετική μέρα σε σχέση με τις προηγούμενες και μένει να δούμε κατά πόσο θα ναι καλύτερη, ίδια ή χειρότερη από πριν.
Σήμερα λοιπόν θα κριθεί κατά πόσο η τακτική του κάθε κόμματος ήταν σωστή και κάθε κόμμα θα κάνει το δικό του «ταμείο» και θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα δικά.
Ας δούμε αναλυτικά τι στοχεύει κάθε κόμμα.

Στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι η αυτοδυναμία
Η μεγάλη πρόκληση για τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν είναι απλά η νίκη, η οποία θεωρείται δεδομένη, αλλά κατά πόσο θα μπορέσει να αναδειχθεί αυτοδύναμη και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία, Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, εξάλλου, προσπάθησε με κάθε τρόπο να διεμβολίσει όλα τα μικρά κόμματα καλώντας τους πολίτες να αφήσουν εκτός Βουλής τη Χρυσή Αυγή και την Ελληνική λύση αλλά και να εκβιάσει τους υπόλοιπους με νέες εκλογές το δεκαπενταύγουστο σε περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία δεν πάρει αυτοδυναμία. Αυτή η τελευταία «προειδοποίηση» δεν αφορά μόνο τους δυνητικούς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής και του Βελόπουλου αλλά και όλους τους αντι-Συριζα ψηφοφόρους που αμφιταλαντεύονται μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Κινήματος Αλλαγής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οργανώνει στρατηγική διαχείριση της ήττας του
Από την άλλη μεριά ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παρ’ ότι διαβεβαίωναν ως την τελευταία ημέρα της προεκλογικής περιόδου ότι στόχος είναι η νίκη και η ανατροπή των αρνητικών συσχετισμών που διαμορφώθηκαν από τις ευρωεκλογές, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.

Είναι προφανές ότι στόχος της Κουμουνδούρου είναι μία ήττα με αποτέλεσμα διαχειρίσιμο.
Με απλά λόγια στοχεύουν σε μία καθαρή μεν ήττα, όμως επιθυμούν να αποφύγουν, σαν το διάολο το λιβάνι μία εκλογική συντριβή.
Τούτο φαίνεται από τη βασική στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα που στόχο είχε να αυξηθεί η συσπείρωση, ώστε να ανέβει το ποσοστό του κόμματος και να μην υπάρξει αμφισβήτηση του κατά πόσον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας από τους δύο πόλους του πολιτικού συστήματος, του νέου διπολισμού.

Επομένως αυτός ο στόχος έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να μην μετακινηθούν πρώην ψηφοφόροι του από αυτόν προς το Κίνημα Αλλαγής ώστε να μπορεί την αυριανή μέρα να ισχυρίζεται ότι είναι ο βασικός εκπρόσωπος του κεντροαριστερού χώρου.

Η μάχη του Κινήματος Αλλαγής
Το Κίνημα Αλλαγής και η πρόεδρος του Φώφη Γεννηματά δίνουν σκληρή μάχη ώστε να μπορέσουν να κρατήσουν τα ποσοστά τους, αρχικά στο επίπεδο των προηγούμενων ευρωεκλογών και σε δεύτερο επίπεδο μπορέσουν να πιάσουν διψήφιο ποσοστό, όπως έχουν βάλει στόχο.

Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο αφού το Κίνημα Αλλαγής συμπιέζεται από τις διαρκείς απόπειρες τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη όσο και του Αλέξη Τσίπρα.
Πάντως η Φώφη Γεννηματά με τις συνεχείς διαβεβαιώσεις ότι θα εγγυηθεί την πολιτική σταθερότητα ακόμα και με ψήφο ανοχής προσδοκά στο να μπορέσει να πάρει τους αντι-Σύριζα ψηφοφόρους που ανήκουν στην κεντροαριστερά.
Επιπλέον στο Κίνημα Αλλαγής στοχεύουν στο δεδομένο ότι έχει προεξοφληθεί η ήττα του κυβερνώντος κόμματος και επομένως μπορούν να ψηφίσουν το Κίνημα πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς θεωρούν δεδομένο ότι μπορεί να υπάρξει πολιτική αναστάτωση, δεδομένου ότι η Νέα Δημοκρατία, από ότι φαίνεται δημοσκοπικά,  έχει αυτοδυναμία.

Το ΚΚΕ στοχεύει στο να συγκρατήσει τα ποσοστά του.
Η βασική στρατηγική του ΚΚΕ είναι είναι η συγκράτηση των ποσοστών και η μη περαιτέρω υποχώρηση εκλογικής της εκλογικής του δύναμης.

Τούτο διαφαίνεται από το γεγονός ότι για πρώτη φορά ενέταξε στα ψηφοδέλτια του στελέχη προερχόμενα από τη Λαϊκή Ενότητα ακόμα και από το ΚΙΝΑΛ, φυσικά στελέχη φυσικά που δεν είναι πρώτης γραμμής και ούτε ιδιαίτερα γνωστά.
Αυτό όπως και να το δει κανείς είναι ένα τολμηρό εγχείρημα για τα δεδομένα του Περισσού ενώ το ίδιο ισχύει και για το φιλόδοξο προεκλογικό του δεκάλεπτο στο οποίο μεταξύ των άλλων εμφανίστηκαν για να εκφράσουν την στήριξή τους στο ΚΚΕ οι Γιώργος Κιμούλης, Παύλος Ορκόπουλος, Θάνος Μικρούτσικος, η υποψήφια βουλευτής Σεμίνα Διγενή κ.α.

Η μάχη της εισόδου στη Βουλή
Μετά τις ανακατατάξεις που προέκυψαν από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έχουμε δύο νέα κόμματα φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν στη Βουλή παλαιότερα υπάρχοντα μικρά κόμματα που σαρώθηκαν στις ευρωεκλογές.

Έτσι στη θέση των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του Ποταμιού που δεν συμμετέχουν σε αυτές τις εκλογές αλλά και της Ένωσης Κεντρώων που εμφανίζεται με εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, εμφανίζονται το Μέρα25 του Γιάνη Βαρουφάκη και η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης στοχεύει στις διαρροές ψηφοφόρων από το ΣΥΡΙΖΑ μετά την προεξόφληση της ήττας του κυβερνώντος κόμματος και προς αυτή την κατεύθυνση έχει επιστρατεύσει το επιχείρημα ότι «η μη αυτοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη περνά από την είσοδο του μερα25 στη Βουλή». Φυσικά το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιεί και ο Κυριάκος Βελόπουλος για τελείως διαφορετικούς λόγους.
Πάντως ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι σε δυσμενέστερη, κατά τη γνώμη μας θέση, σε σχέση με τον Βαρουφάκη γιατί έχει να αντιμετωπίσει δύο σημαντικά προβλήματα. Το πρώτο είναι η υψηλή συσπείρωση στο χώρο της δεξιάς υπέρ της Νέας Δημοκρατίας και το δεύτερο είναι οι επιθέσεις που δέχεται από αγιορείτες μητροπολίτες και το οικουμενικό πατριαρχείο αναφορικά με την γνησιότητα των υποτιθέμενων «επιστολών του Χριστού».

Κλείνοντας να πούμε ότι όλα τα παραπάνω ερωτήματα το βράδυ, κατά τα μεσάνυχτα, θα γνωρίζουμε θα έχουν απαντηθεί.
Εκείνο που εμείς όμως  θεωρούμε σημαντικότερο όλων είναι ότι ο λαός θα πρέπει  αν πάει να ψηφίσει, γιατί η Δημοκρατία στηρίζεται στη ΣΥΝΜΕΤΟΧΗ και όχι στην αποχή και την αδιαφορία.

Share.

Comments are closed.