Κάθε χρόνο, με την ευκαιρία της προετοιμασίας της ελληνικής συμμετοχής στον θεσμό τής Γιουροβίζιον, δεν μπορώ να αδιαφορήσω και να αφήσω ασχολίαστη αυτή την εθνική… εμμονή, να συμμετέχει δηλαδή η χώρα μας σε έναν διαγωνισμό ο οποίος στην πραγματικότητα αγνοεί και υποτιμά τη μορφή και την οντότητα του ελληνικού τραγουδιού, δηλώνοντας, μέσω των μουσικών εξαμβλωμάτων με τα οποία συμμετέχει (εδώ και πολλά χρόνια), ως ξένο σώμα! Επανειλημμένως έχω υποστηρίξει την έξοδό μας από τον θεσμό για συγκεκριμένους λόγους. Εμμένω στην άποψη πως, το πλαίσιο αισθητικής που είναι δεδομένο σε αυτόν τον διαγωνισμό, δεν συνάδει με το κλίμα και την αισθητική τού τραγουδιού μας, εκτός εάν θεωρήσουμε ως χαρακτηριστικό ελληνικό τραγούδι τα τόσα ευτελή τραγουδάκια της ελληνικής καταναλωτικής αγοράς, με την ρηχότητα, τις αντιπνευματικές και ελαφρότατες αισθητικές, που τα χαρακτηρίζουν τόσο στο στιχουργικό, όσο και στο μουσικό τους επίπεδο.
Για να γίνω πιο σαφής, επιμένω πως το ελληνικό τραγούδι δεν το τιμάει η συνύπαρξη με τα σχεδόν ομοιόμορφα τραγούδια άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αντιθέτως, η μορφή, το περιεχόμενο, η γλώσσα, καθώς και άλλα πολλά διαγωνιστικά στοιχεία, συμβάλουν στην απόλυτη εξαφάνιση του ελληνικού χαρακτήρα τού τραγουδιού· δηλαδή για να συμμετάσχουμε, θα πρέπει να φοράμε μια παραπλανητική και κακής ποιότητας μάσκα. Να αλλάξουμε ριζικά την όποια μουσική μας ταυτότητα…
Για την ιστορία, να αναφέρω πως στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο πλαίσιο παρουσίασης του νέου προγράμματος της ΕΡΤ η Κατερίνα Ντούσκα παρουσίασε το «Better Love» με το οποίο θα πάρει μέρος στον 64ο Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό Μουσικής Eurovision 2019 που θα διεξαχθεί στο Τελ Αβίβ από τις 14 έως και τις 19 Μαΐου.
Η νέα για μας τραγουδίστρια είναι συμπαθής παρουσία και παρουσίασε το video clip του τραγουδιού της (συνδημιουργοί ο Leon of Athens και ο David Sneddon.) Δείτε ΕΔΩ το βίντεο του τραγουδιού. Όπως διάβασα, «πρόκειται για ένα mid tempo power pop song, με πολύ σύγχρονη παραγωγή που όμως στέκεται και σε ακουστική εκδοχή, με ένα όργανο, γιατί είναι πολύ μελωδικό.» Είναι αλήθεια πως ο… προσδιορισμός του είδους με μπέρδεψε ολίγον σκεπτόμενος πάλι τη σχέση που μπορεί να έχουν αυτές οι έννοιες με τα εθνικά μουσικά μας χαρακτηριστικά… Και επειδή δεν θα ήθελα να πέσω… θύμα τής εποχής όπου λέξεις όπως «εθνικά», «πατριωτικά», «τοπικά» κλπ έχουν προ καιρού χαρακτηρίσει ιδεολογικές και συγκεχυμένες έννοιες μιας αφόρητης πατριδοκαπηλίας κι ενός πάντα επικίνδυνου εθνικισμού, σπεύδω να δηλώσω πως εξακολουθώ να είμαι αθεράπευτος εραστής της μουσικής μας ρίζας, της βυζαντινής υμνολογίας, του δημοτικού μας τραγουδιού, του ρεμπέτικου, των πολύχρωμων ασμάτων από τα παράλια της Μικράς Ασίας, πολλών λαϊκών συνθετών, των αστών Αττίκ, Γιαννίδη, Σουγιούλ, Σακελλαρίδη κ.α., των μεταπολεμικών ρευμάτων (Χατζιδάκις-Θεοδωράκης, νεότεροι ομογάλακτοι, αλλά και των τραγουδοποιών του ’80 και ’90 που προχώρησαν στις πολύμορφες μπαλάντες τους). Μια αλυσίδα χρόνου, ουσιαστικού μουσικού και γλωσσικού περιεχομένου, που έμελλε να είναι ο κορμός της ταυτότητας του ελληνικού τραγουδιού.
Κάθε χρόνο, η ΕΡΤ κάνει ένα μουσικό λάθος — εθνικής σημασίας— στέλνοντας ακατάλληλα «ελληνικά» τραγούδια που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτόν τον «κορμό» . Η ΕΡΤ αυταπατάται όταν αναφέρεται σε «ελληνική συμμετοχή». Από τη γλώσσα, τις εικόνες, έως την μουσική σύνθεση, το ελληνικό πνεύμα είναι παντελώς α ν ύ π α ρ κ τ ο! Λυπάμαι αφάνταστα που τα μουσικά σωματεία μαζί με το ΥΠΠΟ, σ ι ω π ο ύ ν κάθε χρόνο, αφήνοντας την ακαταλληλότητα να πρυτανεύει σταθερά σε ένα τόσο λαοφιλές τηλεοπτικό γεγονός, στο οποίο στρέφουν τα μάτια εκατομμύρια ευρωπαίοι και Έλληνες τηλεθεατές…
Γνωρίζω πως εναντιώνομαι σε ένα τεράστιο ανθρώπινο λαϊκό ρεύμα, το οποίο προγραμματίζει να ανεμίσει σημαίες και λάβαρα όταν θα γίνει ο τελικός. Ξέρω πως θα υπάρχει και η σχετική αγωνία για τα δωδεκάρια που θα… δικαιούται η χώρα μας. Όλα αυτά που… ελπίζουμε πως θα γίνουν για να κυματίσει κι εδώ (!) η… γαλανόλευκος! Με ένα τραγούδι το οποίο ουσιαστικά δεν είναι παρά πιστό αντίγραφο μιας άλλης κουλτούρας, έκφραση μιας άλλης γλώσσας, μιας άλλης μελωδικής αντίληψης, που δημιουργήθηκε για άλλο ακροατήριο και για διαφορετικές ανάγκες θέασης.
Ας προσγειωθούμε όμως στην πραγματικότητα· η ΕΡΤ θα πρέπει να υπερασπιστεί το ελληνικό τραγούδι και να αποχωρήσει από τον θεσμό. Και, αν αυτό έχει επιπτώσεις, ας θυσιαστεί… Έτσι θα αποδείξει πως η συμπαράστασή της, στο δημιουργικό πνεύμα τής δικής μας μουσικής εποχής, είναι ειλικρινής απέναντι στους Έλληνες τραγουδοποιούς και συνθέτες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος… Κυρίως όμως απέναντι στους τηλεθεατές της. Όλα τα άλλα τα θεωρώ, υπεκφυγές…
* Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
