Στην περίπτωση των αυθαιρέτων θα δούμε την εικόνα πολιτών και πολιτείας σε μια φοβερή συναντίληψη παρανομίας. Όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη αυθαίρετα. Και αντί το κράτος και η πολιτεία, οι κυβερνήσεις και η τοπικές αυτοδιοικήσεις να τηρούν το νόμο και να μην αποδέχονται αυτή την κραυγαλέα παρανομία, έρχονται επικουρικά και την «νομιμοποιούν» de facto – συχνά δε με όψεις συναλλαγής!
Όλος ο ιστός της πολιτείας μας: θεσμοί, δημόσιες λειτουργίες, επαγγελματική δραστηριότητα, εργολαβίες συμφωνούν εν τοις πράγμασι και χωρίς καμιά αναστολή στην παρανομία. Οι δήμοι δίνουν νερό, η ΔΕΗ δίνει ηλεκτρικό ρεύμα, η αστυνομία κάνει στραβά μάτια – συνήθως με το αζημίωτο -, οι θεσμοί της δικαιοσύνης δεν ασχολούνται σα να μην τους αφορά και τελικά οι παρανομούντες γίνονται ιδιοκτήτες χωρίς καμιά συστολή και αποκτούν τίτλους σε μια περιουσία που δεν τους ανήκει, και η οποία είναι του κοινωνικού συνόλου αλλά κανενός ατομικά.
Ποιοι εμπλέκονται σε αυτό το σκηνικό που θυμίζει γουέστερν «Άγριας Δύσης», στο οποίο ο καθένας προσδιόριζε το ράντσο του και την περιουσία του με τα πιστόλια και με τη βία, και μάλιστα όχι σε αχανείς εκτάσεις όπως ήταν τότε στις Η.Π.Α. αλλά στο χώρο που αφορούσε το διπλανό πολίτη και του αφαιρούσε τη δυνατότητα να έχει πλατεία ή ελεύθερους χώρους ή πάρκο ή πρόσβαση στη θάλασσα ή παιδική χαρά ή …; Όλο το σύστημα εξουσίας και οι τρόφιμοί του! Μηχανικοί του δημοσίου και ελεύθεροι επαγγελματίες, εργολάβοι, δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, βουλευτές, υπουργοί, υπάλληλοι πολεοδομιών απολάμβαναν και απολαμβάνουν τα αγαθά της παρανομίας σα να μη συμβαίνει τίποτα.
Και το πιο φοβερό είναι το εξής. Οι πολιτικοί και δήμαρχοι και οι λοιποί αιρετοί επιβραβεύονται με την εκλογή τους. Και αντί να είναι δακτυλοδεικτούμενοι και κατηγορούμενοι, γίνονται μάγκες και πλουτίζουν και αυτοί. Και δεν κάνουν μετά επανόρθωση της παρανομίας αυτοί ή οι άλλοι, γιατί – λέει – θα έχουν πολιτικό κόστος. Δηλαδή αντί να έχουν κόστος οι παρανομούντες παντοιοτρόπως έχουν όσοι τυχόν εφάρμοζαν το νόμο. Οποία παρακμή της ελληνικής πολιτείας και του ελληνικού λαού…
Έχουν κτιστεί άπειρα αυθαίρετα – ακόμα και πολλές εκκλησίες (!) – σε αρχαιολογικούς χώρους. Ξενοδοχεία πάνω στο κύμα διαλαλούν την προνομιακή τους θέση, το ένα βήμα από τη θάλασσα. Οικίες εξοχικές ή κύριες θεμελιώθηκαν πάνω στην άμμο κυριολεκτικά και όχι αλληγορικά. Πολυκατοικίες έχουν προσθέσει παραπανίσιους ορόφους. Ποιες περιπτώσεις να αναφερθούν; Όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη αυθαίρετα. Για παράδειγμα, όλη η ακτογραμμή της Ηλείας έχει αυθαίρετα. Και δεν πρόκειται να λυθεί ηθικά και δίκαια το όλο θέμα. Έχει λήξει η ιστορία. Ας μη θεωρητικολογούμε. Το μόνο που επιχειρείται είναι η επιβολή προστίμων. Άλλωστε τα αυθαίρετα που έχουν φτιαχτεί μέχρι το 1955 έχουν πλήρως νομιμοποιηθεί και δεν τα ακουμπάει κανένας πλέον.
Βγήκαν τώρα οι συριζαίοι να πουλήσουν για ακόμα μια φορά επικοινωνιακή εικόνα! Έβγαλαν τις μπουλντόζες να γκρεμίσουν δήθεν τα αυθαίρετα, ενώ ξέρουν ότι δεν θα το κάνουν. Γκρεμίζουν κάποιες μάντρες και κάποιους φράχτες και τίποτα άλλο. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί πολλές φορές. Δεν βρίσκουν τίποτα άλλο να παίξουν και να μας εμπαίξουν; Ακόμα και αν ήθελαν, για να κατεδαφιστεί ένα αυθαίρετο θέλει δικαστική απόφαση και αυτό σημαίνει μια περιπέτεια που δύσκολα καταλήγει. Άλλωστε υπάρχει και η δική τους πρόσφατη απόφαση να διευκολύνουν τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων με τη μείωση των προστίμων, για να βγάλουν «πλεόνασμα» – με το οποίο φόρτωσαν την ελληνική οικονομία για δεκαετίες.
Αλλά ας μην ηθικολογούν ότι δεν ευθύνονται και αυτοί στη δημιουργία των αυθαιρέτων… Και να γιατί. Υπάρχει άραγε κανένας δήμαρχος μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ή του «Συνασπισμού» παλιότερα που δεν έχει διευκολύνει αυθαίρετα κτίσματα; Υπάρχει βουλευτής τους που δεν έχει συνεργήσει για την προφύλαξη αυθαιρέτου – αν τυχόν αμφισβητήθηκε το κτίσμα; Υπάρχει μηχανικός μέλος τους, που δεν έχει παίξει ενεργό ρόλο σε κατασκευή αυθαιρέτου; Μικρή η Ελλάδα – σχεδόν όλοι γνωριζόμαστε. Ας αφήσουν τις γελοιότητες. Έχει καταρρεύσει πλέον όχι μόνο η πολιτική πρόταση του ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α. για τη χώρα – γιατί πολύ απλά δεν είχε ΠΟΤΕ πρόταση διακυβέρνησης και αυτό καταδείχτηκε με απόλυτο τρόπο – αλλά και η πράγματι αποτελεσματική για πολύ καιρό επικοινωνιακή του τακτική.
Η χυδαιότητα και ο ευτελισμός του σκηνικού που δόθηκε με την τραγωδία στο Μάτι είναι οι «ηθικές αξίες» με τις οποίες θα κλείσουν τον κυβερνητικό κύκλο τους! Και δεν έφτανε η γελοιότητα της 23ης Ιουλίου 2018 που ο κ. Τσίπρας ρωτούσε για το ποια ώρα θα σηκωθούν τα καναντέρ (!) αλλά δεν …ήξερε τίποτα για ανθρώπους – παιδιά, ηλικιωμένοι, μωρά – που είχαν καεί με οδυνηρό τρόπο.
Πήγε μετά στα αποκαΐδια φροντίζοντας οι κομισάριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να πάει σε χρόνο και τόπο που δεν θα συναντούσε κανέναν αλλά θα ρωτούσε το δικό τους μεταφερόμενο πολίτη για το τι συνέβη. Κάτι σαν τα χωριά Ποτέμκιν των τσάρων… Η απόλυτη παρακμή! Το παιχνίδι εξουσίας που παιζόταν τον 19ο αιώνα στη Ρωσία παίζεται στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.
* Νίκος Τσούλιας, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ)
Προηγούμενα άρθρα
- Νίκος Τσούλιας*: Δεν είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μέρος του παλιού πολιτικού συστήματος;
- Νίκος Τσούλιας*: Υπάρχουν ευθύνες για το μέγεθος της συμφοράς!
- Νίκος Τσούλιας*: Ας υποθέσουμε ότι δεν ευθύνεται κανένας για την τραγωδία στο Μάτι
- Νίκος Τσούλιας*: Το εκπαιδευτικό μου χρώμα ξεθωριάζει…
- Νίκος Τσούλιας*: Ευάλωτη η Ελλάδα στο σχέδιο συμφωνίας με τα Σκόπια
- Νίκος Τσούλιας*: Κι όμως, η Κεντροαριστερά είναι ισχυρή
- Νίκος Τσούλιας*: Δέκα απλά πολιτικά ερωτήματα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
- Νίκος Τσούλιας*: Πολιτική είναι η διαμάχη για το διαδίκτυο!
- Νίκος Τσούλιας*: Δεν θα προλάβω τα διαβάσματά μου!
- Νίκος Τσούλιας*: Προβληματισμοί για το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου 2018
- Νίκος Τσούλιας*: Απόλυτη η αναγκαιότητα του συνδικαλισμού
- Νίκος Τσούλιας*: Η οδύσσεια του ελληνικού σχολείου
- Νίκος Τσούλιας*: Μια εκτίμηση για αποτελέσματα του 18ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ
