O Τσίπρας και το κόμμα του δεν είχαν ποτέ σχέδιο για τη χώρα και τα προβλήματά της. Πορεύονται εντελώς μυωπικά κι οπορτουνιστικά απ’ την αρχή.
Έχουν υιοθετήσει μια ταυτότητα («είμαστε αριστεροί») που είναι άλλοθι για τα πάντα καθώς κι ένα μαξιμαλιστικό στόχο που επίσης είναι άλλοθι για τα πάντα.
Μπορούν να πράττουν ακόμα και τα πιο βδελυρά γι’ αυτούς πράγματα με το άλλοθι ότι τα κάνουν με την ταυτότητά τους αδιατάρακτη και το στόχο τους ακόμα ορατό, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι η ταυτότητά τους είναι πλαστή, κι ο στόχος τους ψευδεπίγραφος.
Εφευρίσκουν διαρκώς δικαιολογίες για τον παραλογισμό που τους χαρακτηρίζει, αλλά βέβαια αυτό καθόλου δεν τους ενοχλεί γιατί είναι εξουσιολάγνοι και νάρκισσοι. Τους αρκεί που είναι στην εξουσία εκείνοι κι όχι οι αντίπαλοί τους γι’ αυτό και πάντα θα ποντάρουν στο χοντροκομμένο και διχαστικό σχήμα «ή εμείς ή αυτοί». Κι ας λένε διαρκώς ψέμματα στους άλλους και τους εαυτούς τους.
Μοιάζουν περισσότερο με Κινέζους παρά με Δυτικούς.
Αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα με όρους ημέρας και εβδομάδας, μπαίνουν στη ροή των πραγμάτων και πράττουν ανάλογα με τι τους συμφέρει προσωπικά στην εκάστοτε στιγμή, ακόμα κι αν αυτό μακροπρόθεσμα δημιουργεί περισσότερα προβλήματα. Η διγλωσσία, η προπαγάνδα, ο αντιπερισπασμός, ο ατέρμονος τακτικισμός τους είναι συμπτώματα της ουσιαστικής έλλειψης οράματος και σχεδίου για την χώρα.
Τώρα, στον όγδοο χρόνο της κρίσης ο Τσακαλώτος, προτείνει στους συντρόφους του να φτιάξουν δικό τους αναπτυξιακό πρόγραμμα.
Προηγούμενα άρθρα
- Μανώλης Ανδριωτάκης: Οι Έλληνες δε διαβάζουν βιβλία
- Μανώλης Ανδριωτάκης: Για τη σημαία και τους σημαιοφόρους
