Καταγράφω έναν ενδεικτικό διάλογο, ο οποίος διημείφθη μετά από συζήτηση με οικεία μου πρόσωπα, σχετικά με το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου:
- Γιατί δεν γράφεις γι’ αυτό το ζήτημα, τώρα που βουίζει ο τόπος;
- Είναι ένα θέμα που δεν το κατέχω, τόσο θεωρητικά, όσο και επιστημονικά, νομοθετικά, διαδικαστικά…
- Ναι, αλλά απέχεις από ένα ακανθώδες θέμα που απασχολεί ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Όπως καταθέτεις διάφορες απόψεις για ποικίλα θέματα, έτσι και τώρα, μπορεί οι αναγνώστες σου να ενδιαφέρονται να μάθουν τη γνώμη σου πάνω στο θέμα…
Κρατάω την συζήτηση αυτή η οποία, μαζί με τον δημόσιο διάλογο, με οδήγησε στη συνειδητοποίηση πως, εκείνο που εξετέθη και φωτίστηκε πάνω απ’ όλα, κυρίως στη συνεδρίαση της Βουλής στις 10/10, εκείνο που προβλήθηκε, που αναδύθηκε, ήταν ο πνευματικός Μεσαίωνας μεγάλης μερίδας βουλευτών, απ’ όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα, κυρίως όμως της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από τον δισταγμό κάποιων στελεχών της κυβερνητικής πλευράς που ψήφισαν παρών ή απουσίαζαν, από τον καθαρά διφορούμενο «τρόπο» ψήφισης τού ΚΚΕ, από την ντροπιαστική και κατάπτυστη, για κόμμα Βουλής, ανακοίνωση του Βασίλη Λεβέντη, το απίστευτο παράδειγμα περί… «εξωγήινου» τού Μητσοτάκη, η πάντα αντιδραστική θέση των ΑΝΕΛ και άλλες δηλώσεις περί «ταυτότητας φύλλου», οι οποίες εκθέτουν ανεπανόρθωτα το σύγχρονο πολιτικό κατεστημένο και τους… ταγούς τού έθνους, την Εκκλησία και την αραχνιασμένη σκέψη που πρυτανεύει και τη συνοδεύει πάντα, όποτε έρχεται σε επί-κοινωνία με τα πάγια ταμπού της κοινωνίας των πολιτών…, οπλίζοντας το ποίμνιό της με μίσος και λόγια τού αέρος τού κοπανιστού, γύρω από τις έννοιες της «ηθικής», «της υπεράσπισης των ιερών και οσίων», καθώς και της διατήρησης της «γενετήσιας ύπαρξης» από Τον Ύψιστο…
Έλεος Μακαριότατε! Να θυμόμαστε πως ο τα πάντα εν σοφία ποιήσας, έχει προβεί και σε ολισθήματα (βλέπε: βιολογικά σφάλματα)! Για παράδειγμα: λάθος ψυχή σε λάθος σώμα. Ψυχικές-σωματικές-οργανικές αισθήσεις και αισθήματα που «κατοικούν» σε άλλα σώματα από εκείνα που ήταν προορισμένα να ζήσουν. Το λάθος αυτό, προσπάθησαν τα διεμφυλικά άτομα, χρόνια τώρα στο περιθώριο, να το αντιμετωπίσουν με κάθε επίπονο τρόπο και επιτέλους, ανέλαβε η πολιτεία, έστω και καθυστερημένα, να φέρει νομοσχέδιο σχετικά με την δυνατότητα να αλλάζουν και τυπικά την ταυτότητα τού φύλου τους, πιο εύκολα από πριν, διευκολύνοντας έτσι την καθημερινότητά τους και την εξέλιξη της ζωής και των συναισθημάτων που έχουν επιλέξει. Αναγκαίες κοινωνικές διορθώσεις στην προσπάθεια του ανθρώπου να επέλθει η σωματική-ψυχική αρμονία…
Πώς θα επιτευχθεί η αποκατάσταση της ισορροπίας και η συναισθηματική ειρήνη σε αυτές τις μειονότητες, οι οποίες βίωσαν και βιώνουν των παθών τους τον τάραχο, μέσα στο χειρότερο περιθώριο και την ολοκληρωτική απόρριψη από τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας; Όλο και μεγαλώνει ο αριθμός των… διαφορετικών μέσα στον σύγχρονο Καιάδα, όπου ρίχνονται άνθρωποι απροστάτευτοι, εκτεθειμένοι σε κοινωνικό αποκλεισμό και βία, αντιμέτωποι με αρρώστιες, φτώχεια, ανέχεια, γενετήσια και βιολογικά λάθη, κλπ. Μια άλλη… Κόλαση του Δάντη, με την αμείλικτη κοινωνική πραγματικότητα να αδιαφορεί για τις μειονότητες, οι οποίες βιώνουν, συχνά-πυκνά, την απόγνωση για το παρόν και το μέλλον τους… Η ψήφιση του σχετικού νόμου της 10ηςΟκτωβρίου 2017, θα βοηθήσει αυτές τις συγκεκριμένες μειονότητες, τουλάχιστον να αποκαταστήσουν την πραγματική τους προσωπικότητα. Λίγο είναι;
Μέσα όμως σε αυτή την κοινοβουλευτική θαλασσοταραχή, (καλά έλεγε η γιαγιά μου: στις ταραγμένες θάλασσες επιπλέουν τα σκατά και τα σάπια μήλα) και σε πλήθος ανοησιών που ακούστηκαν μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε το Ποτάμι, από την αντιπολίτευση, με την θετικότερη προσφορά λόγου και πολιτικής κατάθεσης πάνω στο ακανθώδες αυτό θέμα. (Καταθέτω και τη διεύθυνση με την παρέμβαση τού επί κεφαλής Σταύρου Θεοδωράκη: (http://www.skai.gr/news/politics/article/356381/theodorakis-tha-psifisoume-to-ns-gia-tin-anagnorisi-tis-tautotitas-fulou/ )
Να υπενθυμίσω: δεν θέλω να ισχυριστώ πως έχω συγκεκριμένες ιδέες περί του θέματος. Γνωρίζω όμως το δυσάρεστο κλίμα που απλώνεται πάνω από το, ανθρώπινο αυτό υπαρκτό, δράμα των διάφορων εκδοχών των trans. Γνωρίζω (όλοι γνωρίζουμε) ανθρώπους ενός «κατώτερου Θεού» και πάντα νοιώθω να γυρίζω μια μελαγχολική σελίδα τού βιβλίου της ζωής. Μιας παράλληλης ζωής, η οποία εξελίσσεται και υπάρχει δίπλα από τη δική μας, μέσα στην ίδια πόλη, στους ίδιους δρόμους, στις ίδιες λεωφόρους. Μια ζωή που δεν θέλουμε, πολλές φορές, ούτε να ακουμπήσουμε, για να μη… λερωθούμε από την παρακμή και την τόση διαφορετικότητα, την οποία και δεν αντέχουμε… Έτσι είναι οι μειονότητες. Από τη φύση τους είναι έξω από το «παιχνίδι». Οι άστεγοι, οι πένητες, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι τρανσέξουαλ (διεμφυλικοί), η μάστιγα των ναρκωτικών, τα θύματα εμπορίου σαρκός, η πορνεία, και ό,τι άλλο μπορεί ο καθένας να προσθέσει στον ατελείωτο αυτό κατάλογο, είναι μειονότητες που βιώνουν σκληρή και ανείπωτη ζωή. Ουδείς από εμάς, τους έξω από το περιθώριο, μπορεί να διανοηθεί μια τέτοια Κόλαση και γι’ αυτό η όποια θεώρηση, από τη θαλπωρή και την βεβαιότητα τού ιδιωτικού μας χώρου, γίνεται μέσα από αχανείς αποστάσεις, οι οποίες δεν επιτρέπουν καθαρή και ψύχραιμη κρίση.
Είμαστε όλοι εκτός θέματος και καλό είναι οι πολίτες, η πολιτική, οι πολιτευτές, οι βουλευτές, να αφήσουν ένα τόσο πολύπλοκο και δαιδαλώδες θέμα στα ίδια τα διεμφυλικά άτομα, στις επιτροπές υπεράσπισης των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, όπως και στους επιστήμονες που μελετούν τoν τρανσεξουαλισμό και όχι σε ανόητους, φανατικούς πολιτικούς και εμπαθείς ιεράρχες.
Η ψήφιση του νόμου για την ταυτότητα φύλου και τα παρεπόμενα, ας είναι μια αρχή σε κάτι που έπρεπε να είχε δοθεί εδώ και χρόνια. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ας ελπίσουμε, η νομιμοποίηση να χρησιμεύσει ως βάλσαμο…
*Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
Προηγούμενα άρθρα του
