Μανώλης Ανδριωτάκης: Για τη σημαία και τους σημαιοφόρους

Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν στην έκτη δημοτικού. Παρόλο που ήμουν ο δεύτερος ή ο τρίτος καλύτερος μαθητής, μου έδωσαν τη σημαία στην παρέλαση του σχολείου για να μου τονώσουν το ηθικό και να απαλύνουν τον πόνο μου.
Το σκέφτομαι αυτό τώρα που οι κυβερνώντες αποφάσισαν να δίνουν τη σημαία με κλήρωση, κάτι που το θεωρώ εντελώς ανόητο.
Θα ήταν προτιμότερο να καταργήσουν εντελώς την παρέλαση.
Τώρα αφαιρούν απ’ το σύμβολο την αξία του κάνοντάς το μια επιβράβευση της τύχης.
Προφανώς αυτοί που πήραν την απόφαση δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν τα πολλά επίπεδα μιας πράξης.
Νομίζουν ότι έτσι κάμπτουν την αριστεία, αλλά έτσι την ενδυναμώνουν.
Νομίζουν ότι κάμπτουν τον εθνικισμό, αλλά ουσιαστικά τον ενδυναμώνουν κι αυτόν. Είναι πραγματικά καταγέλαστοι.