Η κορύφωση των καλοκαιρινών μας διακοπών, είναι το καμπανάκι προειδοποίησης για το τελευταίο … σουρεαλιστικό μίλι της εθνικής μας αισιοδοξίας, στον πολυετή Μνημνονιακό μας Μαραθώνιο.
Όχι ως ανεξήγητη προφητεία αλλά ως λογική συνεπαγωγή γεγονότων, οι επόμενες μέρες, εβδομάδες, μήνες, αναμφίβολα, θα αποδομήσουν τις εναπομείνασες αλυτρωτικές μας ελπίδες επανάκαμψης μέσω του αδιέξοδου παρόντος, εκ Βρυξελλών, ποδηγετούμενου εθνικού μας σχεδιασμού.
Θα κληθούμε νομοτελειακά να επανενεργοποιήσουμε ξεχασμένα αλλά εντός του εθνικού μας DNA χαρίσματα, χαρακτηριστικά και πρωτόκολλα δράσης, με την ελπίδα να επικρατήσουν των ατομικών μας αντανακλαστικών επιβίωσης.
Το επερχόμενο διακύβευμα είναι εάν θα αναλάβουμε το λελογισμένο ρίσκο να γίνουμε πιλότος του αναγκαίου εκσυγχρονισμού των δομών μιας αναγεννημένης, μεγάλης και κατ’ ουσία, Ευρωπαϊκής Ένωσης…
… Ή, θα επιλέξουμε την παράλογη ‘’ασφάλεια’’ προφανούς μετεξέλιξης σε περιθωριοποιημένο δορυφόρο ενός μικρού Ευρωάξονα, ιδιοκτησίας ΕΚΤ, με πυρήνα περιστροφής το Αρχηγείο των γραφειοκρατών των Βρυξελλών.
Θα πυροβολήσουμε τον στόχο ή θα πυροβολήσουμε τα πόδια μας;
Άλλωστε ο δύσβατος δρόμος για την κορυφή μπορεί να έχει σημείο εκκίνησης την παράγκα της Άννας και όχι τις σάλες της Καρς και της Ζανγκ … δηλαδή την ”παράγκα” του Euro.
*Ο Νικόλαος Χ. Ιωσήφ είναι Δ/νων Σύμβουλος G.E.S.H και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ε.Δ.Ε.Μ
Προηγούμενα άρθρα
