Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες δύσκολα θα ξαναζήσουν το παρελθόν. Τόσο το πρότερο όσο και το απώτερο…
Είτε αποκαλυφθεί με την ανάσταση των αριθμών η ευαγγελιζόμενη Ανάπτυξη της Εθνική Οικονομίας είτε παραμείνει «εν τάφω», η προδοσία των ονείρων αρκετών γενεών επί αντιτίμου 30 αργυρίων θα έχει αμετάκλητα τελεσθεί.
Τα τελευταία συναπτά έτη, οικοδομείται με ξένους αρχιτέκτονες και ντόπιους ποδηγετούμενους εργολάβους, μια διαφορετική Χώρα, μια «Νέα» Ελλάδα. Μια Χώρα πολυκατοικία με Πολίτες ενοικιαστές και ολίγους «διαλεκτούς» διαχειριστές. Μια Χώρα, αυριανή εργατική φαβέλα. Μια Χώρα πτώμα, ικανοποίησης όλων των παγκόσμιων σαρκοβόρων ενστίκτων. Ορέξεις γεωπολιτικές, χρηματοοικονομικές, ενεργειακές, επιχειρηματικές, κοκ… όλες ικανοποιούνται.
Έλα πάρε, πάρε, πάρε…. Ελληνικά κρέατα, σε παρατεταμένη περίοδο προσφορών και εκποίησης λόγω παράδοσης εθνικής κυριαρχίας!
Βιώνουμε την Εθνική μας Μεγάλη Εβδομάδα χωρίς νηστεία και κατάνυξη και ξεπουλάμε για την «Κυριακή» τις σάρκες μας.
Ας κάνουμε λοιπόν μια αισιόδοξη αναγωγή στο μέλλον. Κλείστε τα μάτια, ακούστε το αφήγημα και οραματιστείτε….
Έρχεται λοιπόν μια ωραία ηλιόλουστη ημέρα που τελειώνουν οι αξιολογήσεις, το χρέος είναι βιώσιμο μετά από μια «έξυπνη» αναδιαμόρφωση, επιτέλους εμφανίζονται οι επενδυτές και οι επενδύσεις τους, αναστρέφεται η περίφημη ψυχολογία της αγοράς και οι Τράπεζες είναι πλέον υγιείς και ικανές χρηματοδότησης . Η ανεργία εκμηδενίζεται από τις νέες θέσεις εργασίας και το μικρό και μαζεμένο πλέον διοικητικό δημόσιο, δημιουργεί πλεονασματικούς εθνικούς ισολογισμούς και θετικούς γεωμετρικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Ανάσταση! Αμήν! Αλληλούια!
Ναι μεν Αλλά…
Ποια είναι τα βασικά προαπαιτούμενα του Αναστάσιμου Σεναρίου;
Φτωχοποίηση μέσω Έμμεσων Φόρων, Ασφαλιστικού και Φορολογικού, του συντριπτικού ποσοστού του Ελληνικού λαού.
Εξαΰλωση της Αγοράς μέσω μηδενισμού της εγχώριας (1) ενεργής ζήτησης (καταναλωτικής ικανότητας), (2) ενεργής προσφοράς (παραγωγικών δυνατοτήτων) και (3) επιχειρηματικότητας (είτε λόγω μετανάστευσης, είτε λόγω πτώχευσης, είτε λόγω υποθήκευσης).
Αποσύνθεση των προστατευτικών δικαιωμάτων της εργατικής αξιοπρέπειας μέσω του Εργασιακού.
Απώλεια της εκμεταλλεύσιμης Ιδιωτικής Ιδιοκτησίας μέσω παραχώρησης των δανειακών υποχρεώσεων σε Funds.
Απώλεια της Δημόσιας Περιουσίας μέσω ιδιωτικοποιήσεων ή υποθηκεύσεων στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Οικονομική Ανελευθερία μέσω σύνθεσης, περιουσιολογίου, διατάξεων ταχείας κατάσχεσης, απώλειας τραπεζικής ιδιοκτησίας, καθολικής εφαρμογής του πλαστικού χρήματος και Τειρεσιακής ομηρίας.
Όταν λοιπόν ο «Νέος» Έλληνας, είτε εργαζόμενος, είτε επιχειρηματίας, είτε συνταξιούχος, είναι ανεπιστρεπτί φτωχοποιημένος, επιχειρηματικά ευνουχισμένος, χωρίς ιδιωτική περιούσια, χωρίς δημόσια περιουσία, χωρίς παραγωγική πρωτίστως και καταναλωτική δευτερευόντως δύναμη, υπό ολοκληρωτικό οικονομικό έλεγχο, χωρίς ικανότητα τραπεζικής χρηματοδότησης λόγω Τειρεσία και έχοντας προ πολλού μεταναστευμένο το πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο του, απομένει στην φαντασία μας να αναγνωρίσουμε τόσο το προδιαγεγραμμένο μέλλον του όσο και την θέση του στην «Νέα» Ελλάδα της Ανάπτυξης, των Επενδύσεων, της μηδενικής Ανεργίας και των θεωρητικών ευκαιριών χωρίς πραγματικές δυνατότητες.
Αυτά, αν έρθει η Ανάπτυξη… κι αν δεν έρθει;
Έρθει δεν έρθει πάντως, ημέρες του πρόσφατου παρελθόντος δεν θα ξαναέρθουν. Η Φτώχια μας έχει ξανασημαδέψει στο παρελθόν. Υπό αλλότρια Στρατιωτική επιβολή έχουμε ξαναβρεθεί. Ποτέ όμως δεν προϋπήρξαμε οικειοθελώς φιλοξενούμενοι ή ενοικιαστές του τόπου αυτού.
Εκτός και αν αλλάξει η Στρατηγική. Αν τοποθετήσουμε την Ανάσταση της Κοινωνίας των Ανθρώπων και την διάσωση της Εθνικής Περιουσίας πάνω από την σωτηρία των Αριθμών και των Δεικτών. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει έναν πιο ανηφορικό Γολγοθά και μεγαλύτερη παραμονή επί Σταυρού.
Σήμερα δρώντας ειδωλολατρικά αποπροσανατολισμένοι, θεοποιούμε στόχους και σύμβολα, εθελοτυφλώντας στην προφανή επερχόμενη συνέπεια η δική τους ανάσταση να εγκλωβίσει τον Άνθρωπο σε μια μόνιμη Μεγάλη Παρασκευή με μια «ζωή εν τάφω»…
