Ο άγριος ξυλοδαρμός του Γιώργου Κουμουτσάκου την Πέμπτη το απόγευμα από τα φασισταριά που καπηλεύθηκαν την πορεία των διαμαρτυρόμενων Ποντίων συνιστούν ένα τεράστιο μάθημα για όλους, ανεξαιρέτως.
Κατ’ αρχάς υπενθυμίζει ότι οι χρυσαυγίτες – παρά τη διεξαγωγή της δίκης τους – παραμένουν παρόντες και επικίνδυνοι ακόμη και όταν λουφάζουν. Η Χρυσή Αυγή έχει κάνει ήδη από μήνες μία πολιτική «επένδυση», ομολογημένη στην ιστοσελίδα της εδώ και μήνες από τον Ν. Μιχαλολιάκο: Το νεοναζιστικό κόμμα ξεπετάχτηκε από το μνημόνιο του ΠΑΣΟΚ, εδραιώθηκε με το μνημόνιο της Ν.Δ. και φιλοδοξεί να αναδειχθεί σε μεγάλη δύναμη με το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Εσχάτως της προέκυψε η έκρηξη του προσφυγικού και μεταναστευτικού κύματος, η οποία, λόγω του μεγέθους του, προς το παρόν αντιμετωπίζεται με εξαιρετική κατανόηση από τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι ζουν παράλληλα το θρίλερ της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου περιμένοντας να δουν ποιοι και πόσοι θα χάσουν – και πόσα.
Όμως το προσφυγικό – μεταναστευτικό είναι πρόβλημα το οποίο θα εξελιχθεί σε μεγάλο χρονικό βάθος και οι παρενέργειές του δεν μπορεί να προβλεφθούν. Ήδη οι Γερμανοί και οι λοιποί Ευρωπαίοι μας φορτώνουν το πρόβλημα, ενώ η Τουρκία είναι έτοιμη να εκμεταλλευθεί την ανάγκη των Ευρωπαίων επιβάλλοντας τη συνδιαχείριση των θαλάσσιων συνόρων και την ενίσχυση της θέσης τους με την πλήρη συνεργασία των Ευρωπαίων.
Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε, με αφορμή τον ξυλοδαρμό του Κουμουτσάκου, είναι πως η Χρυσή Αυγή φαίνεται ότι σπάζει την «εκεχειρία» και κάνει κάτι σαν… «προπόνηση» εν όψει της επιδείνωσης του μεταναστευτικού, το οποίο, παρότι τώρα αποσιωπάται, όχι μόνο συνοδεύει το προσφυγικό, αλλά και αναμένεται να λειτουργήσει ανεξάρτητα απ’ αυτό. Άλλωστε η Ελλάδα θα πρέπει να το διαχειριστεί μόνη της, όποια και αν είναι η τελική διαχείριση του προσφυγικού από τους Ευρωπαίους.
Ήδη στη Σάμο το προηγούμενο διάστημα έκαναν την εμφάνισή τους καλυμμένα τάγματα εφόδου προαναγγέλλοντας τη συνέχεια.
Δεν είστε σχολιαστές
Το μάθημα λοιπόν από το πάθημα του βουλευτή της Ν.Δ. – και διπλωμάτη – για την κυβέρνηση είναι απλό: Σταματήστε τις ανοησίες, εκεί μάλιστα που δεν υπάρχει θέμα. Το μπάχαλο που ακολούθησε την άστοχη, αχρείαστη και εκτός των αρμοδιοτήτων του, δήθεν «επιστημονική» ατάκα του υπουργού Παιδείας για τη γενοκτονία των Ποντίων δεν είναι μεμονωμένο γεγονός.
Έρχεται ως συνέχεια του μπάχαλου που καθημερινά δημιουργείται
● είτε από υπουργούς που μιλούν για θέματα πέραν των αρμοδιοτήτων τους προκαλώντας τεράστια σύγχυση
● είτε από υπουργούς που τη μια στιγμή μιλούν για θέματα της αρμοδιότητάς τους και την επόμενη αυτοαναιρούνται ή διαψεύδονται διασπείροντας τρόμο για την ικανότητά τους να κυβερνήσουν.
Κάθε προσωπική άποψη που λειτουργεί διχαστικά ή προκαλεί κοινωνική αναστάτωση ας την κρατήσουν για τον εαυτό τους. Όταν θα πάψουν να είναι υπουργοί, θα είναι πάλι ελεύθεροι να ασχοληθούν με τις εκτός πολιτικής ύλης και ατζέντας ιδεολογικές τους αναζητήσεις. Μέχρι τότε ας καταλάβουν ότι διαχειρίζονται μια χρεοκοπημένη χώρα που τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι όπως την παρέλαβαν και πιθανότατα σε ακόμη χειρότερη κατάσταση.
Όλα τα άλλα που ακούστηκαν αυτές τις μέρες είναι απλώς ανοησίες.
Βρείτε ταυτότητα
Το μάθημα για την εν γένει αντιπολίτευση, και κυρίως τα κόμματα που προηγουμένως κυβερνούσαν, είναι ότι, επειδή ακριβώς είναι εντελώς απαξιωμένα στη συνείδηση του κόσμου, επειδή το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στα όρια της εξαφάνισης και η Ν.Δ. αντιμετωπίζει ακόμη και τη διάσπαση μόλις τελειώσει αυτή η φαρσοκωμωδία της διαδοχής του Σαμαρά, δεν έχει την πολυτέλεια να λαϊκίζει ασυστόλως σε θέματα στα οποία η Χρυσή Αυγή μπορεί να παίξει αποτελεσματικότερα.
Αυτό που ο κόσμος περιμένει από τη Ν.Δ. – αλλά δεν βλέπει – είναι να του μιλήσει για την επομένη του μνημονίου του ΣΥΡΙΖΑ και για το πώς βλέπει και θέλει τη χώρα αν και όταν τα μνημόνια τερματιστούν. Αντ’ αυτού βλέπει τους δελφίνους να ξεσκίζουν ο ένας τον άλλον και να εξευτελίζονται όλοι μαζί δημιουργώντας όλες τις προϋποθέσεις ώστε να μην αντέχει ο ένας τον άλλο την επομένη της εκλογής του νέου αρχηγού.
Αυτή τη στιγμή η χώρα κινδυνεύει να «πέσει κατηγορία»
● λόγω των βαρύτατων επιπτώσεων του νέου μνημονίου,
● λόγω της ανάληψης του ελέγχου του προϋπολογισμού και των τραπεζών από τους δανειστές,
● λόγω του κοινωνικού προβλήματος που θα δημιουργηθεί από την απώλεια ιδιοκτησίας λόγω κόκκινων δανείων,
● λόγω της επικείμενης διάλυσης του ασφαλιστικού,
● λόγω της έκρηξης του προσφυγικού – μεταναστευτικού και των μακροχρόνιων επιπτώσεών του, αλλά και (πιθανώς) των όποιων εξελίξεων στα εθνικά θέματα.
Αν το πολιτικό σύστημα συνεχίσει, επιδεικνύοντας άμετρη και καταστροφική ανευθυνότητα, να υπονομεύει τον εαυτό του αντί να δουλεύει συστηματικά για να βγάλει τη χώρα από την κρίση, τότε οι γροθιές στον Κουμουτσάκο θα είναι απλώς πταίσμα μπροστά σε όσα θα αντιμετωπίσουμε όλοι το επόμενο διάστημα.
Σοβαρότητα και δουλειά, λοιπόν, και όχι άλλες κραυγαλέες ηλιθιότητες. Η χώρα – πρέπει να – είναι πολύ πάνω σε ιεράρχηση από τις προσωπικές και κομματικές ανάγκες του καθενός…
